Vikan - 21.06.1962, Side 38

ASTUFELAqiÐ H. f. &mi 10620
Læknlrínn ... frh.
meíra en hún mátti. Hann leit fast
á hana.
— Hefurðu þá í rauninni aldrei
eiskað Einar? spurði hann. Hvað bar
bá til, að þú giftist honum?
Lilian leit niður fyrir sig og fitlaði
við glasið. Hún þorði ekki að mæta
augnaráði hans.
— Það er ýmislegt, sem þú veizi
ekki, Gustav, mælti hún lágt.
Framhald í næsta blaði
Hrokkelsin iða ...
Hramhald af bls. 9.
„Ég dúlla með þetta inn í Hoss
vog. Ég bý á Kópavogsbrautinni."
— Það getur vel verið að ég
Ifti til þín þangað og rabbi við
þig meira.“
„Gjörðu svo vel. Vertu velkom-
inn.“
Það liðu vist tveir þrír dagar.
þangað til ég fór að heimsækja On-
und á Kópavogsbrautina. Hann var
búinn að segja mér að ég gæti þekkt
húsið á því að það væri nýr trillu-
bátur fyrir utan það, og viti menn.
Þar stóð trillubáturinn, nýinálaður
og tilbúinn í hvað sem var. Önund-
ur hafði smiðað bátinn sjálfur og
liann er cinn af um 20 svipuðuni
bátum, sem hann hefur smíðað um
ilagana.
as ▼«*■
— Ert þú bara með fullkomið
vélaverkstæði til að smíða svona
gripi?
„Nei, ekki get ég nú sagt það.
Ég er hérna með smá-skúr við
liliðina og dútla við þetta, svona
þegar ég hef ekki annað að gera.
Ég er bara með venjuieg gamaldags
handverkfæri til þess arna."
- Handsög, handhefil, handbor
og svoieiðis?
„Já. Ég læt mér það nú nægja."
— Og ertu þá ekki óratíma að
smíða svona bát?
„O-jæja. Kannske svona tvo mán-
uði. Það fer auðvitað eftir því hvað
ég hef mikinn tima i það."
Hefurðu lært bátasmíði?
„Nei, ekki get ég sagt það. Ég
'i'iin i Slippnum i Veslmannaeyj-
uin einn vetur, og kynntist þá svip-
aðri smíði. Ég sá þá báta sem
hánn Óli i Litiabæ smíðaði þar,
og ég varð svo hrifinn af þeim,
fj£> 0rý \
&oTT
/' K'd/VA/i/A/t?