Tímarit iðnaðarmanna - 01.10.1937, Blaðsíða 13

Tímarit Iðnaðarmanna
Slörf Sambaiidsstjórnae.
viðkomandi sérfélög liafa gert samning sin á
milli um Itella efni (coUektivan samning um
nemendatöku), ]>á hafi samþykt annars fé-
lagsins, er fer í bága við slíkan samning, ekk-
erl gildi, og beri því að árita námssamninga
með tilliti lil sameiginlega samningsins ein-
göngu. Loks litur meiri liluti Sambandssljórn-
arinnar svo á, að orðin „er iðnfélag á staðnum
kunna að koma sér saman nm að setja slika
samninga", í 1. gr. framannefndra laga, beri
að skilja svo, að þar sé aðeins átt við samn-
inga á milli félaga (collektiva sanminga) i
viðkomandi iðn, þar eð í greininni stendur
,,iðnfélöxj .... kunna“, en ekki „viðkomandi
iðnfélag kann“ og s. frv. Það num og mega
fullvrða, að hvorki iðnþingið, er ekki gerði
neina athugasemd við fyrnefnt ákvæði í 1. gr.
frumvarpsins lil nefndra laga, né iðnaðar-
menn alment, hafi ætlasl lil þess, að annað
sérfélagið i iðngrein geti stöðvað alla viðkomu
í iðnina um öákveðinn tíma án samþykkis
hins eða samkomulags við það, eins og meist-
arafélag i einni iðngrein og sveinafélag í ann-
ari liafa nú reynt að gera bér í Hevkjavík. Af
sliku fyrirkomulagi mundi aðeins leiða það,
að annaðhvorl mundi viðkoma iðnaðarmanna
i hlulaðeigandi iðngreinum koma frá kaup-
túnum og kaupstöðum úti um land, þar sem
kensluskilyrði væru verri, og iðnaðarlegu upp-
eldi stéttarinuar þar af leiðaiuli liraka, eða’ að
iiún nnmdi liætta að geta annað þeim störfum,
er henni væru ætluð, og þau því flytjast yfir
á aðrar iðngreina-r, eða almenningur nnmdi
knýja fram innflutning útlendrar iðnaðarvinnu
lil þess að lylla upp i skarðið. Sú leið yrði
stéllinni því einnig lil ógagns.
d: Fyrirs])urn frá Alþjóðaskrifstofu iðn-
fræðslumála um sýnishorn af diplómum,
medalium o. s. frv., sein veitt eru i viðurkenn-
ingarskyni i sambandi við faglega fræðslu hér
á landi. Vorn send þau eyðublöð, er sljórn
Samhandsins gal náð i með stuttum fyrirvara.
Medaliur vissi hún engar um.
e: Fvrirspurn frá sýslumanninum i Barða-
strandarsýslu um skýringar á ýmsum ákvæð-
um iðnaðarlaganna frá 1936. Er hréf sýsliir
mannsins svohljóðandi:
Sýslumaðurinn i Barðaslrandarsýslu.
Patreksfirði, 1. marz. 1937.
llinu liáa ráðuneyti er kunnugt um það, að
i kauptúnum og sveitum hafa ýmsir ófag-
Iærðir menn stundað allskonar handiðnir á
undanförnnm árum.
Er lög 105 frá 1936 ganga í g'ildi utan kaup-
staða virðisl svo sem atvinnuréttur nefndra
manna verði af þeim tekinn, þvi að undanþágu-
réttur 3. gr. 1. og 2. mgr. virðisl ófullnægjandi,
enda víða ekki lil faglærðir menn í öllum iðn-
greinum, enda óvíst hvern skal telja samiðn-
aðarmann á stöðum, þar sem lærður úrsmiður
hefir aðallega stundað járnsmíði, lærðir skó-
smiðir eru aðallega trésmiðir, söðlasmiðir eða
kau])menn etc. eins og hér eru dæmi til.
Vegna þess, að slikir menn hafa nú undan-
farið mjög kvartað undan nefndum lögum og
heðið mig að veita sér iðnbréf, þó ég sjái ekki
að heimilt sé að veita þeim slik bréf, þá leyli
ég mér hérmeð að mælasl til þess, að lnð háa
ráðunevti gefi mér upplýsingar um það, hvort
liægt er á nokkurn hátt að tryggja þessiun
mönnum rétt til að stunda framvegis þá at-
vinnu, er þeir liafa stundað á undanförnum
árum, og um leið að bæta úr þeim vandræð-
um, sem útlit er fyrir að verði í ýmsum kauj)-
túnum, þar eð hreppsnefndum og lögreglu-
stjórum er ekki með 1. 105, 1936, veittur rétl-
ur sá, er bæjarsljórnir og lögr.eglustjórar
höfðu áður, samkvæmt 18. gr. laga nr. 18
1927.
Eg leyfi mér ennfremur að grenslast eftir
því, hvort hið háa ráðuneyti telji, að sam-
kvæml 3. mgr. 3. gr. laga 105, 1936, liafi óiðn-
lærðir menn rélt lil að vinna sjálfstætt að
bvggingariðnaðarstörfum eða aðeins undir
stjórn lærðs iðnaðarmanns.
Loks væri golt að fá skýringu á d. lið 4. gr.
sönni laga, svo og á því hvort þeir, sem hafa
iðnréttindi samkv. 1. gr., haí'i ekki allir rétt
lil að stunda iðnað sbr. 2. 1. 2. gr. sem mér
virðisl þréngri.
Vegna slöðugra fyrirspurna þætti mér vænt
um að fá svar hins háa ráðuneytis sem fyrsl.
Jóhann Skaftason.
59