Vikan - 21.12.1961, Blaðsíða 31

þar var saumspretta á stakknum.
Upp fró þvi hef ég þjáðst af gigt
i vinstri öxlinni, finn meira að
segja til hennar, þegar ég er að
skrifa þessar línur.
Ekki veit ég hvernig á því stóð,
en smám saman styrktist isinn þarna
svo á kafla, að það myndaðist held
spöng. Svíri kom til min og ráðlagði
mér að leysa nokkra af hundunum
frá sleðanum, svo þeir gætu hlaupið
heirn — þvi að hundarnir komast
alltaf heim, ef þeir fara lausir. Þá
gætu konurnar séð, að við værum
á leiðinni.
Við gengum svo hægt og gætilega
þangað, sem sleði Qolugta stóð.
Qolugta svaf eins og selur á sleð-
anum með hund undir höiðinu, hund
ofan á sér og hunda á háðar hliðar.
Hann hafði hersýniiega steingieymt
því, að meiðarnir á sieðanum stóðu
niður úr ísnum, og kalt hyldýpið
undir.
Við vöktum hann, og hann leysti
nokkra af hundunum irá sleðanum
og sleppti þeim lausum, eins og við
höi'ðum þegar gert. Við reyndum
að iosa um sieða hans, en það reynd-
ist með öllu ógerlegt, einkum iyrir
það, að isinn undir fótum okkar
var enn ekki nógu traustur til þess
að hann þyldi átakið. Okkur kom þvi
að siðustu saman um að skiija hann
eftir, þvi að tveir gátu hæglega set-
ið á mínum sleða. Og enn lögðum
við af stað eftir isinum, ótraustum
og svikuium. Einn gekk á undan með
skutui og hjó honum stöðugt niður.
Við urðum að fara krókaleiðir, en
það var lika það sem dugði. Loks
náðum við heim í þorpið, þar sem
okkur var innilega fagnað.
Enginn gerðist þó til þess að vor-
kenna okkur vegna 'hrakninganna.
Hinsvegar fannst öllum það ákaf-
lega hlægilegt, að við skyldum hafa
verið svo heimskir að halda að við
kæmumst leiðar okkar án þess að
sofa og hvílast. Öllum varð það líka
hlátursefni, að hafa hlakkað svo
mikið til að fá eggin, að ekki var
etið nema það allra minnsta til þess
að geta hesthúsað sem mest af þeim,
þegar við kæmum með þau. Nú var
öll sú fasta til einskis, og því var
hlegið og hlegið.
Og nú vorum við sannarlega svefn-
þurfi, og spjarir okkar blautar —
og það þurfti að dytta að aktygjun-
um. Og enn skall á hríð og hvass-
viðri, svo ekki var viðlit að hugsa
til ferðar. Navarana hafði sagt vin-
konum sínum margt um þá hótíð,
sem biði okkar heima; nú hló hún
dátt að þvi, að gestirnir inundu eta
upp aiian veizlumatinn að okkur
fjarverandi. Og við vissum að veizlu-
gestirnir mundu se-gja sem svo, að
það yrðu vonbrigði fyrir okkur, þeg-
ar við kæmum loks heim, að verða
að lifa eingöngu á rostungskeli dag
eftir dag, því að annað yrði okkur
ekki eftir skilið af öllum matnum,
en allar kræsingarnar sem við höfð-
um geymt til hátíðarinnar upp-
étnar.
Hriðin og hvassviðrið stóð í marga
sólarhringa. Kannski hefðum við
getað náð heim um jólin, en það
var alltof mikil áhætta. Okkur leið
líka vel þar sem við vorum. Allir
voru okkur góðir, konurnar saum-
uðu mér nýja loðsokka, karlarnir
smiðuðu dráttarstengur úr hval-
beini og gáfu mér; éinnig forláta
hundasvipur, En jólin hurfu okkur
út í veður og vind.
Vikan og tæknin.
Framhald af bls. 5.
Peter Freuchen.
efst í tízku á meginlandi Vestur-
Evrópu, enda allir framleiddir Þar;
þrir þeirra njóta þegar mikilla vm-
sælda, en fjórða gerðin er eiginlega
varla komin á markaðmn ennþa, og
er hennar þó beðið með mikilli
óþreyju og eftirvæntingu — en þaö er
afturbyggða gerðin af Þýzka folks-
vagninum, „VW 1500“. Hmar gerð-
irnar eru „Opel Caravan og „Ford
Taunus 17“, eða öðru nafm „Turn-
ier“, báðar gerðirnar framleiddar a
Vestur-Þýzkalandi eins og lika „ v w
n5Q0“ — og loks „SAAB 95 ‘ sem
framleidd er i SvíÞjóð, af systurfynr-
tæki SAAB flugvélaverksmiðjanna
hehnsfræg^r-^zkaiandi og Norður-
löndum mun „Opel Caravan“ njóta
„irmn mestra vinsælda þeirra þnggja
af fyrrnefndum gerðum, sem Þega(r
eru á markaðinum, en allir spa því,
að VW 1500“ muni reynast honum
skæður keppinautur, þegar til aem-
ur. „Opel Caravan" er afbrigöi af
Opel Kecord“ og framleiddur í Opel-
ver ksmið j unum frægu i Yestt‘f"
Þýzkalandi, en eins og allir vita eru
bær í eign GM-bílahringsins banda-
riska. Að ytra útliti Þykir „Caravan-
inn‘ einhver hinn glæsilegasti aftur-
byggði bill, sem verið hefur á raark-
aðinum árið 1961, og er talið að hann
eigi vinsældir sinar ekki hvað sízt Þyi
að þakka, en auk þess er Þetta hið
vandaðasta farartæki í alla staði.
Um tvær hreyfilstærðir er að velja;
1,5 lítra, 55 hestafla og 1,7 htra, bS
hestafla, og er sú hreyfilstærð mun
eftirsóttari. „Caravaninn' er ætlaður
fyrir fimm farþega, eða 470 kg farm,
auk bílstjórans. Farrýmið, aftan
framsætis, er 1,80 m á lengd, og má
því hæglega búa þar um sig í rekkju,
ef Þvi er að skipta. Undir gólfinu þar
er 9 sm djúpt geymsluhólf, þar sem
koma má fyrir áhöldum, stígvélum og
öðru smádóti. Gólfið er gljáborið, og
verður þvi að breiða eitthvað á Það,
þegar um farangur er að ræða, til að
koma i veg fyrir að Það rispist.
„SAAB 95“ er tiltölulega nyr a
markaðinum, Það er ekki nema ár
siðan hann var framleiddur til solu,
en hann hefur engu að síður þegar
aflað sér mikilla vinsælda. Hreyfill-
inn er þriggja strokka tvigengill, 42
hestafla. Hann er ætlaður fyrir sjö
farþega, og-er tveim þannig búið sæti
aftast, að þeir horfa aftur og snúa
baki við þeim, sem sitja i miðsætinu.
en aftasta sætið ná svo fella niður
í gólfið ef vill. Hann ber 450 kg farm
auk bílstjórans. Það er og kostur
við „SAAB 95“ að gólfið er Þakið
plastlagi, sem gljáir vel, en rispast
þó ekki nema farangurinn sé Þvi
„harðari i horn að taka“. „SAAB 95
nýtur mikils álits fyrir styrkleika og
vandaðan frágang, og er Því spáð að
fáir afturbyggðir bilar muni reynast
honum endingarbetri.
„Ford Taunus 17 M“ eða „Turni-
-er“, það er að segja nýjasta gerðin,
,er mun glæsilegri en afturbyggða
gerðin 1961, og er talið að hann gefi
„Opel Caravan" að minnsta kosti
ekkert eftir. Auk Þess er viðurkennt
;að bíiarnir frá Taunusverksmiðjunum
séu hinir vönduðustu í alla staði.
Hann er gerður fyrir fimm — að
meðtöldum bilstjóranum, eða 550 kg
farm — auk bílstjórans, og ber þvi
mest þeirra fjögurra, sem hér eru
taldir. Þá er hann og frábrugðinn
þeim að því leyti til, að afturhurð-
inni er ekki lyft upp, heldur er hún
á gólfhjörum, og getur ef vill orðið
einskonar framlengine: af Því. Gólfið
•er lagt sterku, gljáandi plasti.
„VW 1500“ verður meðal annars
frábrugðinn þessum þrem, að gólfið
aftan framsætis liggur hærra. Kem-
ur það af þvi, að hreyfillinn er undir
gólfinu, og hleri á hjörum yfir, undir
plastmottunni. Ekki er því hægt að
komast að hreyflinum ef farangur er
■á gólfinu, en ekki þarf þó að hreyfa
Reynið
dircuzcr pcnna
Síaukin sala þeirra er bezta trygg-
ingin fyrir gæðum þeirra,
Ereuzer pennar eru framleiddir undir
stöðugu eftirliti færustu fagmanna.
Kreuzer pennar eru framleiddir úr
beztu fáanlegum bráefnum og með ný-
tízku hárnákvæmum vélum.
Kreuzer pennar eru fáanlegir í
ritf anga verzlunum.
Heildsölubirgðir:
H. A. Tulinius
heildverzlun.
GLEÐILEG JÓL,
gæfuríkt komandi ár. - Þökkum viðskiptin
á liðna árinu.
Búnaðarbanki íslands
farangurinn við áfyllingu. Að sjálf-
sögðu hefur „VW 1500“ farangurs-
rýmið frammi i fram yfir hina, en
annars liggja ekki fyrir nákvæmar
upplýsingar um einstök tilhögunar-
atriði. Hreyfillinn verður 55 hestafla
SAE, og talið er að bíllinn verði gerð-
ur fyrir fimm í sæti eða 450 kg þunga
fyrir utan bílstjóra. Vafalaust á þessi
gerð af VW eftir að njóta mikilla
vinsælda, en um reynsluna verður
vitanlega ekkert sagt að svo stöddu.
Ekki er neinum vafa bundið, að
síaukin sala á afturbyggðum bílum
verður til þess að verksmiðjurnar
leggja allt kapp á að gera þá sem bezt
úr garði; sér Þess raunar greinileg
merki að sú samkeppni sé þegar haf-
in, notendunum að sjálfsögðu til mik-
illa hagsbóta og þæginda.
VIKAN