Tímarit iðnaðarmanna


Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1937, Qupperneq 4

Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1937, Qupperneq 4
Avarp forselu. Tímarit Iðnaðarmanna iðnaði innanhandar í næstu franitíð. Byggist sú von á [)\í, að þeir flokkar, sem líklegt er að fari ineð völdin næ.stu 4 ár, liaf'a undanfarið að ýiiisu leyti verið iðnaðarmönnum velviljaðir, að Framsóknarflokkurinn, sem er slærsti þing- flokkuiinn og þessvegna sjálfsagður til þess að ráða mestu í þingi og stjórn, hefur hvað eftir annað Jýst því yfir, að Jiann vilji öðrum flokk- um fremur stvðja að eflingu og þróun iðnaðar í iandinu, og að aðal-baklijarl þess flokks, S. í. S., er einn stærsli iðnrekandi í landinu og ætti þessvegna Öðrum fremur að skilja áliugamál og þarfir iðnaðarmanua. Ég vona þvi, og ég veit að við treystum því öíl, að þegar við koinuni til rikisstjórnar og Alþingis með þau atriði, sem það oj)inbera þarf að Jijálpa okkur með, þá verði þeim málum tekið með velvilja og skiln- ingi. Kn við þurfum fyrst og fremst að vera sjálfir samtaka. Iðnaðarmenn eiga sjálfir að vera búnir að jafna ágreiningsmál sín, áður en þau eru lögð fyrir stjórnarvöld rikisins til úr- íausnar. Hvaða von er um góðan árangur, et t. d. iðnþingið felur stjórn Landssambands iðnaJðarmanna að fá flutt frumvarp á Alþingi; svo kemur eittlivert sérfélag og mótmælir því, að þetta verði gert að lögum; síðan félag iðju- rekenda og lieimtar gagngerðar hreytingar á frumvarjwnu. Hvað á Alþingi að gera undir svona kringumstæðum? Annaðhvort verður ])að að segja: „Það er ekkert við ykkur tal- andi. I>i« vitið ekki, hvað þið viljið, þar tír liver höndin á móti annari“, eða að lögin sem sam- þykt eru, verða einhver óskapnaður, sem allir eru óánægðir með. Við höfum þegar haft reynslu af svona aðförum, og við höfum ldiðstæð dæmi af ágreiningnum um iðnaðar- námslögin og iðnráðareglugerðina. Þetta má elvki ganga svo áfram. Við eigum að safna öllum iðju- og iðnaðarmönnum í þetta sam- l)and og heygja olckur i bróðerni undir ákvarð- anir iðnþingsins. En þá verða líka þingmenn iðnþingsins að talca starf sitl og Jilutverlv al- varlega. Þeir verða að skilja, að það Jivílir á þeim sú ábyrgð, að finna sanngjarna og fram- kvæmanlega lausn á Jiverju máli. Þeir verða að skilja, og allir unnendur heillirigðrar þró- unar iðnaðarstarfsemi í landinu verða að skilja, að við megum eklvi einblína á þrönga sérhagsnnmi fárra manna. Við verðum allir að átta okluir á þvi, að við erum menn að semja við aðra menn, að sumu Jeyti með aðra Iiags- muni og önnur sjónarmið, og að við verðum að setja okkur í þeirra spor og revna að skilja þeirra sjónarmið, til þess að geta fengið at- ment yfirlil yfir málin og þannig liaft mögu- Jeika til j)ess að gera um þau tillögur, er séu iðnaði vorum i heild og þorra almennings til Jieilla. Þegar við höfum þannig gerl sameigin- legar ályktanir og samþyktir um þau mál, er iðnaðinn varða, erum búnir að jal'na þann ágreining, sem sérhagsmunir iðngreina eða siná-flokka kann að valda, þá fyrst, en fyr ekki, getum við farið með málin lil Alþingis eða rík- isstjórnarinnar og fylgt nokkuð fast eftir mcð að fá óskir okkar teknar til greina. Eill aðalskilyrðið lil þess, að slík allslierjar- samvinna takist meðal iðnaðarmanna, er að þeir ræði málin og afgreiði þau án tillits til stjórnmála. Iðnaðarmenn tilheyra öllum stjórn- málaflokkum, og stjórnmálin eru svo viðkvæmt Jiitamál, að það er mjög hætt við því, að ekki náist samkömulag um máJin, nema stjórnmál- ununi sé lialdið utan við þær umræður. Iðn- aðarmenn verða að afgreiða málin með lieild- arhagsmuni iðnaðarins fvrir augum, en eklvi sérhagsmuni stjórnmálaflokkanna. I^>að á vel við, að þegar iðnþingið er lialdið í Reykjavik, þá sé það lialdið i haðstofu iðnaðar- jiianna. Baðstofan og allur búnaður hennar minnir á liugvit, tækni og listJ'engi íslenzkra iðnaðarmanna. Eii hún minnir á fleira. Hún minnir á það, livaðan sú tækni er komin, livert listfengið og hugkvæmnin eiga rót sina að rekja. Hún minnir á ])að, að íslenzkur iðn- aður er ómissandi þáttur í íslenzku þjóðlifi og óaðskiljanlegur frá öðrum þáttum þess; að hann er ii])pJiaflega vaxinn upji í íslenzku sveitalofli og að því á hann þrótt sinn og frum- þróun að þakka. Baðstofan þessi, með því sem í henni er, bendir á margar stoðir þjóðlifs vors og ætti að gera oss þingstörfin hjaiifólgnari. En hún gelur jafnframt vakið hjá oss fram- tíðardrauma. Hún vekur Jijá mér drauma um 50

x

Tímarit iðnaðarmanna

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit iðnaðarmanna
https://timarit.is/publication/365

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.