Vikan


Vikan - 28.04.1960, Blaðsíða 29

Vikan - 28.04.1960, Blaðsíða 29
Hér græða allir Framhald af bls. 19. ef menn koma ekki sjálfir meö bíl- ana til hans? — FjandakorniÖ, það held ég varla, ef dauft er yfir viðskiptalif- inu. — Þarf eitthvert kapital i svona verzlun? — Ef edtthvert vit er i þessu, þá þarf maður að hafa mikið fjármagn og geta keypt bila og legið með þá eins og tiðkast á bilasölum erlendis. — Það er mikið talað um svindl og svinarí hjá bilasölum. Er það satt, eða er almannarómur tekinn upp á því að Ijúga? ,— Það er tómt kjaftæði. Það er satt, að þeir voru sumir slæmir, sem byrjuðu i bransanum, en þeir ultu bara út úr honum. Og þetta snakk um okur er allt út i bláinn og stafar frá þessum ævintýramönn- um, eins og ég sagði ykkur. En þið megið trúa þvi, að það eru mjög sólid bisnismenn komnir f staðinn. — Margir tapn nú á viðskiptum við þig, — eða er ekki svo? — Ekki einn einasti, héðan fara allir með gróða. — Hvernig má það verða? — Ég skal segja þér dæmi: Þú getur fengið Ford Falcon, 60 módel- ið, fyrir 228 þúsund, alveg ókeyrð- an bil. Þedta er sama verð fyrir bil- inn og þú fengir hann á gjaldeyris- og innflutningsleyfi, en sá er mun- urinn, að þú þarft ekkert að biða, gætir fengið hann strax i dag hér. — Hvað mundir þú græða á honum? — Við tökum alitaf það sama, 2% af verðinu. — Það væri nú bara hálft fimmta þúsund fyrir þennan eina bil. Ein- hverjum þættu það nú sæmileg dag- laun. Og þar að auki kynnir þú að selja fleiri á þeim sama degi. — Stundum liður líka langur timi, og enginn bill selst. — H'ver borgar prósentin? — ÞaS gerir seljandinn, neina um annað sé samið. — Setjum nú svo, að tveir menn komi hingað inn samtimis. Annar vill selja bil, cn hinn ætlar sér að kaupa. Nú sér sá, sem vill selja, gullið tækifæri. Hann hnippir i hinn, hyggst selja honum hilinn milliliða- laust og losna þannig við að greiða þér prósentin. Hvað mundir þú gera í þvi máli? — Þegar þeir cru komnir inn á mina lóð, eru slik viðskipti ólögleg, eu komi þér sér burtu þegjandi og hljóðalaust og geri viðskiptin, þá er auðvitað erfitt fyrir mig að að- hafast nokkuð. — Veiztu til þess, að svona við- skipti hafi átt sér stað? — Ojá, víst veit ég til þess. Nú kemur aðstoðarmaðurinn inn og segir manninn kominn, sem vildi líta á nýja Chevrólettinn, og þá er ekki lengur til setunnar boðið. Nýi Chevrólettinn verður að seljast. Siðan gengur Kristinn út á planið,' og þar stendur peningalegur kaup- andi og litur girndaraugum á Chevrann, eins og það væri Marilyn Monroe. — .Tú, þetta cr bill, sem óhætt er að treysfa, — og svo er húddið þrifið upp. — Sjáðu bara vélina, allt saman ryðvarið og fint. Þetta er nú bill, sem er eigandi ... -*• Dragist ekki afturúr ... Það getur dregið dilk á eftir sér að vita ekki full skil á nýj- ungunum sem daglega koma fram á sviði tækninnar. Það er auðvelt að fylgjast með flestu sem ger- ist síðan tímaritið „TÆKNI fyrir alla“ lióf göngu sina, þvi það birtir fréttir, myndir og lengri gi'einav um allt það sem máli skiptir. Þér þurfið enga tækniorðabók til þess að skilja greinarnar í „TÆKNI fyrir alla“, Monica Framhald af bls. 9. verða hræddur. Við skiptum jafnt því, sem ég á, svo að fjárliagslega séð þarf þig ekki að skorta neitt. Sjálf ætla ég að reyna fyrir mér sem læknir aftur. Ég ætla að taka við, þegar Sven Nilsson hættir. — Hirtu alla þlna peninga, ég vil ekki sjá þá, æpti hann mpðursýkis- lega. — Imyndar þú þér i raun og veru, að það hafi verið peningar þfnir, sem freistuðu mín? Þö að þú hcfðir verið fátækari en ég, hefðirðu verið eina konan, sem vaéri mér ein- hvers virði, — því að ég hef alltaf elskað þig, jafnvel ]>ó að ég hafi komið illa fram við þig. Þar að auki er það dálitið þin sök lika. Held- urðu, að sorgin yfir dauða barna okkar hafi bara bitnað á þér? En ég hef reynt að líta skynsamlega á hlutina og oft stungið upp á, að við reyndum að ættleiða barn. — Ég get það ekki, Gert. Eg þrái mitt barn, mitt og þitt barn, — en ég er næstum fegin þvf, að svo fór sem fór. — Svo? Það var að minnsta kosti ný vitneskja. Og þú hefur ekki nein- ar áhyggjur af mér? Ég skal strax í daga útvega mér herbergi eða ein- hvern samastað, svo að ég kvelji þig ekki lengur. — Gert, þú mátt ekki taka þetta svona. Ég hafði ckki hugsað um skilnað, ég þráði aðeins að fá vinnu aftur. Ilvers vegna getur þú ekki unnt mér þess? — Af þvi að ég clska þig og vil hafa þig hér heima. Þú ert min. — Ó, hvað þú getur verið eigin- gjarn. Hugsaðu þig nú um örlitla stund, og þegar þú hefur ákveðið þig, segðu mér þá, hvernig þú vilt hafa þetta. En eitt skaltu vita: Ég elska þig með öllum þínum kostum og göllum. Hann sat kyrr með hendur i skauti. Skyndilega leit hann á hana, og hún undraðist breytinguna á andliti hans. Hann var ekki lengur ábyrgðarlaus eins og unglingur, heldur fullþroska karlmaður. — Ég gefst upp, mælti hann þunglega. — Þú getur byrjað að vinna aftur, — aðeins ef þú yfir- gefur mig ekki. Hún vissi, að framtiðin yrði oft erfið, en þrátt fyrir það var liún auðmjúk og þakklát fyrir að fá að halda manninum sfnum, sem hún ætlaði að vernda og elska eins og móðir elskar barn sitt. ★ VIKAN 29

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.