Vikan


Vikan - 29.03.1962, Blaðsíða 34

Vikan - 29.03.1962, Blaðsíða 34
Mwn SINIIA VISCOSA. hafði alllaf getað lesi'ð á hann eins og opna bók. Hann hreyfði hend- ina leyftursnöggt og dró upp skammbyssu. Það var morðglampi í augum hans, en rómurinn var ógeðslega ljúfur. — Verlu nú góði strákurinn, George. Vertu nú þægur og segðu mér hvar peningaskápurinn er og hvernig á að opna hann? En nú hafði George tekið sina ákvörðun. Það var betra að falla í átökum en lenda i rafmangsstóln- um. Og hann fét sem hann sæi ekki skammbyssuna og gekk enn nokk- ur skref afturábak. Nær veggnum . . . og hnífunum. Nokkur andratök stóð Larrv ráð- þrota. Þetta kom honum algerlega á óvart, hann var því vanastur að geta farið með George eins og tusku. Hann vildi ekki skjóta. Það hafði alltaf sínar óþægilegu afleiðingar. Hann stakk þvi skammbyssunni í vasann og ákvað að reyna aðra leið. — Mundu að ég get kært þig hvenær sem er fyrir bankaránið. Þú lendir í rafmangsstólnum fyrir það. Mundu að það er á mínu valdi. Þú þarft ekki að ná í hnif. Segðu mér bara að fara, ef þú vilt heldur að ég fari. Larry er ékki vanur því að troða fólki um tær, ef hann finnur að hann er óvelkominn gest- ur. En ég lield hins vegar að það væri bezt fyrir sjálfan þig, að þú segðir mér hvar peningaskápurinn er og hvernig á að opna hann. Það var Stella, sem svaraði. Rödd hennar var róleg. — Láttu George vera. Ég skal vísa þér á pening- ana, sagði hún. Larry leit á hana. Vppti brúnum og gerðist nú hýran á svipinn. — Þetta líkar mér. Segðu nýja hús- bóndanum þínum hvar peninga- skápinn er að finra. I.eystu frá skjóðunni, ljúfan lnla. — Hann er á bak við spegil- g'erið I auglýsingaskápnum þarna, sagði Stella. — Ágætt, ágætt, varð Larry að orði. Það er kænlega frá gengið. — Maður lyftir hillunum, sagði Stella enn. — ýtella, sagði George hranalega. Þú þegir . . . — Ilún hefur þegar sagt nóg, sagði Larry um leið og hann opn- aði skápinn og lyfti hillunum. Dró siðan spegilglerið til hliðar svo peningaskápurinn kom í ljós. —- Bráðsnjallt, sagði Larry. Þú hefur vitanlega sluðzt við reynsl- una. Og hvernig á svo að opna skápinn? — Þú þarft ekki að láta þér koma tii hugar . . . — Nei, svona talar maður ekki til meðeiganda síns. Mér ber helm- ingurinn af því, sem í peninga- skápnum er. Raunar hefurðu haft minn hlut af mér svo lengi, að ég tek allt það, sem i honum er. Segðu mér hvernig á að opna skápinn — vitanlega ætti ég auðvelt með að brjóta hann upp, en þar sem ég er nú einu sinni meðeigandi, finnst mér óviðeigandi að ég fari að eyði- leggja húsgögnin. — Farðu til . . . Larry kreppti hnefana. — Það er rétt eins og þú sért að biðja mig um að berja þig, sagði hann. — Láttu hann vera, sagði Stella, róleg, t sem fyrr. Ég skal segja þér hvemig á að opna skápinn. Larry sneri sér að henni. — Ég hef mætur á skynsömu kvenfólki. En ég verð að láta það bíða að sýna j}ér þakklætið i verki. Sem stendur hef ég ýmsum framkvæmd- um að sinna. Vinnan gengur fyrir öllu, Ijúfan. Jæja þá . . . — Nítíu og sjö fjórum sinnum til hægri, sagði Stella. — Sjáum til. Hún kann sem sagt að opna skápinn. Þá veiztu það, George. George stóð þarna ráðþrota, stokkbólginn í framan eftir bar- smíðina. — Og hvað svo næst? Stella sagði honum það. Larry opnaði skápdyrnar. Hafði snör handtök, sópaði peningaseðlunum og skiptimyntinni i vasa sina. — Þú hefur gert mér þetta allt auð- veldara, litla Ijúfan, mælti hann við Steliii. Ég geri ráð fyrir að gott samstarf geti tekizt með okkur i framtiðinni. Jæja, George minn, nú má ég ekki tefja lengur. Ég þarf að koma við í vöruhúsi i borginni . . . það tekur mig ekki langa stund, svo það er bezt að þú bíðir hérna, litla ljúfan. En þú, George; larðu héim og legðu þig. Larry gekk til dyra, nam staðar sem snöggvast á þröskuldinum og svipaðist um, hvarf síðan út í myrkrið. George sneri sér að Stellu. — Þú, þín ... — Ifvað? spurði hún sakleysis- lega. — Hvers vegna sagðirðu houum hvar peningaskápurinn væri og hvernig ætti að opna hann? Rödd hans var ásakandi. — Ég gat ekki verið vitni að því að hann misþyrmdi þér. — Þú skilur víst ekki sjálf í hvaða úlfakreppu þú hefur komið mér . . . — Vertu ekki að þessu, svar- aði hún. Og ef þú ætlar framvegis að láta aðra hugsa fyrir þig, þá er bezt að ég taki það að mér. Hann starði steinhissa á hana, þegar hún brá sér fram i áhalda- skonzuna og koin þaðan með stór- eflis brotjárn. Og áður en honum hafði unnizt tími til að spyrja hana hvað hún hygðist fyrir, hafði hún sprengt upp peningakassann á af- greiðsluborðinu, því næst vatt hún sér út fyrir dyrnar, skellti þeim í lás og sprengdi þær upp með brot- járninu að utan. Að því búnu kom hún inn. George glápti á hana eins og naut á nývirki. — Hvað í ósköp- unum . . . spurði hann. — Bíddu ögn við, mælti hún. Hvernig sagðirðu að maður færi að því að brjóta upp þessa einfaldari gerð af peningaskápum? Jú, maður brýtur af þeim talnakringluna og dregur fjöðrina út . . . Hún gekk að peningaskápnum, sprengi af honum talnakringluna, barði svo á hurðina unz fjöðrin skrapp út. Að því búnu gekk hún fram í eldhúsið og þurrkaði öll fingraför vandlega af brotjárninu með rýju, áður en hún lagði það hjá peningaskápnum. —• Nú komum við, sag/ði hún við George. — Hvert, ef mér leyfist að spyrja? Nútímakonur njóta lífsins all- an ársins hring, þær velja CAMELÍA dömubindin. Heildsölubirgðir: EGGERT KRISTJÁNSSON. — Til Yuma. Það er meira að segja hálf klukkustund siðan við lögðum af stað, mundu það. Þar giftum við okkur. Lögum sam- kvæmt getur kona ekki borið vitni með eða gegn eiginmanni sínum og eiginmaðurinn ekki með eða gegn henni. Það gelur komið sér vel fyrir okkur eins og allt er i pottinn búið. — En ég skil ekki tilganginn i þessu brotæði þinu . . . -— Bíddu þangað til fréttin kem- ur í blöðunum, svaraði hún. George stóð eins og negldur nið- ur. En svo hélt hann af stað ineð henni. Þótt kynlegt kunni að virð- ast, þá hugsaði hann ekki neitt um það, sem verið hafði að gerast síð- ustu klukkustundina, heldur ein- göngu þessar mjúkhvelfdu vaxtar- línur .... Það liðu fullir tveir sólarhringar áður en dagblaðið heiman úr borg- inni barst lil Yuma. „BROTIZT INN f VEITINGA- STOFU — EIGANDINN í BRÚÐ- KAUPSFERГ! „Glæpamaðurinn „Larry“ felldur í skammbyssueinvígi". Siðan var frá þvi sagt í frétt- inni, að hin unga eiginkona George 34 VIKAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.