Fálkinn - 01.02.1961, Síða 18

S kemmtigarður-
inn „Planten und
Blomen“ er sa
staður í Hamborg,
sem enginn ferða-
maöur má láta
framhjá sér fara.
Þar er margt fal-
legt og skemmti-
legt að sjá, og pað
sem mesta athygli
vekur er ef til vill
„vatnsorgelið“ svo
kallaða. — Mynd-
in hér til vinstri
er einmitt af því.
Hver vill ekki bregða sér til Hamborgar og skemmta sér konunglega í sumar-
leyfinu sínu? Ein leiðin til þess að reyna að láta þá ósk rætast er að taka
þátt í BINGÓSPILI FÁLKANS, sem nú er hálfnað. Enn er hægt að hefja
þátttöku, ef menn geta orðið sér úti um 1. tölublað þessa árgangs. Því blaði
fylgdi Bingóspjaldið. Allir þeir, sem fylla spjöldin sín, fá verðlaun og einn
þeirra flugfar til Hamborgar fyrir tvo með flugvélum Flugfélags íslands.
Látið ekki þetta einstaka tækifæri ganga yður úr greipum!
Hér birtast tölur í fjérða skipti og þar me&
er Bingóspilið hálfnað. Enn er tækifæri til
þess að hefja þátttöku, ef menn geta
útvegað sér FÁLKANN 11. jan. sl.
Fyrstu verðlaunasamkeppni Fálkans
lauk í jólablaðinu, en þá birtist síðasti
hluti hennar af fjórum. Strax þá tóku
bréfin að streyma og bárust ótt og títt
allt fram á síðasta dag. Frestur til að
skila lausnum var til áramóta. Alls urðu
bréfin hátt á sjöunda hundrað og bár-
ust vítt að, nokkur meira að segja er-
lendis frá: Noregi, Danmörku og Skot-
landi.
Langflestar lausnirnar voru réttar, og
var dregið um hin glæsilegu verðlaun:
Skipsferð til Miðjarðarhafsins með einu
af fellum Sambands íslenzkra samvinnu-
félaga.
Við fengum unga og fallega stúlku,
Maríu Hjálmarsd., til þess að draga, og
upp kom lausn Gíslínu Sigurbjartsdótt-
ur HávarðarJcoti, Þykkvabœ, Rangár-
vallasýslu.
Við hringdum í umboðsmann Fálkans
í Þykkvabæ, Friðrik Friðriksson, kaup-
mann, og sögðum honum tíðindin. Hann
varð himinlifandi og þótti skemmtileg
tilviljun, að verðlaunin skyldu lenda
á þessum litla stað.
Við létum ekki hér við sitja, held-
ur boðuðum komu okkar strax daginn
eftir — til þess að spjalla stundarkorn
við þennan 'heppna lesanda.
Þetta var á laugardegi, og við héld-
um af stað í býtið morguninn eftir.
Veðrið var heldur leiðinlegt: dimmt
og drungalegt um að litast og slydda
öðru hverju.
Við sitjum inni í stofu hjá hjónun-
um Gíslínu Sigurbjartsdóttur og Haf-
steini Gunnarssyni að Hávarðarkoti
í Þykkvabæ. Þau giftu sig í desember
síðastliðnum, svo að heimili þeirra má
heita spánnýtt. Hafsteinn ekur áætlun-
arbílnum til Reykjavíkur, en Gíslína
er útlærð ljósmóðir. Hún útskrifaðist
1957.
Við víkjum að sjálfsögðu fyrst að
verðlaununum:
— Þetta hefur komið þér á óvart?
— Já, svo sannarlega. Mér kom ekki
til hugar að ég mundi hljóta verðlaun-
in. Ég sendi bara af rælni og meira
í gamni en alvöru. Ég hef aldrei áður
tekið þátt í nokkurri samkeppni í blöð-
um, en ég er hrædd um að geri meira
af því hér eftir.
— Þú tekur kannski þátt í Bingó-
spilinu?
— Já, það er nú líkast til.
Hiín hlaut skipsferð