Vikan - 19.01.1961, Qupperneq 31

Ertu myrkfælinn?
Þarftu að
— Er konan þín heima?
— Tókstu eftir þeirri ljóshærðu?
spyr ja ?
— Ertu vant við látinn Kalli?
hjá þér í dag?
— Á ég að borga núna eða
seinna?
— Ertu enn með kvef herra full-
trúi?
Framhald af bls. 18.
— Ég var myrkfælinn sem barn.
— Svo þú aftekur að hafa nokkuð með myrk-
fælni og drauga að gcra.
— Já, ég hef aldrei komizt i samband við ]iá,
nema núna upp á siðkastið hef ég komið á
nokkra miðilsfundi og það er öðruvísi drauga-
trú.
— Það er auðvitað allt annað.
— Það er það. Maður hefur fengið einhverjar
sannanir að nafninu til, en veit nú ekki hvað
segja skal.
Næst fórum við
inn i fataverzlun
A & L og fáum
einn afgreiðslu-
manninn á tal.
— Hvað heitir
þú?
— Wilhelm
Westmann.
— Hvað ertu
gamall?
— Átján ára.
Segðu okkur eitt, Wilhelm, ertu myrkfæl-
Wilhelm Westmann
— Nei.
— Alls ekki?
— Nei.
— Hefurðu nokkra trú á draugum?
— Nei.
— Jæja. En hefurðu aldrei verið myrkfælinn,
t. d. sem krakki?
— Það kom nú fyrir, þegar ég var smástrákur.
— Og þegar þú varðst myrkfælinn þá, var
það þá hræðsla við eitthvað ákveðið?
—• Nei, ég varð bara hræddur án þess að
gera mér grein fyrir hverju.
— Og fór fljótt af þér eða hvað?
— Já, það stóð ekki lengi.
— Og þú hefur aldrei trúað á drauga?
— Nei, aldrei hvarflað að mér.
— Og engin myrkfælni eða draugatrú í þinni
fjölskyldu?
— Nei, ekki nokkur.
— Þakka þér fyrir Wilhelm og vertu bless-
aður.
— Sömuleiðis og verið þið blessaðir.
o o
— Mamma, hefur þú aéð fiðluna mfna?
KOOM 31