Vikan - 30.01.1969, Qupperneq 25

-SlÐAN KONA
34 ára: Jean Jousselot gengur í hor-
mónasprautur. Hann breyttist sýni-
lega, en var eiginlega bæði karlmað-
ur og kona.
legur drengur, og hinir krakk-
arnir stríddu mér oft með því.
Sem barn bar mikið á því að
Jean vildi gjarnan fara í telpu-
föt, og móðir hans hafði ekkerl
á móti því, hana hafði langað
meira til að eignast dóttur.
— Láttu ekki föður þinn sjá
þetta, sagði hún til varnaðar.
Þegar Jean var sautján ára,
árið 1943, gerðist hann sjálfboða-
liði við strandgæzluna. Hann var
ánægður, og var nú orðinn „sjó-
maður“, eða það fannst honum
þá. Hann tuggði munntók, hann
drakk og lenti í slagsmálum.
(Jeanette sýndi okkur ör eftir
hnífsstungu).
24 ára: Fjölskyldufaðirinn Jean Jous-
selot, með eiginkonu sinni og tveim
dætrum.
42 ára: Jean er orðinn að Jeanette,
sem er laglegasta kona og lítur út
fyrir að vera yngri en aldurinn segir
til um.
Það var aðeins eitt sem Jean
gat ekki fylgzt með félögunum.
— Þegar félagar mínir fóru á
vændishúsin, þá gat ég ekki feng-
ið mig til að fara með þeim, ég
hafði ógeð á því. Sem sagt, þeg-
ar Jean var tuttugu og eins árs
var hann algerlega óreyndur í
kynferðismálum.
Árið 1948 kvæntist Jean ungri
stúlku, sem var jafn saklaus og
óreynd eins og hann sjálfur.
í stuttu máli: í þessu hjóna-
bandi fæddust tvær telpur. Jean
fór þá að finna meira til þess að
hann hafði meiri löngun til að
sinna verkum móðurinnar og var
aldrei glaðari en þegar harm
saumaði eða gerði eitthvað slíkt
fyrir dætur sínar. En svo fór
hann að fá viðbjóð á kynferðis-
legri hlið hjónabandsins, og tók
eftir því að þetta ágerðist fljótt.
Og sér til skelfingar fann hann
að hann breyttist líka líkamlega,
brjóstin stækkuðu, og fleira varð
til að angra hann. Hann leitaði
læknis, sem ekkert vildi heyra
um slíka þvælu og vísaði honum
á dyr.
Hann kvaldist yfir því að verða
fórnardýr svo grimmilegra ör-
laga.
Það var fyrst árið 1957 að Jean
leitaði sálfræðings.
— Hann rannsakaði mig hátt
og lágt, og ég heyri ennþá fyrir
eyrum mér úrskurðinn, að rann-
sókn lokinni: ..Herra Jousselot,
þér eruð kona!“
Jean gekk svo til læknisins um
tíma. Læknirinn fór fram á það
við yfirvöldin að honum væri
levft að klæðast kvenfatnaði. Svo
fékk hann reglulega sprautur af
kvenhormónum.
BÖRNIN EIGA TVÆR
KONUR FYRIR FORELDRA
Þessi breyting sem varð á Jean
Jousselot er auðvitað einstök i
sinni röð. Brjóstin stækkuðu.
skeggvöxtur hvarf eiginlega al-
veg en þess í stað jókst vöxtur
höfuðháranna. Axlir hans rýrn-
uðu en hann varð aftur á móti
breiðari um mjaðmirnar. Og líf
hans varð æ óbærilegra, burtséð
frá því að á einn hátt gladdist
hann yfir breytingunum.
Svo fór hann að klæðast kven-
fatnaði, og þar með voru örlög
hans ráðin.
Dæturnar voru svo ungar að
þær voru alsælar yfir því að eiga
tvær mömmur.
En nábúarnir létu fjölskyld-
una ekki í friði. Það kom fyrir
að steinum var kastað inn um
gluggana, og daglega var hringt
í símann og nafnlausir hringj-
endur heltu yfir þau skömmum
og svívirðingum.
Að lokum gat eiginkonan ekki
búið við þetta lengur. — Við
ákváðum að slíta samvistum,
segir Jeanette nú. — Konan mín
tók börnin með sér, og ég leið
fyrir það, því að hún var skiln-
ingsgóð, og ég var farinn að bera
móðurlegar tilfinningar til henn-
ar.
— Næstu ár voru erfið. ég var
mjög einmana. Ég talaði við
marga lækna, en fékk alltaf það
svar að þeir gætu ekki hjálpað
mér; að aðeins skurðaðgerð gæti
gert mér lífið þolanlegt.
Frá þeirri stundu hafði Jean
Jousselot aðe:ns eitt takmark;
ao láta gera þessa aðgerð En það
kostaði mikla peninga. Hvar átti
hann að taka þá peninga?
Jean tók alla þá vinnu sem
hann gat náð í, og stritaði í fjög-
ur löng ár. í september, árið
1962, hafði hann skrapað saman
þá peninga sem til þurfti,
og hann lagðist inn á sjúkrahús
dr. Duras.
Nú verður auðvitað mörgum á
að spyrja: Eru slíkar aðgerðir
ekki ósiðlegar, og ieysa þær þessi
vandamál?
Ameríski læknirinn Dr. Harry
Benjamin, ráðgiafi og fyrirsvars-
maður þeirra óhamingjusömu,
sem eiga við slík vandamál að
etja, mælir hiklaust með slikum
aðgerðum:
— Rannsókrrr mínar hafa full-
vissað mig um að flest af þessu
fólki er betur sett með læknis-
legum aðgerðum.
— Einhverntíma, segir dr.
Benjamin, — verða þessar að-
gerðir eins venjulegar og aðrar
plastiskar aðgerðir, sem gerðar
eru til að losa menn við líkams-
lýti.
Siðferðishliðin er ekki mál
læknisins. Þá mætti alveg eins
spyrja hvort læknir ætti að gera
við höndina á vasaþjóf, ef hann
yrði fyrir slysi.
Dr. Daniel Cappon, við há-
skólasjúkrahúsið í Toronto er
ekki á sama máli. Hann segir:
-— Þetta er bæði svívirðilegt og
ólöglegt athæfi.
Taugalæknir í New York, dr.
Charles W. Socarides, segir:
— Þessar aðgerðir hafa svo oft
misheppnazt, enda leysa þær
ekki allan vandann
En Jeanette Jousselot virðist
vera ánægð með tilveruna og ár-
angur aðgerðarinnar. Hún fór á
fætur eftir sex daga og eftir
hálfan mánuð voru allar umbúð-
ir teknar. Aðstoðarmaður var
staddur í herbergi hennar, þegar
hún leit á sjálfa sig í spegli, tók
í pilsið og virtist stolt og ánægð,
eins og barn.
FYRSTU KYNNI HENNAR
AF KARLMÖNNUM
Þegar hún yfirgaf einkasjúkra-
5. tw VIKAN 85