Nýtt kirkjublað - 01.01.1910, Blaðsíða 12

8
NÝTT KERKJHBLAB
sem heitir Hlið; þar leiS mér svo báglega af óyndi, að ég
kom heim um haustið bæði magur og málhaltur (af gráti og
gebshræringum); voru þó allir mér góðir. Næsta vor (1847)
varð ég þó að arka aftur á stað, og nú í órsvist að bæ er
heita Kleifastaðir nálægt Skálanesi. Aftur var það frænd- og
kunningjafólk, er ég fór til. Þar undi ég í fyrstu litlu betur
en í Hlíð, en heldur fór þó að brá af mér, því bæði voru
hjónin kát og ung og þar skemtilegar í sveit komið.
M. J.
leðilegt ngdr.
Skelfing líða árin fljótt, og hvað verður manni úr hverju
árinu liðna?
Svo þarf hver að spyrja sjálfan sig, nokkuð rækilega,
gefa sér tóm til að hugsa um það, núna um áramótin.
Og einskis óska ég betur hverjum sem svo vill gera en
að sú hugsun geti orðið honum og henni til hrygðar og
blygðunar. Af þeirri tilfinnning einni kemur þrá hins betra,
viljinn, kappið og framsóknin.
Og hvað verður þjóðinni okkar úr hverju árinu sem
líður? Eigi er síður nauðsyn að hugsa um það.
Er íslenzka þjóðin að verða auðgari að trú og siðgæði
og mannviti og þekkingu ?
Fyrst er slíkri spurningu að svara, svo sem áður var
mælt, með því að hver snúi henni inn að eigin brjósti, og
fái úrskurð sinnar eigin samvizku um það litla brot hinnar
íslenzku þjóðar sem þar andar og hrærist.
En svo verður auðvitað hverjum hugsandi manni jafn-
framt að líta til heildarinnar. Og svörin mótast í huganum.
Svo margt og rnargt minnir á sig, sem gerzt hefir nýfarið og
er að gerast, nær og fjær, minnir á sig frá eiginni sjón og
heyrn og frá orðræðum og rituðu máli.
Viðfangsefnið verður þá ærið mikið og þarf gott tóm til
að gera upp dóminn.
Og aftur Ó6ka ég þess hjartanlega, að sú rannsókn leiði
hjá oss öllum til hrygðar og blygðunar — fyrir hönd þjóðarinnar.