Vikan


Vikan - 13.10.1960, Blaðsíða 34

Vikan - 13.10.1960, Blaðsíða 34
á bænum, jafnt innan sem utan dyra. Jörðin sýnist í góðri rækt og vel hýst á gamla og góða vísu. Stórir viðarhlaðar standa á hlaðinu, og þarna er verið að leggja aktygi á sterklegan dráttarhest. En hér sést ekkert af þeim nýtízku hey- og jarð- vinnslutækjum, sem islenzkir bænd- ur hafa svo mjög tekið i notkun nú siðustu árin. Þegar við kveðjum heimilisfólkið, minnumst við þess, að héðan og úr nærliggjandi byggðum er talið, að nokkrir af landnámsmönnum okkar séu runnir. Má þar til nefna ætt Bjarnar bunu hersis, en af þeirri ætt eru þau Auður djúpúðga og Helgi bjólan, svo að tvö nöfn séu aðeins nefnd. Þá er og talið, að, ættbyggð Ingólfs Arnarsonar hafi staðið í Dalsfirði norður af Sognbyggðum. iSvo erum við aftur komnir úr for- tíðinni og inn i nútíðina, — til hvítu hallarinnar á Balaströnd. Hér er að sjálfsögðu góður slæðingur af pen- ingakóngum, fólki af stóru heldra standi, sem þeytist um allar jarðir árið um kring í leit að lífshamingju, en eirir engum stað til langframa. Þessir peningakóngar rísa seint úr rekkju, drekka létt vín í morgunmál, en þegar líður að kvöldi, er tekið til við hina sterkari drykkina, en allt með hófi samt. Spænsk hljómsveit leikur í hótelinu, og peningakóng- arnir tínast út á gólfið með dömur sínar. Svo skeður það, að amerískur peningakóngur býður einni stúlk- unni okkar upp i dans. Sá forríki er maður einkar granngerður á vöxt, hvítur fyrir hærum og hreyfir sig eins og brúða í brúðuleikhúsi. Dans- stíll hans er í hæsta máta furðulegur og i algjöru ósamræmi við hreyfing- ar allra annarra, sem þátt taka í dansinum. Það er því ekki að undra, þótt athygli flestra, sem hér eru inni, beinist að þessu sérstæða danspari. Stúlkan okkar stígur að sjálfsögðu venjulegt dansspor, ber höfuðið hátt og er hvergi smeyk. Peningakóngur- inn veit líka, hvað hann má bjóða dömu sinni og áhorfendum. Hann ofleikur ekki. Hann fremur sínar skrípakúnstir af meðfæddum þokka — og fær ósvikið lófatak að dans- inum loknum. Volkswagen Framhald af bls. 10. og geta skýrt verkfræðingum Volks- wagen-verksmiðjanna frá reynslu sinni, þegar lieim kæmi. Var það honum ánægjuefni, hve vel „fólks- vagninn“ virtist duga i þeirri þraut, sem íslenzkir vegir eru bilum yfirleitt. En áhugi Schneiders framkvæmda- stjóra á landi og þjóð var þó ekki eingöngu bundinn Volkswagenvið- skiptunum. Þau hjónin tóku hér mikið af litkvikmyndum, sem þau hyggjast sýna heima, meðal annars i Volkswagenverksmiðjunum i Wolfsburg, en þar vinna uih 38 þús- und manns, og er þar mikið og blóm- legt félagslíf. Þá skrapp fram- kvæmdastjórinn og í Elliðaárnar og reyndist fiskinn vel, — veiddi tíu allvæna laxa á fjórum klukku- stundum. Bæði voru þau hjónin hrifin af fegurð landsins og menn- ingarbrag þjóðarinnar og þótti mik- ils um vert að fá tækifæri til náinna kynna af almenningi og einstakling- um. Iívaðst Schneider framkvæmda- stjóri mundu vinna að því, er heim kæmi, að vekja athygli þýzkra inn- flytjenda á islenzkri framleiðslu og hvetja þá til að kaupa hana. Taldi hann líklegt, að auka mætti að mun innflutning á íslenzkum vörum til Þýzkalands. Loks kvaðst hann vona, að hann gæti komið hingað við og við framvegis og ekki yrði mjög langt á milli heimsókna, þar eð sig langaði til að kynnast landi og þjóð sem bezt, og létu þau hjónin mjög vel yfir viðtökunum og þessari fyrstu ferð sinni hingað. Á það lagði Schneider sérstaka áherzlu, að enda þótt ekki yrði tal- inn viður markaður á íslandi fyrir Volkswagenbilana, miðað við mark- aðsmöguleika hjá milljónaþjóðum, teldi fyrirtækið sér viðskiptin við íslendinga engu síður mikilvæg og legði jafnmikla alúð við að þjóna liagsmunum þeirra og stórþjóðanna. Þetta sannaði hann og sjálfur óve- fengjanlega með þessari lieimsókn sinni. Þar sem fáir bilar munu jafnal- mennt kunnir liér á landi og Volks- wagen og gera má því ráð fyrir, að lesendur hafi nokkurt gaman af að kynnast nokkuð rekstri hins mikla fyrirtækis, sem framlciðir þá, bað Vikan Edo Schneider framkv.stjóra að segja frá fyrirkomulagi þar í fá- um orðum. Volkswagenverksmiðjurnar eru sjálfseignarstofnun sem stendur og ágóðanum að miklu leyti varið til endurbóta og fullkomnunar á framleiðslunni, — fóiksvagninum. Afgangur ágóðans cr síðan lagður á vöxtu til handa væntanlegum eig- endum, en margar uppástungur hafa komið f?am um það, hvert verða skuli framtíðarskipulag þessa mikla fyrirtækis, — t. d., að ríkið eignist 40% hlutafjárins, en 60% verði selt á frjálsum markaði til einstaklinga, en þó eingöngu mönnum I lægri tekjuflokkum, þannig að fyrirtækið yrði almenningseign. Fengju ein- staKlingar þá eKKi að kaupa nema taKmarKaö magn hiutabreia og með þeim sKiiyröutn, að Kaupantli seidi þau eKKi aiiur eða léti at hendi um vist árabii. Um Oo% verksmiðjanna eyði- lögöust i siðari heimssiyrjoid. blðia á annu 1D4/ var lario aö hreyía þvi, aö enuurreisa bæn verKsmioj- urnar og heija aiiur tramieiösiu á V orKswagennnum. Attu yinsir er- ienuir Jjnairamieióenuur pess þá Kosi að laxa viö verKsmiöjunum og iramieiösiunm, en viriust cKki haia á pvi nemn aiiuga, og var paö ioks íynr uisuiii iormgja noKKurs í hrezKa neruamsiioinu í Wonsnurg, ao hauzt var hunua um enuurreisn- ina. ryrst í stao voru po ökki iram- ieiuuir nema oriair mtar og aoems hanua nrezKa hernamsiiomu i tjyzKaiaiiui, en þegar par Kum, að py/Kum eiguum var SKiiað anur 1 pyzKar henuur, var pegar hannn unuiruunmgur að storienuum end- urnyggmgum og auKinni fram- ieiosiu. oioan ário lPi/ neiur irarn- ieiösian siaUKizt og svo stoi'KOStiega, ao nu eru íraniieiuuir 4uoU Voiks- wagenmiar a uegi nverjum. Aour en petta geroist, var Woifs- burg, sem nu er kouuo „hotuonurg Vvv", prju sainnggjanin porp með um ouu tnua ans, en nu teijast mu- arnir um uu pusunu. iJar al staria um áó pusunu vio voiKswagenverK- snnojurnar, eu ans stana um uu,uu0 matms a peirra vegum viös vegar i Vestur-r>yzKaiaiiui, — um 12 pus- unU í iiaiinover, þar sem V vV- voruiniariur eru iramieiuuir, urn Ouuu í iJrauiischweig, en par eru meoai annars smioaöir oxiar í Vw-niiana, og íoks siaria um 4UUU manns i iv.asset ao smioi V vV-nreyiia. auk pess a V W samsetnmgarverK- smiOjur og ureiimgariyririæKi viða um nenn, t. U. i UanuariKjunum og ivanaua, og i Brasiuu er siarirækt sjansiæö verKsmioja, sem iramieiöir V W-nna ao oiiu ieyti nema hreyll- ana, sem Keypnr eru Irá uyzKaiaiidi. A irianui er og samsetnmgarverK- smiOja, reKin ai ií'sku letagi. bam- setnmgarvei'Ksmioja er þögar siari'- anui i guour-AiriKU, og i Astraiiu er iramieiosia á VoiKswageuhiium um paö bii aó heijast. Woiisnurg er logur borg og ný^ tizkuieg, og ykjulaust er, ao það séu iyrst og iremst VoiKswagenverk- smiójui'iiar, sem setja svip a hana. Eins og íiesur inuar þar eru pau Schneiuei'shjouin mnliytjenUur, — frum ira Briinum 1 i\orour-pyzka- landi, i'ramKvæmdasijórmn irá Siésvik-Hoitselaianui, par sem hann er íæUdur og uppaimn. Þau hjón haía tekið lorkuimarvel þeim is- lendingum, sem sótt haía þau heiin, en heimiii þeirra í Woil'sburg er með mikium giæsibrag. Mega is- lenzku þátttakendurnir í heims- meistarakeppninni í svifflugi, sem háð var í Köln í vor, þakka þeim hjónum góðar viðtökur, og þeim Schneider íramkvæmdastjóra og Siglusi Bjarnasyni i Heklu, forstjóra Volkswagenumboðsins hér á landi, höfðinglegan greiða, er þeir lánuðu þátttakendum VW-vörubíl endur- gjaldslaust í þrjár viltur og spöruðu þeim þannig yfir tíu þúsund ísl. krónur, en segja má, að það hafi riðið baggamuninn og gert íslend- ingum kleift að taka þátt í keppn- inni. Munu þeir og báðir fagna því, að sú þátttaka varð íslandi til sóma. k. NYTT. \fí, \ '/> /’ ' s Þi HÁRSKÝRIR . . . SHAMPOO . . . LAGNINGARVÖKVI. FOCUS gerir háralit ydar skýran og fagran og endist vikum saman, og hár ydar mun vekja addáun allra, sem á líta. FOCUS er einnig shampoo. HAFIÐ ÞÉR ALDREI NOTAÐ LIT? ér getid óhræddar notad FOCUS. Hann er audveldur í notkun og med ;í fullkomlega edlileg litaráhrif, sem skýra og legra ydar eigin háralit. 6 UNDUR-FAGRIR OG ' & EÐLILEGIR HÁRALITIR— Veljid þann, sem hæfir háralit f ydar. ^ , pi**' ' HEILDVERZLUNIN HEKLA H.F. I Hverfisgötu 103-Sími 11275. 1 34 MMCAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.