Vikan - 24.03.1960, Blaðsíða 29

í hinni siðarnefndu segir frá skógarmanni,
Grími að nafni, meS mjög svipuðum hœtti. Enn
fremur bendir hann á, að ýmis önnur atvik
séu auðsjáanlega stæld eftir viðburðum úr forn-
sögum. Annars eru örnefni kennd við Grim
furðumörg á íslandi, en Grimur var ekki aðeins
mannsnafn að fornu, heldur Óðinsheiti, og þess
eru nokkur dæmi í fornsögum, að Grímur er
dulnefni.
Á Skaga fyrir norðan eru tvær klettaborgir,
að sögn Bjarna, og nefnast báðar G'rímsborg.
Um aðra jjeirra, sem er norðanvert við túnið í
Ketu, segir, að þar hafi jafnan búið huldufólk,
og liafi liver, sem þar réð fyrir, verið ne-fndur
Grímur. Einu sinni í harðindum kvað bóndinn
i Ketu, um leið og hann gekk fram hjá
borginni:
Láttu reka reyður,
ríkur, ef þú getur,
brátt undir björgin ytri,
Borgar-Grímur, á morgun.
Þá var svarað úr borginni:
Reki reyður að landi
rétt að Ketusandi,
lieljar bundin bandi
til bjargar lýð þurfandi.
Morguninn eftir var rekinn mikill reyðar-
hvalur undir Ketubjörgum.
Þar sem i sögunni ségir, að skip kæmi af
hafi og legði til hafnar við Ingólfshöfða, getur
Bjarni þess, að af stærðfræðisyrpu Árna Magn-
ússonar sé að sjá, að á seytjándu öld hafi verið
almennar sagnir um, að kaupskipin hafi áður
fyrr legið við Ingólfshöfða: „Vestast við höfðann
hafði í gamla daga legið kaupskip, og sést enn
bjarghaldið (þ. e. klettur með gati i gegnum,
sem landtogið hefur verið dregið gegnum). Þar
skal hafa verið fjörður uppí, er skipið lá, en
hann er nú orðinn að þurrum sandi“. ★
Barnið í skólagættinni
Framh. af bls. 9.
mjög vafasöm, nema undangengin athugun á
orsök námserfiðleikanna hafi leitt i Ijós, að
barnið þarfnist slikrar breytingar. Ekki mega
foreldrar heldur láta hégómagirni sína ráða
í þessu efni, t. d. að heimta, að barn, sem illa
fylgist með i tornæmum bekk, sé i nýja skól-
anum sett i miklu duglegri bekk. Þvílíkar
handahófsráðstafanir hefna sin bráðlega á
barninu sjálfu.
TfÐIR FLUTNINGAR VALDA
NÁMSÖRÐUGLEIKUM.
Mörgum byrjanda í skóla veitist örðugt að
laga sig eftir venjum og skólabrag og þeir
falla ekki áreynslulaust inn í nemendahópinn.
Vangengi í námi má oft rekja til slíkra aðlög-
unarerfiðleika. Ef barn skiptir oft um skóla
vaxa erfiðleikarnir að sama skapi. Hér á landi
hirða menn lftt um að rannsaka orsakir náms-
örðugleika, en af erlendum rannsóknum á
jjessu vandamáli má sjá, að mikill hluti þeirra,
sem falla hefur oft skipt um skóla og kennara.
f sliku lenda fyrst og fremst börn þess fólks,
sem býr við erfiða félagslega og efnahagslega
aðstöðu. Það fly/.t oft og það skortir einnig
þekkingu eða aðstöðu til þess að koma barni
sinu vel fyrir i skóla. Foreldrar, sem sjálf nutu
lítillar menntunar, hvort sem var vegna hæfi-
leika- eða efnaskorts, eiga örðugt með að leið-
beina börnum sinum og vaka yfir námi þeirra.
Stundum smitast barn af neikvæðri afstöðu
foreldra sinna til náms og skólá og fjarlægist
þannig það menntunarmark, sem skólinn hefir
sett hvi.
Merkur þýzkur sálfræðingur, Adolf Buse-
mann, gerði fyrir nærfellt 3 áratugum athygl-
isverða rannsókn á félagslegri aðstöðu 570
barnaskólanemenda. Hann skipti börnunum i
3 hópa, eftir atvinnu og efnahag foreldra. Hóp
I mynduðu embættismenn og aðrir velmeg-l
andi borgarar, lióp TT miðstéttir, hóp TTI
ólærðir verkamenn. Úr hópi I féllu á prófum
29%, úr hópi II 30% og úr hópi III 53% barn-
anna. Úr liópi I tvíféllu aðeins 7%, en úr
liópi III 21%. Við þessar tölur ber að gæta
þess, að i þýzkum skóla getur barn fallið á
hvaða ársprófi sem er, t. d. i lok fyrsta skóla-
árs.
Hrakningar milli skóla og kennara, sem
mörg íslenzk skólabörn sæta að nauðsynja-
lausu, er eitt hið mesta böl, sem barn getur
hent. Það kemur harðast niður á fátækum og
umkomulitlum börnum, en getur þó hitt hvaða
barn sem er. Að nauðsynjalausu má aldrei slita
persónuleg tengsl, sem myndazt liafa milli
barna innbyrðis og með börnum og kenn-
ara. Við allar tilfærslur barna og flutninga
milli skóla þarf mikla aðgát og nærgætni. ★
Maður handa Lísu
i
HARHA - DIESEI
Getum nú útvegað með stuttum fyrirvara
hinar vinsælu norsku 4-gengis MARNA ljósa-
og bátavélar.
BÁTAVÉLAR. Stærðir frá 8 hestöfl til 36
hestöfl. Vélarnar fást bæði með skiptiskrúfu
og gear.
LJÓSASAMSTÆÐUR frá 11 hestöfl til 45
hestöfl með tilsvarandi riðstraums- og jafn-
straumsrafal upp í 30 K.W.
Allar nánari upplýsingar eru gefnar á vélaverkstæði
Sig. Sveinbjörnssonar h.í.
Skúlatúni 6. - Sími 15753.
M1
8/12 HK
Framhald af bls. 7.
gengum við út á Löngulínu og horfðum á skipin.
Undir daufu ljóskeri tók óskar utan um mig og
kyssti mig. Þetta var heitur og innilegur koss,
og Óskar sagðist elska mig til eilífðar, en ég
svaraði honum ekki. Ég var að hugsa um, hvað
ég ætti eiginlega að segja Ernst, ef ég á annað
borð elskaði hann, en ég gat ekki fundið, að svo
væri.
Ég hélt, að ég kæmi nú í fyrsta skipti heini á
eftir Lísu, en svo var ekki. Hún kom, begar ég
var að liúka við að laga teið. Ég ætlaði að tala
um vandamál mín við hana, en komst ekki að,
því að hún var sjálf uppfull af fréttum.
— Við erum búin að trúlofa okkur. sagði hún.
Við erum svo ástfangin. Við töluðum alvarlega
saman í kvöld. Það er alltaf bezt að vera hrein-
skilinn, — finnst þér það ekki? Hann sagði mér,
að hann væri bundinn og þyrfti fyrst að slíta
sambandi við stúlkuna. En ég taldi þá upp fyrir
honum sautján stráka, sem ég þyrfti að segia
upp. Það voru nú kannski ekki meðmæli fyrir
mio', — en hann tók það ekkert illa upp.
Eg talaði svolítið um eigin vandamál, en Lísa
virtist ekki heyra, hvað ég sagði. Siðan fórum
við að sofa.
Morguninn eftir sváfum við út. Satt að segia
drukkum við morgunkaffið ekki fvrr en um tólf-
levt'ð — Lísa. sagði ég, eiginlega er ég ákveðin
í að slíta trúlofun okkar Ernsts. strax og hann
er búinn í prófunum Það væri ekid rétt að gera
það nú. því að hann gæti tekið það nærri sér
og fallið . . .
Dvrabiallan hringdi. Ég fór til dyra, og í gætt-
inni stóð hann.
— E'rnst! Hvernig í ósköpunum hefurðu kom-
zt að því. hvar ég bý?
Hann svaraði ekki. en blóðroðnaði.
— Hvað býrð bú hér? stundi hann loks upp.
Um leið kom Lísa fram.
— Ernst, sagði hún, ertu kominn9 Má ég
kynna . . .
— Það er óþarfi. sagði ég. Ég þekki þennan
andstvggjlega, viðurstyggilega flagara.
— Er betta ltinn Ernst? hrópaði Lísa. Er það
hans vegna, sem ég hef snúið baki við sautján
öðrum ?
— Ernst roðnaði enn meira, og þegar ég hugsa
um það núna. bá var hann helmingi kindarlegri
en nokkur kind getur verið.
— Það er allt búið á milli okkar, hrópuðum
við TJsa báðar í einu og köstuðum sínum hringn-
um hvor í hausinn á ófétinu. Hann tíndi þá upp
og hljón út
Lísa brast í ofsafenginn grát. Ég reyndi að
hugga hana. Hún hafði þó alltaf sautján herra
í hakhendinni.
Árangurinn af auglýsingunni var eftir allt sam-
an ekki annar en sá, að Lísa fer út á hverju
kvöldi eins og fyrr, en ég hef skipt á E'rnst og
Óskari. Og þar sem árangurinn varð meira mér
i hag en Lísu, fannst mér, að hið minnsta, sem
ég gæti gert, væri að borga fyrir auglýsinguna.
Furstafrúin spurð
Framhald af bls. 11.
börnunum. Að sjálfsögðu eru börnin und-
ir umsjá sérstaks þjónustufólks um næt-
ur og raunar mestan part dagsins líka.
Síðari hluti dagsins fer i ýmiss konar
móttökur og veizlur og flest kvöld líka,
en frúin segir, að þau Rainier séu oft
komin í rekkju um kl. 11 og lesi þá stund-
arkorn. Blaðamaðurinn spurði, hvort
hjónabandið væri ekki í lagi og sambúðin
elskuleg. Þá brosti Grace aðeins, — hún
svaraði ekki þess háttar spurningum. Um
sumartímann fara þau ásamt börnum sín-
um til sumarhallar í Sviss og dveljast
þar meiri part sumartímans. Þar hefur
Rainier búgarð, og það er yndi hans að
bregða sér í samfesting og plægja eða
vinna eitthvað með traktornum. Blaða-
maðurínn spurði Grace, hvort hún vildi
skipta og hefja aftur leiklistarferil sinn.
Hún kvaðst hafa fest rætur í Mónacó og
eiginmaður og börn væru meira virði en
leiklistarframi.
VIKAN
29