Fálkinn - 12.09.1931, Síða 12

12
F Á L K I N N
Skrítl
— Viljið þjer gera svo vel að
segja mjer hvað klukkan er?
— I'imm mínútur yfir hálf sjö.
—• Jæja, þá getið þjer látið klippa
gður áður en hann Eyjólfur lokar.
4uX #
Trumbuslagarinn, sem gekk í
svefni.
Þjónninn: — Ef þjer hafið gleymt
buddunni yðar hjerna, þá ætla jeg
að láta yður vita, að þjer hafið ekki
tekið hana upp siðan þjer komuð
hingað.
VEIÐIMA Ð U IiINN (sem aldrei
þessu vant hefir fengið á öngulinn):
— Hvert í heitasta! Þessu trúir kon-
an mín aldrei.
u r.
Adamson*
158
Adamson dustar
ryk úr hús-
gögnum.
Reiði faðirinn: — Það er svona,
sem þú rœkir námið þitt.
— Já, jeg er að rannsaka nokkra
þætti meltingarfræðinndr.
Ferðamaðurinn: Kirkjuklukkan
gengur vitlaust, það ætti að setja
hana rjett.
Bæjarbúinn: — Þess þarf ekki
með. Við vitum allir hjerna, að þeg-
ar klukkan vísar fjögur þá slœr
hún sex og vantar nákvœmlega kor-
tjer í þrjú.
— Ilversvegna stingurðu löppun-
um upp úr baðkerinu? ___
— Lœknirinn hefir sagt mjer, að
jeg megi ekki vaða í fæturna.
— Gæti jeg ekki fengið þessu frí-
merki skift, það er ekkert lim á þvi.
— Mjer er ómögulegt að taka við
því, þetta er í fimta skifti sem þjer
sleikið það.
gera svo vel að hálda í þennan enda
á málbandinu. Svo kem jeg aftnr
nndir eins.
Maðurinn sem ætlaði að binda
enda á líf, sem hafði verið tómur
misskilningur.
— Þjónnl Einn whisky og sóda.
— Með ánægju, herra.
— Mjer kemur ekkerl við í hva'ða
skapi þjer færið mjer hann.
— Hlustaðirðu á fyrirlesturinn
um „Hvernig maður lieldur heilsu"?
— Nei, hann var ekki haldinn.
Fyrirlesarinn hafði veikindaforföli.