Vikan - 28.09.1961, Blaðsíða 33

Mig vantar eitthvað, sem fer vel við
eina ljóshærða.
SKILAR YÐUR
HEIMSINS
l" ' ■» 'lijt
HVITASTA
,-;k’
II v.
ÞVOTTI!
okkur, og þú útvegaðir þennan lækn-
isasna.
Svipur hennar breyttist. — Ég gat
mér þess til, að þú geymdir eitrið
i skrifborðsskúffunni. Ég tók Því
lykilinn að láni eina nóttina. Ég
setti magnesíum í staðinn. — Það er
alveg eins að sjá. Sniðugt, finnst Þér
það ekki?
Nú hló hún aftur, en Quinn tók
varla eftir þvi.
— Barnett læknir verður ekki vit-
und hissa, þegar hann heyrir, að Þú
hafir skyndilega orðið bráðkvaddur.
Hann var meira að segja búinn að
vara mig við því.
Quinn reyndi að standa upp, en gat
það ekki.
Hann dó í þeirri fullvissu, að eina
tilfinning Barnetts læknis, þegar hann
skrifaði dánarvottorðið, mundi vera
samúð með ekkjunni. +
PEYSA.
Framhald af bls. 25.
við vinstri axlarsaum, þræðið hann
á réttu mót réttu, og saumið nokkuð
þétt með aftursting.
Pressið sauminn mjög laust út,
brjótið síðan kragann yfir á röng-
una, og leggið niður við hann í
sauminn.
KjtchenAid
HRÆRIVÉLIN
SKIPAR
HEIÐURSSESS
UM VÍÐA VERDLD
SÖKUM GÆÐA
□ G ÖRYGGIS
HAGKVÆMIR
GREIÐSLU
SKILMÁLAR
Xto&ttMAéJUu*. hJ
4 ekkert
V D-10-8-7-2
4 8-7-5-4
Jf, A-10-9-5
A
V
♦
*
A-D-G-7-6
ekkert
A-G-10-6-2
7-6-3
N
V A
S
A
V
♦
*
K-10-9-8-3-2
5-4
K-D-9-3
2
* 5‘4
V A-K-G-9-6-3
4 ekkert
Jf, K-D-G-8-4
Suður Vestur Norður Austur
1 hjarta 1 spaði 2 spaðar 4 spaðar
5 tíglar dobl pass pass
6 hjörtu pass pass 6 spaðar
pass pass 7 hjörtu pass
pass 7 spaðar dobl pass
pass pass
Útspil: tígulfjarki.
Spilið hér að ofan kom fyrir í
járnbrautarlestarspilamennsku, sem
mjög er aigeng 1 útlöndum. Menn
spila gjarnan á leið til vinnu og
einnig á heimleiðinni. Oftast er
tíminn heldur knappur, og hefur
því skapazt sú regla til þess að flýta
fyrir, að spilin eru aldrei stokkuð,
heldur tekin saman að loknu spili,
dregið í stokkinn og siðan gefin
fimm, fimm og þrjú i einu. Eins og
að likum lætur, koma heldur skrýln-
ar skiplingar í spilin með þessu
móti, og þar eð það getur haft mik-
il áhrif á sagnirnar, hefur það orðið
til þess, að beita verður sérstakri
sagntækni. Náungi, að nafni Philip
M. Wertheimer, hefur skrifað bók,
sem fjallar eingöngu um þessa spila-
mennsku. Ein af grundvallarreglum
i lienni er sú, að spila verður öll
spil til enda, þvi að það tryggir
mikla skiptingu í næsta spili á eftir.
Önnur regla er það, að bútar eru
ekki spilaðir ódoblaðir og þá þvi
aðeins, að þeir verði að úttekt. Sé
búturinn ekki doblaður, fær sá, sem
heldur sögninni, einum slag minna
í bút en hann sagði, nema þvi að-
eins að bútur sé fyrir, — þá verður
að spila spilið. í Ghoulie-bridge,
en því nafni heitir spilið, er eigin-
lega ókleift að segja til um, hvernig
sagnir rnuni ganga, en unnt er að
segja, hvernig þær ættu að ganga.
Eyður eru svo mikilvægar, að þær
ætti maður að sýna, hvenær sem
tækifæri og spil leyfa. í spilinu hér
að ofan, sem er úr bók Wertheim-
ers, er hönd norðurs ekki nógu
sterk til þess að segja spaða ofan
í sögn vesturs, en vegna hins góða
hjartastuðnings er nauðsynlegt fyr-
ir norður að segja suðri strax frá
spaðaeyðunni. Fimm tigla sögn
suðurs er ekki síður mikilvæg sem
varnarsögn, ef andstæðingarnir taka
upp á því að fórna. Tigulútspilið
og lauf til baka til þess að trompa
annan tígul gefa n-s 500. En hefði
norður spilað út hjarta, vinnst spil-
ið. Samt er sjöspaðafórnin' góð, því
að sjö hjörtu eru upplögð fyrir n-s.
Það borgar sig vel í Ghoulie-
bridge að taka litla fórn heldur en
að taka áhættuna á því, að alslemm-
an sé niðri. Þó að töluverð tilbreyt-
ing sé i að spila Ghoulie-bridge,
fer ekki hjá þvi, að það getur eyði-
lagt hæfileika þinn i að spila venju-
legt bridge.