Vikan - 13.06.1968, Page 34

r
Vinsamlegast sendiS mér Vikuna í áskrift
□ 3 MÁNUÐIR - 13 tölubl. - Kr. 400,00. Hvert blaS ó kr. 30,77.
□ 6 MÁNUÐIR - 26 tölubl. - Kr. 750,00. Hvert blaS á kr. 28,85.
Gjalddagar: 1. febrúar — 1. maí — 1. ógúst — 1. nóvember.
SKRIFIÐ GREINILEGA
NAFN
HEIMILI
L,
POSTSTOÐ
VIKAN
SKIPHOLTI 33
PÖSTHÖLF 533
REYKJAVÍK
SlMAR:
36720 - 35320
PÉR SPARID
MED ÁSKRIFT
ÞÉR SPARIÐ TÍU KRÖNUR Á HVERJU BLAÐI MEÐ ÞVÍ AÐ VERA
ÁSKRIFANDI AÐ VIKUNNI
OG ÞÉR ÞEKKIÐ EFNIÐ
KLIPPIÐ HÉR-----------------------------------------KLIPPIÐ HER
VIKAN EK HEIMILISBLAÐ OG í ÞVÍ ERU GREINAK OG EFNI FYRIR ALLA Á HEIMILINU, — UNGA OG
GAMLA, SPENNANDI SÖGUR OG FRÁSAGNIR, FRÓÐLEIKUR, FASTIR ÞÆTTIR O. FL., O. FL.
— Tvö hundruð pund, sagði
maðurinn.
Frú White rak upp skerandi
óp og féll aftur á bak í sóffann.
Maður hennar gaf frá sér eitt-
hvert hljóð, sem líktist hlátri.
Svo brast hann í grát og féll í
gólfið.
Um það bil viku eftir þenn-
an válega atburð, vaknaði gamli
maðurinn um miðja nótt, hann
þreyfaði með hendinni í rúmið
við hlið sér, og fann að hann
var einsamall. Herbergið var
dimmt, en út við gluggann
heyrði hann hljóðlátan grát.
Herra White reis upp á olnbog-
ann og hlustaði um stund.
— Komdu hingað! sagði hann
lágt. — Þú ofkælist ef þú stend-
ur þarna. Komdu til mín!
Kjökrið hætti, og herra White
lagðist aftur út af og féll í eins-
konar mók. En svo glaðvakn-
aði hann við það að konan hans
rak upp skerandi hljóð.
— Apaloppan! hrópaði hún. —
Apaloppan!
Gamli maðurinn settist upp,
skelfingu lostinn.
— Hvað er með hana?
Hún kom til hans, en hras-
aði í myrkrinu.
— Náðu í hana! hrópaði hún.
— Þú hefir vonandi ekki fleygt
henni?
— Nei, hún liggur í skúff-
unni í anddyrinu, svaraði hann.
— Hvað ætlar þú að gera?
— Það voru tvær óskir eft-
ir, svaraði konan. — Við höfum
aðeins notað eina ósk.
— Og með slíkum afleiðing-
um, sagði maðurinn. — Finnst
þér ekki komið nóg?
— Farðu og sæktu apalopp-
una! sagði konan í skipandi róm
og fór að toga hann fram úr
rúminu.
Herra White þreyfaði sig nið-
ur eftir stigann í myrkrinu, svo
hélt hann áfram og fálmaði fyr-
ir sér þar til hann kom að skúff-
unni í anddyrinu. Hann fann
fljótlega fyrir loðna hlutnum.
Þegar hann sneri upp á loftið
aftur, stóð konan hans í efsta
stigaþrepinu.
— Óskaðu nú! sagði hún.
— Það er bæði óguðlegt og
hættulegt, sagði hann.
Frú White kom til móts við
hann. Hún neyddi hann til að
lyfta hendinni.
— Óskaðu nú! sagði hún í
skipandi rómi, og herra White
sagði með titrandi röddu:
— í£g óska syni mínum lífs!
Svo gengu gömlu hjónin upp
á loft. Maðurinn lagði sig í rúm-
ið, hann skalf um allan líkam-
ann. Konan hneig niður í stól.
34 VIKAN 23 tbl-