Fálkinn - 01.10.1938, Síða 5
F A L K I N N
/////
///////////,
W/////3/M
WmM
m
;|||
W////Í
//m/m/sm
,-stA)lAÍ
m&zwé
' ... ■ fiA,j/i !rfiJ
&*#**■***&■■
'//0///M///
fl
Éiiíísíjfsi;
Sillill
|||§|
*
*
Konungshöllin í Bangkok. Til hliðanna konungshjónin fgi'verandi.
sinn í sinn stað og lifir enn í besta
yfirlæti á einhverju dýra gistihúsinu
i Sviss eSa við MiðjarSarhaf. ■— —
En þrátt fyrir allar framfarirnar
í Síam munu enn líða tugir ára
áður en hin austræna ró og friður,
sem heillar aðkomumenn mest, hverf-
ur á burt frá Síam. Allir gestkom-
andi finna þegar þetta einkennilega
andrúmsloft og heillast af „hinu
brosandi Síain“. Því að hver Siams-
búi, livort liann er hátt settur em-
bættismáður eða búðarþjónn eða
bóndi sem veður eðjuna upp i knje
á rísakri sínum, hefir ekki aðeins
altaf tíma til að svara og leiðbeina
ókunnugum eftir óskrifuðum gest-
risnislögum austurlanda, heldur ger-
i1- hann það altaf með brosi, sem
vottar að hann geri það með gleði.
Mynd af Síam er vitanlega ekki full-
komin ef aðeins er lýst Bangkok
með sinni lindursamlegu fornu bygg-
ingarlist og nýtísku stórliýsum og
klúbbum með fögrum aldingörðum
og breiðu, fallegu ánni, sem gert
hefir Bangkok að þeirri miklu hafn-
arborg sem hún er. Þetta er æfin-
týraborg Harún al-Rasjids úr „1001-
nótt.“ En þeir sem halda að undir
eins og út úr borginni er komið taki
við frumskógar og filar, tígrisdýr og
eiturnöðrur eingöngu, fá annað að
sjá, er þeir fara að kynna sjer landið.
Með járnbraut geta þeir komist 800
km. norður í land. Járnbrautar-
stöðin er í Evrópustíl, með öllum
þeim útbúnaði og þægindum, sem
venja er til í Evrópu: blaða- og bóka-
búðum með ritum á öllum lielstu
Evróputungúm, ávaxta- og súkku-
laðisölum, blómabúðum, rakarastof-
um og ferðaskrifstofum, þar sem
alúðlegur „Loók Tsin“-maður leysir
úr öllum spurningum með síamskri
alúð og kínverskri nákvæmni.
Það tekur 26 tíma að komast frá
Bangkok á endastað brautarinnar í
Chiengmai en áður tók þetta sex
vikur — á fílsbaki! Járnbrautarvagn-
arnir eru enskir og með öllum þæg-
indum og matvögnum, þar sem fæst
nýr 'fiskur, mjólk og smjör, fugla-
steik, ostur og ])ýsk og frönsk vin.
Og hreinni járnbrautarlest er ekki
til i heiminum. Kemur þetta bæði af
því að Siamsbúar eru manna þrifn-
astir og að eimreiðarnar miklu —
þýskt smíði — kynda skógi en ekki
kolum.
Það er þægilegt að ferðast með
þessari braut. Hraðinn er ekki meiri
en 40 km. á klukkustund, svo að mað-
ur nýtur vel útsýnisins, sem er ó-
viðjafnanlega fagurt. Maður fer fram-
hjá 50.000 ekrum af rísökrum, þeim
fallegustu í heimi og sjer síömsku
bændurna nostra við akurinn ásamt
fjöískyldum sínum. Lestin hækkar
yfir sjó er norðar dregur og undir
morgun er maður kominn upp i
fjalladali alvaxna skógi og með þorp-
um á við og dreif í luiidunum. Lestin
nemur staðar við og við i þörpum
og verslunarstöðum og alstaðar eru
kaupmennirnir Kinverjar. — Undir
kvöld er maður kominn i evrópeiskt
vorloft í Chiengmai. Hjer er ekkert
gistihús en aðeins skáli, þar sem
hægt er að hýsa sex manns. Þar tek-
ur Kínverji á móti gestinum og fram-
reiðir handa honum mat, að Evrópu-
sið.
Chiengmai er ævagamalt virki og
standa múrarnir enn. Þorpið liggur
um þriggja kilómetra leið frá virk-
inu, og þar er m. a. kvikmyndahús
og gott tækifæri til að horfa á lifið.
Og veitingamaðurinn í gestaskálan-
um er fús til að fylgja gestunum
út í þorpið. Við förum gangandi og
loftið er þægilega svalt. Leiðin liggur
framhjá bóndabæjum og maður sjer
skugga af pálmuin, banana- og man-
goltrjám, hörundsdökkai fjölskyldu
i hvítum klæðum sitja „við arininn“
— hola kókóslinot með feiti og kveik
í sem logar á. Búðir sjást við og við.
Vörubirgðirnar eru ef til vill ekki
nema svo sem tveggja króna virði,
búðin er bambusreir og varningur-
inn austurlenskt sælgæti, t. d. engi-
sprettur steiktar í sesamolíu. Þær
eru brennheitar og lirökka undan
tönninni og ágætar á bragðið, hvort
maður vill trúa þvi eða ekki. í ann-
ari búð er Kínverji — allir kaup-
menn i Síam eru Kinverjar — að
sælgæti austurlanda: sykruð lótus-
blöð, sykraðar gulrætur, appelsínu-
og sítrónusneiðar og ýmsa ávexti sem
við ekki þekkjum. Og unga fólkið sem
ætlar í bíó strunsar framhjá okkur
og sumt er á reiðhjóli. Sumt kaupir
sjer eitthvað smávegis nasl, alveg
eins og unga fólkið hjá okkur. Reið-
hjólin eru ýmist þýsk eða ensk en
i stað venjulegs ljóskers eru notuð
kerti í glerhúsi.
Það er hægt að lieyra i fjarlægð
er maður nálgast kvikmyndahúsið
— það heyrist á hávaða í einliverj-
um óþektum hljóðfærum og virðist
sitt lagið vera leikið á hvert liljóð-
færið. Þessi hljóðfærasláttur er til
þess að draga fólkið að, og þagnar
um leið og sýningin hefst: Chaplin-
mynd frá 1917. Chaplin heillar æsku-
lýðinn þó að myndin sje gömul. Og
á eftir kemur kínversk mynd, sögu-
legs efnis, með kinverskum leikend-
Nýjasta leikrit Noel Cowards, sem
heitir ,,Operette“ og gerist árið 1906
er um þessar mundir leikið viðsveg-
ar í Englandi. Þegar verið var að
undirbúa leiksýninguna í Manchester
urðu þeir ósáttir Coward og hljóm-
"sveitarstjórinn og neitaði síðarnefndi
að starfa með Coward. En hann tók
sjer það ekki nærri og stjórnaði
um og texta á siömsku, kínversku
og ensku.
Klukkan tíu er sýningin úti og
fólk röltir heim i hljóði. Það er yf-
irleitt hljótt í Síam, fólk talar svo
lágt, og hávær orðasenna eða áflog
eru óþektir viðburðir. lnnan skamms
eru allir farnir í háttinn og ekki
heyrist nokkurt hljóð nema hundur
geltir, ef honum finst ókunnugur
maður koma óþarflega nærri. En
bak við hljóða kofana og rísakrana
er frumskógurinn. Maður þarf ef til
vill ekki að ganga nema kílómeter
til að hitta leóparða eða tígrisdýr.
Samt finst manni siðmenning hvítra
manna á næstu grösum og það er
hún lika. Ef maður vill komast á
burt frá áhrifasvæði hvíta manns-
ins verður maður að leita til frum-
byggjanna meðfram úlfaldaleiðinm
yfir fjallaskörðin til Burma. — En
það er önnur saga. —
hljómsveitinni sjálfur fyrstu kvöldin
sem leikið var í Maneliester. Þvi að
Noel Coward er fjölhæfur í listum.
Hann er skáld, leikstjóri, tónskáld,
leikari, dansari — og toks hljóm-
sveitarstjóri.
Aðal-brúin yfir Menangfljótið í Bangkak.