Vikan - 20.10.1960, Side 10

FARIÐ A KOSTUM
Eigrill Tliorarciisen í aldarspegii
Egill á aðalfundi SÍS í Bifröst, þá er hann þótti loks nógu góður í stjórn Sambandsins.
_ Af) mun verða fram að koma,
sem ætlað er — eða svo
I y sögðu forfeður okkar, þeir
er rituðu bækur á skinn.
Þeir töldu örlög hvers manns ráðin
á æðri stöðum, áður þeir fengju
litið Ijós þessa heims. Nú þegar
fátt þykir gott og gilt utan það er
visíndalega hefur sannazt, ber það
vott um þrákelknislega lifseiglu
þessarar trúar, að hún skuli enn við
líði. Alsherjarforsjónin er mikilvirk
og hefur þykkar bækur skrifað um
þá, sem enn eru ekki fæddir. Við
suma gerir hún gælur; l)ýr til eins-
konar fimmáraáætlun yfir líf stór-
menna og gefur þeim gjafar stórar.
Aðra afgreiðir hún á einfaldan máta.
Eftirlætisl)örn forsjónarinnar
gnæfa yfir fjöldann, gædd hæfi-
leikum dáverðugum. En þeim leyfist
ekkert frávik frá stífri áætlun al-
mættisins. Bóndasonxir austan af
Rangárvöllum vill gerast sjósóknari,
en honum hefur verið ætlað að
verða jarl og kaupfélagsstjóri,
byggja upp framkvæmdir, verzlun
og samgöngukerfi i stóru héraði.
Þess vegna kippir forsjónin í spott-
ann, þegar við á.
» Egill Thorarensen er þar sem ör-
lagadísir tylltu honum niður á
bökkum Ölvusár. Þar hefur hann
gerzt umsvifamikill i framfaramál-
um; hefur af því orsakast heilt kaup-
tún, hvar nú finnast marglitust hús
á íslandi. Sjálft arnarhreiðrið er
glæsilega búin skrifstofa i stóru
verzlunarhúsi, sem gnæfir yfir
heimsbyggðina í svaðblautum Fló-
anum. Fyrir þrjátíu árum voru á
þessum stað svo sem fjórir báru-
járnshjallar og lítið umfram. Nú
brakar þar og brestur undan þrótt-
miklu athafnalífi, verkstæði og
mjólkurbú út um hvi])pinn og
bvappinn og Ölvusá státar af nýrri
brú.
Það cr strax auðséð á skrifstofu
kaupfélagsstjórans, að tnaðurinn er
stór í sniðum. Málverk eftir Kjarval
og Ásgrim prýða veggi og þú skalt
ekkert láta þér bregða, þótt hann
viðhafi munnsöfnuð heldur ófrýni-
legan, ef ljón hafa orðiö á veginum
og tali þá um helvítis aumingja og
þessn andskota fyrir sunnan. Svo
er hann vís með að reka upp
hrossahlátur og þú skynjar, að reið-
in muni fremur til málamynda og
áherzlu.
1 □ VVKAN