Vikan - 06.04.1961, Blaðsíða 27

BETT er nytt þvotta-
efni. ÞaS er búið til
úr góSri sápu, en
auk þess eru í þvi m.
a. CMC og ÚT-
FJÓLUBLÁMI, sem
endurvarpar geislum
ijóssins og lýsir
þannig hvítan þvott
og skirir alla liti.
BETT er bæSi drjúgt
og ódýrt og jafngott,
hvort sem þvegiS er
í höndunum eða í
þvottavél. BETT er
nýtt þvottaefni.
BETT ER BETRA.
H. F. HREINN.
Sími 2 41 44.
HARY - fófráasti maður
heims.
Framh. af bls. h
og eymslum.
HeiibrigSin er aSalatriSiS fyrir
hlauparann, eins og röddin er fyrir
söngvarann. Lauer sagSi eftir sigur
sinn i grindahlaupi i Berlin: „Þetta
er mesti viSburSur ævi minnar.
í fyrsta sinn hef ég hlaupiS án
kvalastillandi meSala."
Germar sagSi eftir ósigur sinn:
„GuSi sé lof, fóturinn á mér er
heill." Híifelc þjálfari segir: „Þetta
er aS mestu leyti ekki annaS en
taugar. Tært vatn getur veriS eins
og undrameSal, aSeins ef hlaupar-
inn trúir því, aS þaS sé meSal.“
En Hary er ekki á þvi. „Ég rif-
beinsbraut mig vinstra megin i
beygjunni,“ segir hann og glottir.
Einþykki lilauparinn varS brátt
vandræSabarn fréttamannanna. „Ég
hef ekki tíma nema i fimm min-
útur,“ sagSi hann viS íþróttafrétta-
ritarann Wolfgang Fricke frá Ham-
borg. „BlaSamenn skrifa hvort sem
er aSeins þaS, sem þeim dettur i
hug, — einhverja þvælu.“
Fricke sagSi: „Hvers vegna eruS
þér svona tortrygginn rakki, herra
Hary?“
Spretthlauparinn hleypti brún-
um. „Hvernig vogiS þér yður aS
kalla mig hund?" En þegar ritstjór-
inn yggldi sig á móti, gaf hann
honum tiu minútur i viðbót.
Sumarið 1959 kom Hary öllum
iþróttastarfunönnuDum á óvart
meS óvæntri ákvörSun. Bayer-
Leverkusen hafði gagnrýnt alla af-
stöSu hans til íþrótta og haldið
honum aSgerSarlausum í fjórar
vikur. FrjálsiþróttasambandiS á-
kvaS aS rannsaka málið, en þá var
Hary allur á bak og burt. Hann
hafSi þegiS styrk til aS fara til
Ameríku, og eftir að hann hafSi
dvalizt þar í hálft ár, fór hann yfir
til FSV Frankfurt. Undir verndar-
væng hins metorSagjarna formanns
þess, Lange, sem lagSi mikiS upp
úr þvi aS yfirskyggja keppinautinn,
Eintracht Frankfurt, meS frægum
nöfnum, var eins og Hary væri
nú fyrst í essinu sínu. Þarna varS
hann rótgróinn.
MeS styrk sambandsins fékk
hann stöSu viS litvarps- og sjón-
varpsdeildina í Kauflaof. Hann
settist aS i nýtízkusmáíbúS viS
nSalgötuna og keypti sér isbláan
Volkswagen, sem hann notaSi tii
aS aka meS 17 ára kærustu sinni
út i sveit þá sunnudaga, sem hann
þurfti ekki aS keppa.
Schlundt, þjálfari Germars, seg-
ir: „Ég lield aS þaS hafi ekki veriS
komiS vel fram viS Hary. Fólk
verSur aS endurskoSa álit sitt á
honum. Hann er orðinn rólegri og
hefur samlagazt umhverfinu.“
„Ég er enginn sérvitringur,“
segir Hary, „ég hef aSeins mina
skoSun.“ Hana lætur hann líka ó-
spart í ljós viS starfsfólkið, og
venjulega sigrar hún lika.
Eitt dæmi þess gerðist fyrir
stuttu i Berlin. „Spennandi einvigi
milli Harys og Germars er ekki um
aS ræSa aS þessu sinni,“ tilkynnti
formaSur þýzka frjálsiþróttasam-
bandsins, dr. Danz, viS opnun 60.
frjálsíþróttameistarakeppninnar á
Ólympiuleikvellinum. „Germar
hleypur aSeins 200 metrana og
Hary 100 metrana. ViS getum ekki
átt á hættu, aS þeir ofreyni sig
núna, aSeins hálfum mánuSi fyrir
úrvaliS i Ólympiuleikana." BáSir
hlaupararnir þjáSust þá enn þá
af vöðvaeymslum.
Hann hlýtur að vera að gera að
gamni sínu.
Nákvæmlega klukkustund síðar
sá dr. Danz, hvar Hary hafSi látiS
skrá sig sem keppanda i fyrsta
riSli og vann þar keppinauta sina
auSveldlega. HlaupiS i milliriSli
var honum líka leikur einn. „Hann
lilýtur aS vera að gera að gamni
sínu,“ sagði dr. Danz. „Ég mundi
vita um þetta, ef það væri alvara.“
— Meistaratitillinn í 100 m hlaupi
var hann hvort sem var öruggur
með, —• og þvi skyldi hann ekki
reyna að ná sér i aðra nafnbót?
Dr. Danz gafst upp.
Hér stendur þá undrahlaupar-
inn Armin Hary, sem áður hljóp
einförum á Ólýmpíuæfingabraut-
inni, eins og taugaóstyrkur veð-
hlaupahestur inni á risastórum
leikvellinum og bíður lokahlaups-
ins með óþreyju. Þetta verður stór-
kostlegasta keppni ársins.
SiSan 1956 hefur iðnrekandinn
og margfaldur Þýzkalandsmeistari
i 100 og 200 m hlaupi, Manfried
(Mannij Germar, verið talinn ör-
uggur sigurvegari i 200 m hlaupi.
ViS því hefur Hary veriS varaður.
„Láttu þetta eiga sig, drengur. Þú
ert ekki nógu þroskaður til þess
enn þá.“
Samt fölnar Germar, þegar hann
sér Hary meðal keppinauta sinna.
Spennan i loftinu er næstum á-
joreifanleg. Það er eins og taugarn-
ar liggi utan á, ekki aðeins hjá
hlaupurunum, hcldur líka hjá þjá-lf-
urunum, ljósmyndurunum, íþrótta-
læknunum og ræsinum i rauða bún-
ingnum og línuvörðunum i livítu
búningunum, -— öllum á þessum
eina bletti, sem 25000 áhorfendur
einblina á. Miskunnarlaus keppni
er í nánd, og þaS liggur i loftinu,
hver muni sigra.
Hlaupararnir hita sig upp, og
Hary Germar eru svo nálægt
hvor öðrum, aS hendur þelirra
snertast öðru hverju, en þeir var-
ast að líta hvor á annan. Vinir
Manna hópast aS honum og telja
i hann kjark. Hary stendur aleinn.
Andlit hans er hörkulegt og svip-
laust. Það er eins og hann sé
ekki maður, heldur vél. Allt í einu
verður Germar náfölur og hleypur
burt. Honum hefur orðið illt.
„Hvert er erfiðasta augnablikið?
Er þaS þegar lagt er af stað?“
var Hary spurður aS seinna. Hann
hristi liöfuSiS. „Nei. Þegar skotið
ríður af, er þaS léttir. Þá er ten-
ingunum kastað og ekki um annað
aS gera en hlaupa. En stundar-
fjórðungurinn þar á undan, —
hann er hræðilegur. Oft dregst þaS
aS lcggja upp, og þá verður maður
alveg vitlaus. ÞaS er eins og maSur
sé galtómur og geri allt vélrænt
— aS fara í fötin, setja rásbloltk-
irnar niður. Einhvers staðar i
fjarska heyrir maSur í hátalaran-
um, hvernig brautunum er skipt.“
Og svo af stað eins og elding.
Svo kemur kallið. Snörp hreyf-
ing fer um áhorfendur. Hary og
Germar eru hafSir hliS viS hlið.
CHAMPION
VMtAM 27