Vikan - 13.11.1958, Blaðsíða 23

— Ég er trúður og svikahrappur og lukkuridd-
ari, sagði hann.
— Vertu ekki með þessa vitleysu, Stan, sagði
Miriam. Þei, þei!
■— Þú skilur mig ekki, Miriam, sgaði hann
æstur. — Ég er auralaus bréfritari, lítill kall,
sem situr við skrifborð. Fötin, sem ég er í, blóm-
in, sem ég gaf þér, þær skemmtanir, sem ég hef
veitt þeir — allt er þetta keypt íyrir peninga,
sem ég fékk lánaða hjá frú Rindone. Það voru
tvö þúsund dalir, sem ég átti að borga aftur
þegar . . . þegar þú værir fallin fyrir mér.
Stan horfði á Miriam og bjóst við því, að svip-
ur hennar speglaði viðbjóð, hrylling og skelfingu.
En það varð ekki. Hún varð enn þá ástúðlegri á
svipinn en áður.
— Mér þykir vænt um, að þú sagðir mér þetta,
Stan, sagði hún. Einkum ef þér líður betur f
eftir. Hin leiftrandi ást í augnaráði Miriam.
dýpkaði. — En gleymdu nú þessu og berðu upp
spurninguna, sem var á vörum þér áðan.
— Hvernig get ég fengið mig til þess? sagði
Stan og hækkaði röddina. — Ég skil þig ekki.
— Það er mjög einfalt, ástin mín, sagði Miriam
og horfði blíðlega á hann. — Sjáðu til góði, það
var sem sé ég, sem fékk frú Rindone þessa tvö
þúsund dali.
SKUGGAR FORTÍÐARINNAR
Framhald af bls. 9.
— Sagði hann þér, að við töluðum saman í
morgun ?
Hún kinkaði kolli og hana tók í hjartað þegar
hún hugsaði um Drew.
Hann tók hana þéttar að sér. — Elsku, elsku
Nan. Ég er búinn að þrá það svo að halda þér
svona. Og segja þér, að ég elski þig.
—• Ég hélt það mundi aldrei verða. Ég hélt,
að þú fyrirlitir mig, síðast’, þegar við stóðum
hér og töluðum saman.
— Ég veit það. Hann strauk hár hennar. —
Ég varð að láta þig halda það, elskan. Það var
eina leiðin fyrir mig.
— Þurftirðu að vera alveg svona grófur?
Hann tók fastar utan um hana.
— Var ég það? Mér þykir það leitt, Nan. En
hvað gat ég gert? Sama daginn var mér sagt, að
Pollí yrði máttlaus alla æfi. Hún kenndi mér
um það og ég gat ekki annað en gifst henni.
— Ó, Símon, hugsaðu þér ef ekki hefði kvikn-
að i jólatrénu, þá hefði hún ekki farið.
— Ég hefði þá ekki fengið að vita það fyrr
en við vorum gift. En það var líka möguleiki,
að Kirkland hefði sagt frá því. En þessi hugljúfa
saga um það, að hún ætlaði að koma mér á
óvart hefði kannske gert það að verkum, að
hann hefði þagað.
Hún leit á hann skærum augunum.
— Drew hefur verið yndislegur, er það ekki?
— Áreiðanlega. Ég er honum þakklátur. Og
verð það alltaf.
— Ég líka. Hann þurfti ekkert að segja. Ef
hann hefði ekki talað við Pollí, hefði hún aldrei
farið.
— Og þú hefðir gifst Drew og farið með
honum til Hollywood.
—• Ég er að velta því fyrir mér. Mér finnst
einhvernveginn, að ég muni hafa dregið mig til
baka á síðustu stund, því það hefði ekki verið
rétt gagnvart honum. En ég verð að játa að mér
fannst það ekki á meðan við vorum að borða.
Ég bað hann að kvænast mér.
— En ekki af því þú elskaðir hann ?
— Nei, vinur. Það var vegna þess að ég var
svo snortin af því sem hann hafði gert. Vegna
þess að mér þótti svo vænt um hann. Hún and-
varpaði. — Það er mikill munur á þvi að elska
einhvern og að þykja vænt um einhvem.
— Ég veit það. Hann tók undir höku henni og
horfði í augu hennar. Svo kyssti hann hana.
Loks þegar hann losaði takið um hana, hall-
aði hún höfðinu að öxl hans. Henni fannst hún allt
í einu uppgefin og ófær um að hugsa skýrt.
— Símon?
— Hvað, elskan?
— Ég veit að þú segist elska mig og margir
segja, að þú viljir giftast mér. Drew, Polli, meir
að segja Jenní — en, hún brosti, augu hennar
leiftruðu. — Þú hefur ekkert sagt um það sjálf-
ur. Kannske er ég gamaldags en ég vil að þú
biðjir mín.
— Hjartað mitt, þú veist, að ég vil giftast þér.
Ég þarf ekki að segja þér það.
— Er það ekki? Hún vafði handleggjunum um
háls hans. — En mér fyndist nú samt betra, að þú
gerðir það.
SÖGULOK.
ÍMeildsöluíirgéir:

afið þér smakkai hinar óviðjatnanlegu
Honigs makkarónur? Ef ekki, ættuó þér
ekki a& láta hjá lí&a aí gera þai sem
allra fyrst, og þér munii komast
ai raun um ai þai er auivelt
ai búa til Ijúfenga rétti
úr HONIG'S
makkarónum.
J £) er getið
g notaft það sem
aðalrétti með kjöti
a
0 og tómötum og osti
eða í súpur og m.
I
19 fleira.
Id aí,rar

0skyldunnar •
Eggert Kristjánsson & Co. h.f.
VTKAN
m: