Vikan - 22.09.1960, Blaðsíða 16

Ætlarðu að
í fyrsta
Fyrsta almennilega boðið, loksins kom
að þvi og þú ert aS verSa eins nerfus
og leikari fyrir frumsýningu. Það er ósköp
auðvelt að segja, taktu þessu með ró, en
fyrsta boðið á nú að vera alveg sérstak-
lega vel heppnað, og hér eru nokkur góð
ráð til þess að svo verði. Fylgið þið þess-
um ráðum, er engin ástæða til að vera
taugaóstyrkur, þó við annars viðurkenn-
um að það eru margir hlutir sem þarf
að taka tillit til.
Ef við göngum út frá því að boðið hafi
verið með viku fyrirvara, gestirnir séu
af báðum kynjum og það eigi að dansa
bæði fyrir og eftir matinn, á að byrja
á því að bjóða eins mörgum og hægt er,
með tilliti til húspláss og peninga. Þá er-
uð þið búnar að ganga frá því að gestirnir
geta skemmt sér sjálfir.
Það er góð — og sönnuð regla — að
hafa fleiri föt með smurðu brauði og
Olnbogarnir
Það kemur í ljós þegar farið er í erma-
lausu blússuna eða selskapskjólinn, hvort
handleggirnir eru vel hirtir. Hafa þeir ekki
fengið ofurlítið af næringarkremi af og til
um leið og andlitið? Svo er nauðsynlegt að
þurrka upphandleggina hraustlega með
grófu frottihandklæði, annars er hætt við
að þar myndist eilífðar-gæsahúð. En hvað
með olnbogana? Ef að eitthvað vantar á
að þeir séu í góðu lagi, þá er hér ráð til
þess að kippa því i lag. Takið sítrónu og
skerið hana í tvennt og setjið sinn helming
á hvorn olnboga, sitjandi í hægindastól.
Safinn úr sítrónunni gerir húðina hvíta og
mjúka. Gleymið svo ekki að halda henni
í horfinu með því að bera feitt, nærandi
krem á olnbogana daglega.
hafa boð
skipti?
meira af ávaxtasafa (eöa hvaö þiö hafið
nú hugsað ykur að hafa á boðstólnum)
en þið höfðuð hugsað ykkur. Þá þarf eng-
ar áhyggjur að hafa af því að þetta sé
ekki nóg.
Og svo skulutj þið endilega ekki veigra
ykkur að fá lánaðar plötur hjá einhverj-
um kunningjum, ef þið hafið ekki nóg.
Þið skuluð heldur ekki vera hræddar við
að biðja eina eða tvær vinkonur um að
hafa auga með grammófóninum eða at-
huga hvort ekki vanti meiri mat. Þær
munu ekki taka það illa upp, þeim finnst
það aðeins skemmtilegt að hjálpa svolít-
ið til.
Fullkominn gestgjafi kemur þvi einnig
þannig fyrir að hún þarf ekki að vera
fimm minútur i burtu frá gestunum eftir
að boðið er byrjað. Allt sem hægt er að
gera fyrirfram á að vera búið og gert
áður en fyrsti gesturinn hringir á dyra-
bjölluna.
Yertu gestgjafi, en fyrst og fremst góð-
ur og skemmtilegur félagi. Vel undirbúið
boð passar eiginlega upp á sig sjálft. Svo
vænta gestirnir þess líka að gestgjafinn
skemmti sér.
t>að er allt búið. Eg fékk bréfið I morgun. Hvernig á
ég að komast yfir þetta? AC Kalli skuli geta gert þetta.
ViO sem höfum átt svo mikiO sameiginlegt, á ötlum sviO-
um. Ég hélt ég ætlaCi aO deyja, þegar ég sá uppsagnar-
bréfiO. Mamma varC aO hringja í vinnuna og segja aO ég
væri veik. Þaö er ég lika, sálarlega. Enginn skilur mig.
Jafrivel mamma er alveg samúOarlaus. Taktu þetta ekki
svona alvarlega, segir hún alltaf, þetta lagast af sjálfu
sér. Ef ég væri þú mundi ég fara út meC Óla í kvöld,
hann er búinn aO hringja þrisvar, þar aö auki er hann
reglulega skemmtilegur. Ég er búin aö segia henni aO
ég öskra, ef hún nefnir Óla einu sinni enn. Ég þoli þetta
ekki; ég ætla aC ganga í klaustur. Þaö er einkennilegt
aO maður skuli ekki fá leyfi til aC syrgja í friöi, ligg.ia
og grenja allan daginn . .. Aö hún skuli ekki skilja það.
Eg hef tekið öll bréfin hans fram, þau eru ekki mörg.
en því dýrmætari eru þau fyrir mig. En ég held, ég ætti
að uppræta þetta allt.
Myndirnar, sem ég á
af honum, skal hann
fá aftur. Það má
ekkert minna mig á
hann, nú ætla ég aö
byr.ia nýtt lif, ég verð
neydd til þess. Ég
ætla að taka mig
saman, það er ekkert
eins gott við ástar-
sorg og vinna. Vinn-
an á að vera athvarf
mitt ... Annars get
ég ekki séð, hvernig
það á að verða, þegár
hún er svóna hræöi-
leg eins og mín er.
Kannski ég ætti að
reyna tómstunda-
vinnu. Já, þá man ég
eftir þvi; að ég verð
að fá mér nýjan kjól
fyrir ballið á laugar-
daginn. Ég verð að
bjóta eins og skot
niður I bæ og finna
eitthvað I kjól.
Seinna sama dag.
Allt er gott begar
endirinn er góður. Ég
fékk rejmdar ekki
kjól, en hverjum hald-
ið þiO að ég hafi
mætt, Hans, yndisleg-
asta manni I heimin-
um. Hann var ánægð-
ur aO sjá mig. ViO
fórum inn á veitinga-
hús, og ég varö að
segja honum alla sög-
una. Svo fórum viö I
bió, og sáum mynd
þar sem aðalmaðurinn
var jafn ótrúr og
Kalli. Ég skæidi, en Hans tók í hendina á mér og huggaði
mig. Hann lítur ekki bara út fyrir að vera yndislegur,
hann er það og hann hefur mjög róandi áhrif á mig. Svo
keypti hann handa mér rósir, þær fallegustu, sem ég hef
á ævi minni séð. Síðan keyrOi hann mig heim. En áður en
við fórum út úr bílnum kyssti hann mig góða nótt--------

Hafragrautur
og freknur
Stínu hafði lengi þótt góður hafragrautur,
en allt í einu var ómögulegt að koma, þó
ekki væri nema einni skeið ofan í hana. Nei,
takk, sagði hún ogi kreisti saman munninn,
ég ætla ekki að borða hafragraut framar.
Maður fær nefnilega freknur af honum. En
sú vitleysa, sagði ég ergileg — hvernig í
ósköpunum getur þér dottið það í hug?
Ég hef séð það í blöðunum, sagði hún,
það var mynd af strák sem borðaði hafra-
graut, og hann var allur út í freknum.
ó, hugsaði ég, haframjölsauglýsingarnar.
Þannig verður barnið yðar einnig — frískt
og heilbrigt, stóð í þeim. Og Stína reiknaði
auðvitað með því að þar væru freknurnar
innifaldar. — Þá henni fór að verða illa við
hafragrautinn.
16
YIKAN