Vikan - 24.03.1960, Blaðsíða 34

Ævintýri
í brúðarsænginni
Framh. aí bls. 15.
„Guð," grenjaði hún. „Liggja þau
ekki þarna í Parísarsænginni og eru
búin aö bæla hana alla niður.“
„Svona, komdu þér burt úr rúm-
lnu með þessa dræsu,“ endurtók um-
sjónarmaðurinn.
— Þá var það, sem ég sló, herra
dómari. Og Það segi ég hér fyrir rétt-
inum, að það högg átti hann sannar-
lega skilið.
— Dæmið þér mig i Þriggja mán-
aða íangelsi, segið þér? Jú, ég hef
kannskl barið nokkuð fast, — en þó
að þetta væru siðustu orðin, sem ég
ætti eftir að segja hérna megin graf-
arinnar, þá get ég ekki annað en
endurtekið það, að þetta högg skal
ég aldrei iðrast eftir. Svona er ekki
hægt að tala — og alls ekki þegar
frú Soffía Rósenkvist á í hlut, — Þvi
að hún er regluleg dama. -jc
Fegurðardísin
er harðánægð
Framh. af bls. 17.
— Mér fannst Það bara ágætt og
hélt satt að segja, að það væri miklu
verra.
— Þú vilt þá alls ekki draga úr
ungum stúlkum að taka þátt I siikri
keppni ?
— Nei, síður en svo. Þetta er ekk-
ert erfitt, þegar á hólminn er komið,
og svo geta þær haft margvíslegt
gagn af Þessu — og reyndar beinan
hagnað líka. Til dæmis fékk ég ferð
til Kaupmannahafnar og heim aftur
í verðlaun og ætla að nota mér hana
i sumarfríinu 1 sumar.
— Ertu annars ekki eftirsóttari,
eftir að þú tókst þátt í keppninni?
— Ja, ég veit ekki. — Annars held
ég, að þetta hafi verið góð auglýsing
fyrir mig. ^
Galdramcðalið
Framhald af bls. 11.
— Drekkið þetta, bwana.
— Kemur ekki til mála, — stundi
prófessorinn og horfði með viðbjóði
á leðurblökuaugun synda ofan á súp-
unni.
— Ef þú tekur ekki inn þetta með-
al, verður þú liðið lík í fyrramálið,
— sagði kona hans ákveðin. — Og
hvað eigum við þá að gera með fíla-
pödduna rauðnefjuðu, sem ég geymi
hérna i eldspýtustokknum. — Kwam-
bozo handsamaði hana núna rétt
áðan.
Þessar nýju upplýsingar gáfu
prófessornum lífslöngunlna á ný.
Hann herti upp hugann, lokaði aug-
unum og svalg I sig þessa ógeðslegu
lyfjablöndu.
Morguninn eftir var hann orðinn
hitalaus, og seinna um daginn reis
hann úr rekkju — alheilbrigður.
— Þetta gengur kraftaverki næst,
— sagði hann alveg dolfallinn, þegar
M‘ Kwongwi kom til Þess að vitja
um sjúklinginn. — Þú mátf tll að láta
mig hafa uppskriftina.
— Þá verður þú að gefa mér
kawakango. Það er bezta sælgætl,
sem svertingi getur fengið.
Kawakango var nafn Bantú-negra
á fUapöddunni.
Knox prófessor var auðvitað urn og
ó að láta af hendi þennan dýrmæta
fund leiðangursins. En ... lyf
M' Kwongwis var ef til vill miklu
dýrmætara? Skiptin fóru fram.
Galdralæknirinn fékk pödduna og
prófessorinn uppskriftina, sem rispuð
var á barkarbút af tré. Þar stóð
eftirfarandi:
„Lyfseðill. Sjö muldir froskafætur,
innyfli úr páfagauk, augu úr leður-
blöku, handfylli af þurrkuðum maur-
um, safinn úr nokkrum Kiawarótum,
öriítill bútur af apaeyra, eitt eintak
af fínt möluðum kýrhala og —
500.000 einingar af penicillíni." +
Þannig byggja
enskir — slundum
Framh. af bls. 13.
frainleiðslu. Þeir hafa að vísu
hætt að mest.u framleiðslu á út-
skornum klump-húsgögnum, en
þeim, sem aðh.vllast smekk
Norðurlandabúa, finnst Bretar eiga
langt í land til jafns við þá.
Takið eftir því, að glugginn í stof-
unni nær alveg niður að gólfi,
svo að séntilmaðurinn hefur
herlegt útsýni yfir skóglendið
fyrir framan. ★
THinning §rá liðnu sumri
Minnig frá liðnu sumri. Stúlkur á baðströnd í bikinibaðfötum. Það
er sagt að bikinibaðföt hafi aldrei verið efnisminni en sfðast liðið
sumar og margir hafa spurt: Til hvers að vera að hilja þetta, sem eftir
er. Munar það nokkru. Dömurnar vilja meina að svo sé, en líklcga
hefðu nítjándu aldar konum þótt nóg um. Það var allt nokkuð í þá
daga, ef sást öklinn og þegar ögn sást í kálfann blöskraði velsæmis-
mönnunum spillingin.
Zunglið, tunglið taktu mig -
Nú er það eitt æðst takmark manna að komast til tunglsins og ná
þar fótfestu. — Sá sem lcggur undir sig tunglið, mun hafa öll ráð
jarðarbúa f hendi sinni — hefur verið sagt. Þessi mynd er að vfsu
teiknuð, en hún sýnir, hvernig talið er vera umhorfs í þeim dýrðar-
innar dölum á tunglinu. Bert grjót er þar og ekki annað, ekkert vatn,
ekkert loft. Og auk þess 273 stiga frost á nóttunni og hitinn tilsvarandi
að deginum. Sem sagt: Menn fara þangað til þess eins að ná fótfestu
utan jarðarinnar. En til hvers? Ekki leysir það nokkurt raunhæft vanda-
mál hér hjá hrjáðu mannkyni. Ekki mettast hinir vannærðu á þvf og
ekki léttir það ok hinna kúguðu. Engu að sfður verja stórþjóðir
fúlgum fjár í því augnamiði að koraa sér fyrir jarðarkringlunnar.
u
VIKAN
/