Fálkinn - 23.05.1966, Side 41

málum? Ég hef séð lítil börn
stara stjörfum augum á föður-
inn lemja móður þeirra í fylli-
ríi, of skelfd til að æpa eða
gráta ... hvaða ör getur slíkt
skilið eftir í undirvitundinni?
„Sjálfur hætti ég að bragða
áfengi, og það mátti ekki seinna
vera. Ég var farinn að fá mar-
tröð í svefni, fannst ég vera að
keyra fram af hengiflugi
bremsulaus eða bíllinn vera
að brenna og ég komast ekki út,
o.s.frv., ég vaknaði við ópin
í sjálfum mér, en það var þó
hægt að vakna frá þessu. Þetta
er byrjunarstig á delirium tre-
mens, fyrst fær maður það í
svefni, en loks kemur það í
vöku, og þá er ekki hægt að
vakna frá sýninni. Ég hef oft
séð menn með delirium tre-
mens, og það er óhugnanleg
reynsla.
„Ég segi það og endurtek, að
við verðum að gera eitthvað í
málinu áður en það er orðið of
seint. Ef þetta heldur áfram á
sama hátt og verið hefur grotn-
ar íslenzk menning niður innan
frá. Foreldrar verða að hafa vit
fyrir börnum sínum og gefa
þeim gott fordæmi, og ráðandi
menn eiga ekki að halda uppi
tízkudrykkju sem unglingarnir
vilja apa eftir til að verða fínir
menn. Blöðin eiga ekki sí og æ
að birta myndir af skálandi fyr-
irfólki. Enginn kærir sig um
að herma eftir rónunum, en
meðan það þykir fínt að drekka
og allt fyrirgefanlegt sem gert
er í ölæði fetum við háskalega
braut.
„Við þurfum að ala þjóðina
þannig upp, að hún fái óbeit á
drykkju. Það er hægt að
skemmta sér vel án áfengis, og
það sæmir ekki menntaðri þjóð
að drekka brennivín. Allir halda,
að þeir geti drukkið í hófi og
verði aídrei háðir vininu, en
alkóhólistum fer sífellt fjölgandi
hér á landi. Og við erum svo
fá, að okkur munar um hvern
einstaklinginn, þjóðfélagið þarf á
hverjum einasta þegni sínum að
halda. Ég er yfirleitt ekki hrif-
inn af bönnum, en stundum eru
þau nauðsynleg. Við bönnuðum
box, og við ættum líka að
banna vín. Það er óhrekjandi
staðreynd, að enginn verður
drykkjusjúklingur sem ekki
drekkur áfengi, og hvers vegna
þarf að veifa freistingunum
framan í fólk að óþörfu? Með
því að útrýma drykkjuskap get-
um við orðið leiðandi þjóð sið-
ferðislega séð. Við tölum sýknt
og heilagt um sjálfstæði okkar,
en hvar er það sjálfstæði ef við
verðum alltaf að apa allt eftir
öðrum þjóðum? Það er gott að
FEGURÐ LlFSGLEÐI HAMINGJA
ERU OSKIR ALLRA STÚLKNA —
OG FAC.URT ÚTLIT STYÐUR AÐ
UPPFYLLINGU ÞEIRRA,
snyrtivörurnar ásamt góðri umhyggju,
er öruggasta hjálpin til aukins kvenlegs
þokka.
V AL1IÖIjI<9 Laugavegi 2 5 , sími 22138.
FALKINN
41