Vikan


Vikan - 13.11.1958, Qupperneq 5

Vikan - 13.11.1958, Qupperneq 5
Minni-Vatnsleysa í Vatnsleysustrandarhreppi. I»ar hefur Þorvaldur hið Iandskunna svínabú sitt og em til jafnaðar 900 gripir á gjöf. Þorvaldur rís ávallt árla, sjaldan seinna en klukkan 7. Fei’ hann þá gjarna í laugarnar, þreytir sund og tekur kalt sturtubað. Þaðan ekur hann endurnærður annaðhvort niður á Bergstaðastræti eða í eitthvert fyr- irtækja sinna. Oft kemur hann um tíu leytið á Bergstaðastrætið. Þaðan fer hann síðan í banka, sparisjóði eða í önnur móverk á borð við gjald- eyrisnefndir. Er nokkuð táknrænt fyrir manninn, hversu vel honum verður ágengt við slíkar stofnanir. Geta má þess hér í þessu sambandi, að hann var einn aðalhvatamaður að stofnun Verzlunarsparisjóðsins og er formaður í stjórn hans. Þá þarf hann að líta í ýmis fyrirtæki, ræða við ráðherra og aðra háttsetta em- bættismenn. Þá þarf hann að skjót- ast suður með sjó að Minni-Vatns- leysu, þar sem hann á stærsta svína- bú í Evrópu í einkaeign. Á leiðinni kemur hann við í Háuhlíðinni og fær sér bita með konu sinni og þrem börnum. Síöan sprettir hann úr spori og er óðara kominn suður að Vatns- leysu, þar sem svínin frá grape-fruit og annað góðgæti á hverjum morgni og eru alin af sérstökum sérfræð- ingum í svínarækt. Þarna hefur hann hérumbil 900 gripi á öllum aldri og kynslóðir koma og fara daglega. 1 landareigninni er einnig hraimkisill, sem nægja myndi til vinnslu í rúma öld og má telja sæmilega eign í því. Eitt af næstu skrefum Þorvaldar mun eiga að verða að koma upp andabúi og vist mun enginn kotungs- bragurinn á því frekar en öðrum athöfnum hans. Þorvaldur dvelur nokkra hríð á óðali sínu, en svo þýt- ur hann aftur á stað og heldur nú niður í Þjóðleikhúskjallara, þar sem halda á mikla veizlu. Gestgjafinn er oft viðstaddur og setur alveg sér- stakan og viðkunnanlegan svip á staðinn með nærveru sinni. Veizlur í kjallaranum eru lika kunnar að rausn og myndarskap og þjónalið er gagnstætt því sem Islendingar hafg átt að venjast til þessa. Einnig er vert að minnast hinna frábæru skemmtikrafta, sem hann hefur feng- ið hingað til lands og gert hafa Framhald á bls. 18. Frá Thalíu-bar i Þjóðlelkhúskjallaranum. Þorvaldur liefur rekið „Kjallar- ann“ af frábærum myndarskap i nokkur ár. LEIKLIST 0 IÐIMÓ HLÆR BEZT Leikfélag Reykjavíkur: ALL- IR SYNIR MINIR, eftir Arthur Miller. Leikstjóri Gísli Halldórsson. Það er orðið langt síðan að ann- ar eins afbragðs leikur og sá, sem Leikfélag Reykjavíkur sýnir í Iðnó um þessar mundir, hefur sézt hér á landi, ef það hefur þá verið nokkurntíma. Kemur þar margt til greina. Höfundur leikritsins, Arthur Miller, er afburðasnilling- ur í sinni grein, en ekki get ég fundið neitt líkt með honum og Ibsen gamla, þótt maður hafi gengið undir mannshönd að líkja þeim saman. Að vísu er þetta leik- rit byggt á málsskjölum og helztu atburðirnir hafa raunverulega gerzt, en það gefur leikritinu raunar meira gildi og aðalatriðið er það, hversu lystilega höfundur fer með þetta efni. Mörg orðsvörin eru glitrandi perlur. Þá er hlutur leikstjórans, Gísla Halldórssonar, ekki sérlega lítill. Hann hefur stjórnað leiksýningum áður við ágætan oðrstír, en stjórn hans á þessari sýningu er alveg frábær. Hann er tvímælalaust bezti leikstjóri á landinu um þess- ar mundir. Tíu leikarar fara með hlutverk- in og ieika þeir allir vel og sumir ógleymanlega. Minnsta hlutverkið, Bert, átta ára gamlan snáða, leik- ur Ásgeir Priðsteinssonn mjög skemmtilega. Sigríður Hagalín og Steindór Hjörleifsson fara með hlutverk Lydiu Lubey og Frank Lubey einkarsnoturlega, en ekki mikið fram yfir það. Sue Bayliss leikur Guðrún Þ. Stephensen og er mjög maddömuleg. Jim Bayliss leikur Árni Tryggvasson. Þótt hann sé kuldalegur á ytra borði, er hann sannmannlegur inn við beinið, sem sé kaldrifjaður en hjartahlýr. Framsögn hans er mjög góð og hann kann að fara með orðsvör sín. Guðmund Páls- son, í hlutverki George Deever, hef ég aldrei sé oetri. Helga Bachmann fer mj«g snoturlega með hlutverk Önnu Dewer, en hún leikur ekkert með höndunum og á ef til vill ekki að gera það í þessu leikriti, en það er hálfleið- inlegt að sjá handleggina alltaf hanga niður með síðunum. Ann- ars veit maður að frúin er ágæt leikkona. Loks koma svo kanónurnar: Jón Sigurbjörnsson, Helga Valtýs- dóttir og Brynjólfur Jóhannesson. Enginn þessara þriggja leikara kom manni á óvart, nema Jón Sig- urbjörnsson. Við vissum áður, að hann er ágætur söngvari, en að hann væri slíkur afbragðs leikari Ásgeir Friðsteinsson og Brynjólfur Jóhannesson. og raun ber vitni í þessu leikriti, það vissum við reyndar ekki fyrr og hefur hann þó margt vel gert á leiksviði. Beztur er hann í lok annars þáttar og í lok þriðja þátt- ar. Þar hefur hann engan aukvisa sem mótleikara, þar sem Bryn- jólfur Jóhannesson er. Leikur frú Helgu Valtýsdóttur i hlutverki Kate Keller er fullkom- inn, ef hægt er að segja svo um verk dauðlegrar manneskju. Ég hef áður sagt í leikdómi, að hún væri skapgerðarleikkona í allra fr emstu röð. Við það hef ég raunar Framhald á bls. 24. VIKAN 5

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.