Vikan - 22.09.1966, Side 49

sveinum sínum og ræddi við þó
um sum dýpstu rök tilverunnar,
hór og herðabreiður, fríður sýnum
og fasprúður. Síðan hafa allir há-
skólar og sum ráð og stofnanir
menntamanna verið nefnd eftir
þessum garði Platons og nefnd
„akademíur". í garði þessum var
unnt að njóta alls þess sem alltaf
hefur einkennt gríska menningu —
Þar voru eins og áður var sagt,
stílhrein og fögur musteri, högg-
myndir af fögrum mönnum og kon-
um, náttúrutöfrar. Fegurð og
heimspeki féllust þarna í faðma.
Ennþá berast ómar, eins og lauf-
hvísl, úr þessum garði, og ennþá
slæst Platon í för með þeim, sem
reika um víðlendi heimspekinnar,
og veitir þeim betri og skemmtilegri
fylgd en flestir aðrir geta gert,
undir hinum heiða himni grískrar
hugsunar.
Mikið af heimspeki Platons var
eins og fyrr segir kennt á göngu.
Átti það vel við, því að í þessari
heimspeki er hreyfing og líf. Hún er
holl fyrir sálina, eins og göngu-
(þróttin er fyrir líkamann. Hún er
einkaleyf i: LINDA h.l. Akureyri
DELFOL *
BÝÐUR FRÍSKANDl
BRAGÐ OG
BÆTIR RÖDDINA.

jákvætt hreyfimagn, sem skiiar
mönnum áfram. — Og ekki mun
það fjarri sanni, að hverjum þeim.
sem tileinkar sér hið bezta úr henni, I
geri hún lífið að skemmtigöngu.
Gretar Felis.
ANGELIQUE OG SOLDÁNINN
Framhald af bls. 25.
Allt í einu fannst Angelique hún sjá tvo aðra riddara rísa frammi
fyrir sér.
— Þetta er endirinn.... Við erum umkringd.
Kjarkurinn brast, og hún lét fallast undir hófa hestanna. Hún fann
Þungann af Normannanum ofan á sér og um leið og það leið yfir hana,
heirði hún sína eigin rödd hrópa: — Kristnir! Kristnir! Kristnir....
Kristnir þrælar! I nafni Krists, amigos. . . . 1 nafni Krists!
— Hversvegna seturðu svona mikinn pipar í súkkulaðið, Davíð? Ég
hef sagt þér það hundrað sinnum, minni pipar og minni kanel. Þú þarft
ekki að gera þetta að hræðilegri, spánskri kássu....
Angelique engdist sundur og saman. Henni var óskiljanlegt, hvers-
vegna hún yrði að byrja allt upp á nýtt og ganga sér til húðar við að
bera fram súkkulaði handa Parísarbúum. Hún vissi, að henni myndi
aldrei verða neitt ágengt í þeim viðskiptum, meðan heimskinginn Davíð
héldi áfram að bæta svona miklum pipar og kanil í súkkulaðið, og gera
það þannig svo sterkt, að það gæti vakið dauða til lífsins. Hún ýtti
bollanum írá sér með ógeði, og fann heitan vökvann streyma yfir
fingurnar, og í sama bili heyrði hún vanþóknunarhróp.
Með nokkurri áreynslu tókst henni að opna augun. Hún var i rúmi
með mjallhvítum rekkjuvoðum, fyrir utan þennan hræðilega, svarta
súkkulaðiblett, sem hún hafði sett í þau sjálf. Kona, með fallegt sól-
brúnt andlit var að reyna að strjúka blettinn úr.
— Mér þykir þetta afar leitt, sagði Angelique.
Konan virtist afar ánægð. Hún tók til máls, mjög liraðmælt á spönsku
og þrýsti hendur Angelique með mikilli ákefð. Svo féll hún á kné
frammi fyrir styttu af Maríu mey, klæddri í gull og krýndri með dem-
öntum, sem stóð í litlu bænahúsi undir olíulampa.
Angelique skildi nógu mikið til þess að vita, að hún var að þakka
heilagri jómfrú íyrir bata sjúklingsins. 1 þrjá daga hafði hún haft hita
og óráð. Þegar spánska konan hafði lokið þakkargjörðinni, kallaði hún
á máriska þjónustustúlku og þær skiptu í flýti um rekkjulín.
Það var skrýtið, að vera aftur komin milli hreinna, svalra rekkju-
voða, undir sængurhimin í stóru rúmi með póstum úr gylltum viði.
Angelique sneri höfðinu varíærnislega. Hún var stirð í hálsinum og fann
til. Hana verkjaði einnig i augun, sem voru óvön birtunni. Nokkrir
sólargeislar þrýstu sér í gegnum smíðajárnslaufskurðinn, sem skýldi
herberginu fyrir sólarbirtunni úti. Afgangurinn af herberginu, sem
var fullt af spönslcum húsgögnum og skreytingum, innihélt aðeins tvo
litla svarta hunda og varaþykkan dverg, klæddan sem þjón, var dimmt
eins og kvennabúr. Við og við nötraði húsið af sprengingum sem bárust
ofan úr borgarvirkinu. Angelique minntist þess allt í einu, hvar hún
var. Þetta voru fallbyssurnar i Ceuta!
Ceuta, siðasti útvörður Spánar, gnæfði yfir land Múhameðs, hafði
staðið af sér hundrað byssukúlur og miklu meira og gnæfði yfir til-
breytingarlausan gnýinn í herliðinu.
Krjúpandi í bænahúsinu fór spánska konan með aftanbænir og signdi
sig. I hennar augum var þetta ósköp friðsamt; fallbyssuskotin voru
orðin svo algeng. Sonur hennar hafði fæðzt i Ceuta og nú, sex ára
gamall, var hann eins og grár köttur upp og ofan borgarvirkið með
öllum öðrum börnum borgarinnar, að hjálpa hermönnunum að drepa
Mára. Hatrið til Mára rann í blóði allra Spánverja, sem þráðu Afríku
miklu meira en Evrópu. Andalúsíubúarnir höfðu margar ástæður til
að minnast arabisku harðstjóranna, sem höfðu arfleitt þá að dökku
hörundi og hvíturn tönnum. Skæruhernaður var eðlilegur fyrir báðum
þessum þjóðflokkum, sem bjuggu hér undir herskáum himni. Ófyrir-
leitnin í hinum umsetnu Spánverjum, hafði oft komið þeim til að gera
útrás írá borginni og hrella hersveitir Máranna.
Spánskt riddaralið með svarta stálhjálma og brugðnar lensur var
á leið heim aftur, eftir næturárás á Márana, þegar þeir sáu tvo kristna
þræla hlaupa i áttina að borginni. Þeir höíðu knúið hestana sporum
og leitazt við að komast milli þeirra og Máranna, sem veittu þeim eftir-
för, og Colin Paturel og Angelique höíðu lent undir hestunum. Ofsa-
fengin átök höfðu átt sér stað, og að lokum höfðu Spánverjarnir hörfað
inn í borgarvirkið og haft flóttafólkið með sér. f \
Angelique kunni nóg í spönsku til að skilja kjarnann úr langri út-*,,
skýringu spönsku konunnar á því, hvað gerzt hafði. Hún fékk smámjp
saman minnið aftur, og varð jafnframt æ meir meðvitandi um sárs-r
aukann í líkama sínum. Hún fann til í blöðrunum og skurðsárunum á
fótunum, fann þurrt hörundið flagna af andlitinu, fann hversu mögur
hún var, og hún fann meira að segja til, þar sem gular neglur hennar
höfðu brotnað á sólbrúnum fingrunum.
Öll réttindi ánkilin — Oyera Mundi, Paris Niöurlag í næsta blaði.
íslendingar rytmískari
en Danir
Framhald af bls. 9.
þeirra að minnsta kosti ættu
eftir að verða vinsælir, svokall-
aður hoppelpoppel, eftir finnsk-
an mann, þann sama sem útfærði
jenkann, og danskur dans, sem
kallast kick-mars. Höfundur
hans er Carlsen, skólastjóri og
eigandl skólans, sem ég lærði í.
— Þú hefur trú á að djass-
ballettinn eigi framtíð fyrir sér?
— Það á hann tvímælalaust.
Hann nær sífellt meiri vinsæld-
um. Það má skipta honum í
tvennt: Amerískan djassballett,
sem byggist á hraða og snöggum
hreyfingum, og Blues-djassball-
SÚTAÐAR
GÆRUR
TRIPPASKINN
KÁLFSKINN
*
Mikið
úrval
*
Hagkvæmt
verð
Sútunarverksmiðja
SLÁTURFÉLAGS
SUÐURLANDS
Grensásvegi 14
Sími 31250
Einnig
Laugavegur 45
Sími 13061
VIKAN 49