Vikan - 24.03.1960, Blaðsíða 11

Furstafrúin
spurð
Pete Martin heitir blaðamaður hjá
bandaríska vikublaðinu Saturday Even-
ing Post. Hann átti ekki alls fyrir löngu
greinargott viðtal við Grace Kelly, fursta-
frú í Mónacó og fyrrum kvikmynda-
stjörnu frá Hollywood. Hann spurði hana
meðal annars að því, hvort þau hjón litu
inn hjá kunningjum sínum þar eða hvorí
þau ættu kunningja, sent Iitu inn til
þeirra fyrirvaralaust. Mátti skilja á svari
furstafrúarinnar, að kunningjarnir væru
ekki of margir. Það var þá helzt, að þau
þekktú einhverja í París — eða vestur í
Hollywood. Dagurinn leið þannig hjá
frúnni: Hún byrjaði á því að fara yfir
póst með einkaritara sínum. .Að því búnu
reyndi hún að vera stundarkorn nteð
Framhald á bls. 29.

emmrn l ií>
HINN þekkti, brezki náttúrufrœðíhg-
ur, prófessor William Knox, var
fyrir nokkrum árum stjórnandi
leiðangurs, sem gerður var út til svört-
ustu frumskóga Tanganjíka Ekki hugði
hann á villidýraveiðar, — hann var í
sérstökum erindagerðum brezka nátt-
úrugripasaínsins. ÆJtlunin var að útvega
liíandi sýnishorn af hinni sjaldséðu, fag-
urgrænu, átjánfættu og nauðnefjuðu
filapöddu (Hltyncoeya tropícalis).
Saga vor hefst, þar sem leiðangur
prófestiorsins hafði reist tjaldbúSir i
grennd viö 1 Kimambo , .ambo-þorp í
‘rurnskógaviti Uluguru.
í einu tjaldanna lá koria prófessorsins
nam dauða en liíi, altekin sjúkdómi,
sein er skeifir allra Áfríkufara: bronko-
bronko, hvítu veikinni.
William, náðu i lækni, — stundi
hún.
— Lækni? Inni i .v.iðjum fruinskóg-
inuni? Hér fyrirí'nnast engir læknar.
- Þú verSur þá að revna að f’.nna
innlendan skottulækni.
- En, elskan mln, þú ætlar þó ekki
að láta þessa gáftíraménn krukka i Þlg?
Þeir eru vísir til að ganga af þér dauðri
- r-ð þessu kukli sinu.
Jæja, lof mér þá að deyja i friSl,
Vertu sæll, William, og þakka þér fyrir
samveruna.
En slikt mátti prófessorina ekki heyra
nefnt, jafnvel þótt frúin hefði verið
leiöangursnönnum meira og minna til
trafala. Hann iét Þvi nokkra innlenda
burðarmenn sína ná i galdralækni
Kimambomamboþorps.
Það var ekki laust viS, að hrollur færi
um frúna, þegar Dr. M'Kwongwi birt-
ist í tjalddyrunum, allur ataður út 1
gulum og rauðum leir. Fyrir andliti
hafði hann afskræmilega grímu, bar
bálsfesti úr krókódílatönnum og hafði
hlébarðaskinn um mjaðmir. Þar að auki
var hann með langt spjót i hendi, en á
spjótsoddinum hékk hauskúpa af manni.
Fyrst gaf hann skipun um, að flet
prófessorsfrúarinnar yrði flutt út á
auða svæðið fyrir framan tjöldin, svo
að hann fengi rúm til bess að stiga dans
umhverfis sjúklinginn. Að því loknu tók
hann að blanda einhvern undarlegan
drykk. Það var ekki auðvelt að gera
sér grein fyrir efnasamsetningu lyfsins,
en prófessorinn sá þó, að blandan var
meðal annars úr muldum froskalöppum
og augum úr leðurblöku.
Þessu viðbjóðslega samsulli hellti
iæknirinn síðan i ápahauskúpu og hóf
siðan að stíga dans við undirleik nokk-
nrra tamtam-trumbuslagara. Samtimls
rak hann upp hin ót.r Megustu hijóð, -
þvl að þannig varð að flærna burt alla
illa anda. Þegar hávaðinn frá trumbun-
um var að ná hámarki, lagði hann háls-
festina úr krókódílatönnunum ura hál.s-
inn á frúnni, smurð: andlit hennar með
rauðum leir og rétti henni siðan haus-
kúpuná.
— Drekkið þetta manisib. — skipaði
hann á swahili-máli
— Ekki gera það! æpti prófessor-
inn, ■ þetta eru eintóm svik. Þetta, sem
flýtur þai’na ofan á. er auga úr leður-
blöku. Þú dirfist ekki að hella í big
þessum óþi'erra.
En frúin lét sem hún heyrði ekki.
hvað eiginmaður hennar var að segja.
Ilún bar apahauskúpuna að munni sér
og drakk til bot.ns.
Morguninn eftir rénaði hitasóttin, og
áður en dagur var að kvöldi kominn.
kenndi prófessorsfrú'n sér einskis meins.
— ,Ia, hver fjárinn, umlaði í
prófessornum. Ég hefði aldrei trúað
þessu. En þetta eru samt svik, - henni
heiði batnað hvort sem var.
Viku seinna veiktist prófessorinn af
öðrum hræðilegum sjúkdómi, kolo-kolo,
sem einnig er nefndur bláa veikin. Hon-
um versnaði stöðugt, og eftir sólarhring
var sótthitinn kominn upp l 42 stig.
— Náðu í lækni, Marjorie, kveinaði
hann.
Eítir dálitla stund var hann íærður
út á auða svæðlð íyrir framan tjaldið
og M‘ Kwongwi önnum kafinn við töfra-
brögð sin. Og þegar galdralæknirinn
hafði smurt prófessorinn hátt og lágt
vandlega með rauðum leir, rétti hann
honum inn „ljúffenga drykk“ í haus-
kúpunni og sagði:
Framhald á bls. 34.
Qamansaga eftir Willy Brcinholst