Vikan - 06.11.1958, Blaðsíða 10

1
BYGGIIMGAR-
EFIMI
GIJIMIMAR HERIUAIMIMSSOIM.
Hugsað get ég um himinn og jörð
— en hvorugt smíðað.
Af þvi mig vantar efnið l það.
2
1
Einbýlishús, New Hampshire,
Baiularíkjunum. Arkitektar: E. H.
og M. K. Hunter.
Steinn og trjáviður skiptast á
og get'a húsinu einkar þokkalegan
svip.
Q
Hlaðinn steinveggur og arinn
í dagstofu Richard J. Nautra,
arkitekt, Los Angeles.
3
I þessu húsi eftir BRAUER,
Bandaríkjunum, er svo að segja
eingöngu notaður steinn og gler
í útveggina.
sMmi
fy,'- v ■

■
Þegar reisa skal hús, vaknar fyrst
og fremst sú spurning úr hverju eigi
að byggja það. — Gerum ráð fyrir,
að við séum ákveðin í hversu stórt
það megi vera, og herbergjaskipun
sé ákveðin í öllum aðalatriðum. Þó
er ekki hægt að ákvarða það til hlít-
ar fyrr en byggingarefnin eru val-
in. — Hvað byggingarkostnaðinum
viðvíkur er þetta höfuðatriði, þar eð
byggingarefnið ræður að öllu jöfnu
meir þar um heldur en stærð húss-
ins — það er mikill munur á því
hvort húsið er byggt úr afgangs-
timbri eða kassafjölum múrhúðuðum
að utan eða úr slípuðum marmara,
stáli og gleri.
Fram til skamms tíma hafa menn
hér á landi ekki þurft að brjóta heil-
ann mikið um þetta vandamál.
Það hefur breytst af sjálfu ' sér.
— 1 stórum dráttum hljóðar saga
byggingarhátta á Islandi þannig:
torfbæir — timburhús — steinhús.
Síðastliðin 30—40 ár hefur það
þótt sjálfsagður hlutur að húsin
væru gerð úr járnbentri steinsteypu
e. t. v. með skilveggjum úr vikur-
plötum —• og allt saman múrhúðað
„spekkað" utan „grófpússað" og
„finpússað" hið innra, — og aJlur
vandinn leystur á þann hátt — bara
hafa veggina nógu sterka svo illviðr-
in og jarðskjálftar fái þeim ekki
grandað — og gæti þá húsið staðið
í margar aldir að óbreyttum aðstæð-
um.
Steinsteypan hefur reynst okkur
hið ákjósanlegasta byggingarefni -—
enda ekki verið úr mörgu að velja.
Hér eru engir nytjaskógar, lítið um
grjótnámur og engin leirbrennsla til
múrsteinsgerðar. — Meginþorri alls
byggingarefnis er því fengin erlendis
frá að frátöldu steinsteypuefninu og
nokkrum einangrunarefnum, vikri o.
s. frv.
Hér er að verða nokkur breyting
á hvað einhæfni byggingarefna
merkir. Það tiðkast i rikara mæli að
hús séu klædd að innan með alls kon-
ar viði í stað múrhúðunar, — farið
er að nota harðvið i vissa hluta hlið-
anna utan húss — og jafnvel nota
mismunandi grjóttegundir til skrauts
(hraunhellur, sjávargrjót).
Gluggarnir fara yfirleitt stækkandi,
þar sem völ er á fullkomnara gleri
og upphitun hefur fleygt fram.
Allt þetta ásamt mörgu öðru stuðl-
ar að aukinni f jölbreyttni í gerð hús-
anna, jafnt ytra sem innra — og fá
húsin af því persónulegri blæ og er
það mikil framför frá því sem áður
var þegar allt virtist vera steypt í
sama mótinu.
Hér mætti taka ótal dæmi þessu
til stuðnings og vonandi gefst VIK-
UNNI mjög bráðlega tækifæri til að
kynna lesendum sínum það nýjasta á
þessu sviði hér á landi.
I
10
VIKAN