Vikan - 09.07.1964, Blaðsíða 41

International Plaza — þar eru
söluskálar frá þjóðum í vestri, austri
og suðri. Þar eru handiðnir hvers-
konar falboðnar og minjagripir
seldir.
Tyrkneska búðin var raunar
nauða lík öðrum viðlíka á barzarn-
um í Istambul; flúrað kopardót og
inniskór með uppbrettum tám eins
og tíðkaðist í kvennabúrum með-
an soldánar réðu ríkjum. Aðeins
vantaði hér tötralýðinn og óþefinn,
sem fyllir þessar búðir í borginni
við Bosborus. Viltu kaupa handof-
in pils frá Júgóslavíu, bróderaða
dúka frá Grikklandi, frjósemisgyðj-
ur frá Ghana, Efri Volta og Fíla-
beinsströndinni, Búddalíkneski frá
Thailandi, víkinga úr tekki frá Dan-
mörku, kristalsvörur frá Kosta og
Gustafsberg í Svíþjóð, blævængi
frá Japan, viltu kaupa myndavélar
og sjónvarpstæki frá Japan, svissn-
esk úr, austurrískan skíðafatnað,
úlfaldasöðla frá Egyptalandi eða
eftirmyndir af Pietu Michelangelos
— þá er það allt hér, en kostar
talsvert mikið.
Sértu þreyttur, þá geturðu
tyllt þér í eitt af þeim 17
þúsund sætum, sem fundin
verða á almannafæri. Sértu
þyrstur, geturðu fengið
drykkjarvatn með þv( að þrýsta á
hnapp á vatnshana, þú getur keypt
þér hverskonar kælda drykki í
næsta sjálfsala og sé þér bjórinn
hugstæður, þá bera þeir þér Carls-
berg og Tuborg hjá Dönum — já,
meira að segja smörrebröd með
ef þú vilt. Þú getur fengið Heineken,
Lövenbrau og amerískan dósabjór
— allt nema Egil sterka. Hjá Japön-
um drekkur meður te í undurfögru
bambushúsi með japönskum garði
í kring og dömurnar, sem afgreiða
eru að sjálfsögðu klæddar í klmono.
Hjá Aröbum er hægt að fá svo
sterkt kaffi að það drýpur varla,
enda hefur það alltaf verið þeim
á móti skapi að fara ósparlega
með vatn. Hvort þig langar í sænska
smörgás, ítalska Mastro Pizza eða
vöfflur frá Hollywood með heims-
ins stærstu jarðarberjum, skiptir
ekki öllu máli, því það er allt nær-
tækt. Sumir setja markið hátt og
telja það næstbezta aldrei koma
til greina. Þeir gætu litið inn í
Toledo í spænska skálanum, í
svissneska veitingahúsið og nokk-
ur önnur sem hafa á boðstólum öll
gómsæti veraldarinnar, komi doll-
arar fyrir.
Þyrlurnar sem sjá um mannflutn-
inga eru stöðugt að skrúfa sig nið-
ur á Heliport, þyrluvöllinn á þaki
eins stærsta hliðsins. í mexíkanska
húsinu hefur verið kveikt og gömul
sverð og söðlar varpa skugga sín-
um á sementsveggina meðan
indíánakerlingarnar servera bjórinn.
Við einteinungsbrautina f skemmti-
garðinum niðri við vatnið standa
feður með syni sína; það á að fara
eina ferð í þessu farartæki fram-
tíðarinnar áður en haldið sé heim
eftir viðburðaríkan dag. Þannig er
þessi heimsýning í Flushing Mead-
ow Park; iðandi af lífi og fyrirheit-
um, ævintýri, sem enginn leið er
að ímynda sér að óreyndu. Það er
satt sem þeir segja: Hún er meira
en sýning, hún er vettvangur þjóða,
menningarviðburður og áhrifamiðill,
alheimsþing með fögrum fyrirheit-
um um framtíðina. G.S.
[ FULLRI ALVÖRU
Framhald af bls. 2.
orðin skökk og skæld og bjöguð,
lokið orðið flatt og dottið af. En
hún gat sjálfri sér um tkennt. Hún
álli ekkert með að festast. En
ös'kukarlarnir skelltu á hana
undnu lokinu, og þar með var
hreinsuninni lokið. Björgunar-
maðurinn frækni, sem hafði hætt
sér upp á hílinn til að koma vit-
inu fyrir tunnuna, skellti saman
lófum eftir vel unnið verk, og
geikk niður með bílnum til að
setjast inn. í sama bili kom ótugt-
arleg vindkviða, greip ,það sem
upp úr stóð ruslakistunni á híln-
um, þvi hún var orðin full, og
demdi þvf ofan yfir höfuðið á
manninum. Persónugerfingur
hreinlætisins lét sér fátt um finn-
ast, hrisli aðeins hausinn og flýtti
sér inn i bílinn, nieðan innihald
tunnunnar flugsaðist liér niður
hrekkuna, sem við erum alltaf að
reina að fialda hreinni, í sam-
ræmi við stolt Reykjavíluir. Svo
ók hreinlætið leiðar sinnar.
Mér datt i hug, hve þessi vinnu-
hrögð eru táknræn fyrir þetta
hlessað þjóðfélag okkar. Virðing
ifyrir verðmætum er alls engin,
og ef einhver annar á það, sem
verið er að nota, skiptir meðferð
þess ails engu máli. Sama er að
segja um virðinguna fyrir vinn-
unni og vinnuveitandanum. Hún
er ekki lil. Hugsanagangurin er
sá, að fá sem mesl fyrir sem
minnst, og ef ekki sést til, að
svikjast um eftir mætti.
Mér dettur í hug símamennirn-
ir, sem nú eru að leggja sima i
KARLMANNASKÓR
VIKAN 28. tbl. — ^