Vikan - 13.10.1960, Síða 8

A
Viö hafnarbakkann í Reykjavík.
Fólk veifar, kraninn sviptir land-
Qöngubrúnni frá boröstokk; feröin
er hafin.
Búðin er ekki stór, en þar þykir
mörgum gott aö verzla: Töskur,
Sœlgœti og ilmvötn fást þar fyrir
mjog lágt verö.
V
Nú, þegar flugvélar geysast milli íslands og nágrannaland-
anna á fjórum klukkustundum, sýnist það merkilegt, að nokk-
ur skuli lengur taka sér far með skipum yfir úthafið. Reynslan
er hins ve-gar sú, að farþegáskipin eru notuð til hlitar i hverri
ferð um sumartíniann, en á vetrum eru ferðalög eðlilega
minni.
Þegar komið var fram í marz s.l. vor, var hvert pláss skipað
í Gullfossi fyrir ailt sumarið og fram i október. Þ'að eru að
vísu ævinlega margir, sem ganga úr skafti og hætta við að
fara á síðustu stundu, en þetta sýnir, að sjóferðalögin hafa
aðdráttarafl og margir eru tilhúnir til þess að verja fimm
dögum af sumarleyfinu í siglingu eða jafnvel tvöföldum þeim
tíma.
Þess ber að geta, að Gullfoss er algjörlega í sérflokki, að því
er eftirspurn varðar, enda er hann langglæsilegasta farþega- *
skip okkar. Ef menn sleppa við það höl að vera sjóveikir, þá
býður sigling með
Gullfossi upp á hvíld
og afslöppun, og það
er kjarni máisins.
Margir þeir, sem
taka sér far með
Gullfossi, hafa þörf
fyrir hvíld, en svo
eru þeir líka marg-
ir, sem taka sér
far einu sinni til þess
að vita, hvernig það
er, sem látið er svo
mikið af.
Farþegi á Gull-
fossi getur látið fara
mjög vel um sig, svo
framarlega sem hann
er við góða heilsu.
Um sumartímann eru
veður ekki oft vá-
Éirgir Thoroddsen er fyrsti st'ýrimaö-
ur á Gullfossi. Hann er meö kafbáta-
kíki og hugar aö feröum annara skipa,
en annars er hann jafnan meö sjókort-
iö fyrir framan sig og reiknar út stööu
skipsins.
Kristján AÖalsrteinsson hefur þann
vanda meö höndum aö vera skipstjóri
á Gullfossi. Hann hefur veriö þaö í
þrjú ár og aldrei hlekkst neitt á meö
skipiö. Hér stendur hann í brúnni og
fylgist meö stefnunni.
B VJJCAN