Vikan - 13.04.1961, Blaðsíða 14

f»u
QPaUMijilölnN
Draumspakur maður ræður drauma
fyrir lesendur Vikunnar.
Kæri Draumaráðandi.
19. janúar dreymdi mig draum, serm hefur
staðið mér fast í minni, og hefur mér leikið
forvitni á að vita hvað hann merkir. Hann
er svona: Ég var á gangi um nótt og var ég á
stærð við 6 ára stúlkubarn i samanburði við
föður minn og bróður er leiddu mig til beggja
handa. Tunglskin var svo bjart, að það liktist
hábjörtum degi. Við vorum að labba niður við
höfn og bryggjurnar voru með háum stólpum
upp úr sjónum. Svo varð mér litið upp á himin-
inn og sá þar tunglið í fyllingu sinni, þetta var
fögur sjón, því að það var svo bjart og himinn
i baksýn. En allt í einu byrjaði tunglið að
hrapa, frekar hægt, en það skildi eftir sig hring,
sem fyrst virtist heill, en með þunga tunglsins
rifnaði hann og fór niðúr með tunglinu. Eftir
þessa sjón bjóst ég við að heimurinn mundi far-
ast og allstaðar koma myrkur, en eftir sem áður
var jafnmikil birta og við héldum áfram að
labba örugg í íasi.
Með fyrirfram þökk,
Sigga.
Svar til Siggu.
Hér á íslandi verður manni fyrst hugsað
til fiskveiða þegar minnst er á bryggjur og
því um líkt, en í draumi þessum eru bryggj-
ur annað aðaltákn draumsins. Hinn fallandi
máni mundi vera tákn um gæftarleysi í þessu
tilfelli. Ég mundi því telja þennan draum
tákn um aflabrezt, sem þó virðist ekki hafa
skaðlegri áhrif en svo að þið gangið ótrauð
áfram í jafnmikilli birtu og er það vel.
Kæri draumaráðandi.
Mig dreymdi það fyrir nokkru að ég og bróðir
minn vorum stödd í litlum seglbát með hvítum
stórum seglum.
Stórsjór var og ge-ngu himinháar öldur allt
umhverfis bátinn, en ekkert brotnaði í honum.
Báturinn var stýrislaus, aðeins brún plata i
stað stýris, annars var báturinn hvitur og blár.
Við lentum á grænni strönd og vorum kom-
in i land, þegar okkur verður lilið upp í himin-
inn. Himininn var mjög skýjaður og þungbúinn
nema á einum stað er eins og skýin klofni og
sézt j^ar í heiðann himinni. I.iggja eins og
trcppur niður eftir skýjunum og þar sjáum
við livar pabbi okkar kemur hlaupandi niður.
Þctt að mjög vont væri v:ðr'ð, jiá var alltaf
eins og sólin skini umhvcrfis ailt. Hvað merkir
þessi dráumur.
Guðrún.
Svar tit Guðrúnar.
Ég held að þig skorti nokkuð stjórnsemi
og öryggi í lífinu. Afleiðingar breytni þinn-
ar eru ýmiskonar ógnanir og torfærur. Þrátt
fyrir allt komist þið systkynin heilu og
höldnu í land að lokum, það er að segja við-
fangsefnið fær góð málalok.
Faðir ykkar er sýndur í draumnum hlaup-
andi niður stiga, úr skýjarofinu. Þetta mundi
tákna einhverja lækkun að erfiðleikum af-
stöðnum hjá honum. Að ganga niður stiga
er einfaldlega tákn um lækkun í samfélag-
inu.
Framh. á bls. 24.
14 VIKAN
Björgvin Hólvri:
VENUS
Allir kannast við Kvöldstjörnuna, sem nú undanfarnar vikur befur verið svo
björt á himninum. Yfirleitt vita menn, að þetta er Venus, en þá er það líka oftast
upp talið, sem menn vita um stjörnuna.
En allt i einu hefur athygli manna beinzt að þessari stjörnu og stjarnan orðið
eitt aðalumræðuefni manna. Það á rót sína að rekja til hins mikia viðburðar, ,er
Rússum tókst að senda af stað gervihnött áleiðis til Venusar. Vitað var, að BancLa-
rkjamenn voru að undirbúa að senda #
gervihnött til Venusar, en þeir gerðu ekki
ráð fyrir þvi að senda hann af stað fyrr
en árið 19b2.
Ekki er enn vitað, hvort gervihnöttur- 41
inn muni hitta Venus, en Rússar segja,
að liann sé á réttri braut og komi til Ven-
usar í mai.
Venus er aðeins minni en jörðin að
stærð og vegur % af þyngd hennar. Hún
hefur um sig loflhjúp, sem virðist vera
aí svipaðri stærð og lol'thjúpur jarðar, en
að öllum líkindum er hann þó eitthvað
þynnri.
Venus er önnur jarðsljarnan í sólkerfinu miðað við fjarlægð frá sólu. Aðeins
Merkúr er innar. Hinar jarðstjörnurnar eru, taiið innan frá: jöröin, Marz, Juppiter,
Satúrnus, Uranus, Neptunus og Piútó. Þær sex, sem eru næst sólu, eru sjáanlegar
berum augum og hafa því verið þekktar óralengi. Hinar þrjár voru ekki upp-
götvaðar, íyrr en stjörnukíkjar komu tii sögunnar. Piútó, yzta stjarnan, var t. d.
ekki uppgötvuð fyrr en árið 1930. Af þessum jarðstjörnum er Júpíter stærst, en
Plútó minnst. Menn vita mest um Marz af þessuin jarðstjörnum, íyrst og fremst
vegna nálægðar hans, en einnig vegna þess, að Marz hefur mjög þunnan lofthjúp,
sem gerir kleift að rannsaka yfirborð stjörnunnar tiltöiuiega nákvæmlega.
Þó að Venus sé köiluð stjarna ástargyðjunnar, þá hefur henni enn sem komið
er tekizt að hylja nekt sina. Hvort hún beri nafn sitt með rentu að þvi er fegur&
varðar, er varla unnt að dæma um enn. En óneitanlega er hún fögur að kvöldi
til, þegar hún skin með sínu bjarta ljósi, — já, svo miklu ljósi stundum, að menn
gátu lesið við það hér áður fyrr, áður en rafmagnsljós koanu til sögu. Enn fegrj
verður þó Venus, þegar hún er skoðuð í kíki. Það kemur nefnilega í ljós, að Venus
hefur kvartilaskipti eins og tunglið, Það er að segja, stundum kemur Venus fram
sem hálfskífa, en hún getur tekið á sig sérhverja þá mynd, sem tunglið tekúr, Hara
misjafnlega grednilega.
Ástarstjarnan, sem hylur sig hjúpn-
um dularfulla, hefur lengi verið
rannsóknarefni. Ef til viii verður
brátt kunngerð ný sannindi um hana.
ÞEGAR ELLA
hringdi, vissi ég
strax, hvað var á
seyði. Hún leitar alltaf ráða hjá mér, þegar
eitthvað bjátar á. Því miður fer hún aldrei
eftir ráðleggingum mínum.
Palla mín, sagði hún, mér líður svo illa.
— Ertu í rúminu? spurði ég.
— Nei, nei, það er hjartað, sem er i ólagi,
ástarsorg., Þú veizt, hvernig það er.
— Já, sagði ég og andvarpaði (ég er fyrir
löngu hætt að botna í hinum margbreyti-
legu ástarævintýrum Ellu.
—• Þú kannast við Elías?
— Já, auðvitað. Er það hann, sem þú elsk-
ar?
— Já, en hann elskar mig ekki. Það er að
segja, við erum ósátt.
— Nú, hvað kom fyrir?
— Það var svo sem eklci neitt. Hann sá
mig kyssa Jónas á tröppunum eitt kvöldið
og varð öskuvondur. Samt hef ég sagt hon-
um, að ég kæri mig ekkert um Jónas, en
hann sneri bara upp á sig. Karlmenn eru
stundum svo skilningslausir. Síðan hefur
hann hvorki slcrifað né hringt, og ég græt
mig í svefn á hverju kvöldi.
— Ja, . . . ég sé nú eiginlega ekkert við
SMÁSAGA