Fálkinn - 25.04.1931, Page 12

12
F A L K I N N
S k r í 11 u r.
138
„Seg þaö meö blómuml“
— Mjer þykir altaf svo vænt um
þegar konan mtn syngur því þá
talar hún ekki á meðan.

—- Á fjölleikahásinu sá jeg mann, sem gat snúiff höföinu einn hring
á skrokknum á sjerl
— Ilvað er þaffl Jeg sá mann, sem gat snúið bæði hausnum og
kroppnum tvo hringi.
— Vinir mínir, jeg er sá listmál-
ari, sem mest er gert afturreka eftir.
Jeg sendi sex myndir á listsýning-
una — og fjekk sjö aftur.
Maður nokkur kom einn góðan veð-
urdag til prestsins og bað liann um
að lána sjer tíu krónur. Það vildi
presturinn ekki og hjelt vera óþarfa,
því að maðurinn væri nýbúinn að
fá vikukaupið sitt.
— Jæja, þá verð jeg að taka það
til bragðs sem sist skyldi, sagði mað-
urinn.
— Nei, í Guðanna bænum, það
megið þjer ekki gera, sagði prestur-
urinn, — hjerna eru krónurnar. En
hvað ætluðuð þjer að gera, sem síst
slcyldi?
— Jeg ætlaði að fá mjer vinnu,
sagði maðurinn og fór.
Adamson.
Kvenþekkjarinn: —• Fram með
peningana — eða jeg opna. rottu-
gildruna.
Adamson fœr
sjer nýorpin egg
— Hvernig atvikaðist þetta?
— Jeg veit það ekki, jeg bara
slepti henni sem snöggvast.
— Ha? ertu lifandi ennþá? Mjer
var sagt, að þú vœrir dauðurl
— Og svo fylgdir þú mjer ekki
einu sinni til grafar.
-—- Nú er mjer nóg boðið. Ekkert
nema niðursuffudósir, og svo hefi
jeg ekki einu sinni neitt til þess að
opna þær með.
COPYSI6HT P. l.B. B-0X6. COfJEHHAOEN