Tímarit iðnaðarmanna - 01.07.1977, Blaðsíða 29
6. Fjárveitingar til iðnaðar
í ályktun Iðnþings er fagnað þeirri stefnubreyt-
ingu, sem fram kemur í stórhækkuðu framlagi til
Iðnlánasjóðs á árinu 1977 og látin í ljósi sú von,
að hér sé um að ræða upphafið á framkvæmd
þeirrar stefnu unr eflingu Iðnlánasjóðs, senr á-
kveðin var þegar við inngöngu í EFTA.
Á hinn bóginn vill Iðnþing benda á, að mjög
mikið vantar á að framlög á fjárlögum til iðnað-
armála séu í samræmi við þá iðnþróunarstefnu,
sem mótuð var á sínum tíma. Hlutdeild iðnaðar
af fjárlögum ársins 1977 er aðeins 0,56%, en til
sjávarútvegs fóru 2,15% og landbúnaðar 2,78%.
Enn óhagstæðari iðnaðinum eru hlutföllin, ef
framlögin eru borin saman við hlutdeild í þjóðar-
framleiðslu eða þann mannafla, sem viðkomandi
atvinnugreinar veita atvinnu.
7. Útlán viðskiptabanka
Iðnþing bendir í ályktun á þá staðreynd, sem
fram kemur í opinberunr gögnum, að vaxtakjör
atvinnuveganna af lánum frá viðskiptabönkum
eru mjög mismunandi. Þannig eru meðalvextir
af lánunr til iðnaðar 16,6% á árinu 1976. Land-
búnaðurinn greiddi 13,0% að meðaltali í vexti af
bankalánum á síðasta ári en sjávarútvegur 12,4%.
Höfuðástæðan fyrir þessari misskiptu vaxta-
byrði er sú, að iðnaðurinn lrefur ekki aðgang að
öðru lánsfjármagni en skanrmtíma lánunr, þ. e.
víxil- og yfirdráttarlánum, þar sem aftur á móti
sjávarútvegur og landbúnaður fá meirihluta
sinna rekstrarlána í fornri afurðalána.
8. Útlán fjárfestingalánasjóða
í ályktun Iðnþings um fjárfestingalánasjóði
segir, að oft hafi því verið haldið fram, að beina
þyrfti fjármagni til þeirra atvinnugreina, þar sem
franrleiðsluaukning sé mest og mestrar aukningar
að vænta. í framhaldi af því megi benda á, að
undanfarin ár hafi framleiðsluaukning verið mest
í iðnaði af lröfuðatvinnuvegununr. Áætlað sé að
hlutdeild iðnaðar í þjóðarframleiðslu lrafi árið
1975 verið komin upp í 33,8% af þjóðarfram-
leiðslunni í heild og að jrar hafi starfað um 27%
af mannaflanum.
Skipting útlána fjárfestingarlánasjóða á láns-
fjáráætlun 1977 sýna hins vegar að til iðnaðar sé
áætlað að veita 13,3% af heildarútlánum fjárfest-
ingarlánasjóða.
Landbúnaðurinn tai í sinn hlut 8,4% af heild-
arútlánum sjóðanna á þessu ári, en sjávarútvegur
hvorki nreira né minna en 32,7%. Þessar tölur
sýni, að lítið tillit sé tekið til jress við ákvörðun
unr ráðstöfun fjár til fjárfestingar, hvar fram-
leiðsluaukningar sé von.
9. Óbeinir skattar og opinberar álögur
í ályktun um Jressi mál segir m. a.:
Að konrið hafi í ljós við athugun á samkeppnis-
aðstöðu innlendra og erlendra framleiðenda, að
mjög nrikill nrunur sé á opinberunr álögum, ís-
lenskum franrleiðendum í óhag. Má þar nefna
tolla af aðföngum, fjölda launatengdra gjalda,
verðjöfnunargjald af raforku, aðstöðugjald og
fasteignagjöld, en tvö síðastnefndu gjöldin eru af
iðnaðinum talin afar óheppilegt fornr á skatt-
heimtu og valda mikilli mismunun nrilli atvinnu-
vega og einstakra greina. Þá má nefna að stærsti
lánasjóður iðnaðarins er að miklu leyti fjármagn-
aður nreð beinni skattlagningu á iðnaðinn sjálf-
an á sanra tíma og helstu lánasjóðir annarra at-
vinnuvega eru að nriklu leyti ljármagnaðir af Ijár-
lögunr án beinnar skattlagningar.
10. Verðlagsmál
Um verðlagsmálin segir nr. a. í ályktun Iðn-
þings:
Elestunr senr til þekkja mun ljóst, að núgild-
andi verðlagslöggjöf og framkvæmd hennar hef-
nr á engan hátt gegnt Jrví hlutverki sínu að halda
verðlagi i landinu í skefjum ,enda varla von þar
sem ekki er hróflað við sjálfri orsökinni. Verð-
lagsyfirvöld hafa árunr sanran sóað kröftum sín-
unr við að reyna að fela verðhækkanir eða fresta
þeim. Slík frestun er mismunandi auðveld, eftir
því livað unr er að ræða. Þannig er t. d. verðlags-
eftirlit á vörunr framleiddunr innanlands, en lítið
fylgst nreð verði á innflutningi. I annan stað er
strangt verðlagseftirlit á útseldri vinnu og Jrjón-
ustu, sem auðvelt er að halda niðri með handa-
lrófskenndunr reglunr, sem settar eru án samráðs
við fyrirtækin. Mörgum fyrirtækjum í fram-
leiðsluiðnaði en einkunr Jró í byggingariðnaði,
viðgerða- og þjónustuiðnaði eru skömmtuð svo
kröpp kjör, að þau eru ýnrist rekin með tapi eða
svo litlunr hagnaði, að Jrau hafa engin tök á að
byggjast upp og afla sér nauðsynlegs tækjakosts.
Mikill fjöldi smáfyrirtækja í Jressunr greinum seg-
ir hér einnig sína sögu.
11. Fræðslumál
í ályktun Iðnjrings um fræðslumál er átalinn sá
dráttur, sem orðinn er á gerð námsskráa og
kennsluefnis fyrir iðnfræðsluna í landinu.
Þá er minnt á, að 16. desenrber 1975 skilaði
Iðnfræðslulaganefnd tillögum til menntanrálaráð-
herra um jrróun verkmenntunar á framhalds-
skólastigi. Iðnþing telur að aðgerðir, sem Jrar er
lagt til að gera, sé undirbúningur Jress og fors-
enda að verknrenntabrautir hljóti jafna stöðu og
aðrar námsbrautir væntanlegs framhaldsskóla.
TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
23