Vikan - 13.02.1969, Blaðsíða 5

sem er algert trúnaðarmál
milli mín og viffskiptavina
minna.“
AFRÍKA í SJÓNVARPINU
Kæri Póstur!
Eg er einn þeirra, sem
fylgdist með sjónvarps-
kvikmynd ABC um Afr-
íku öll fjögur kvöldin. Mér
fannst myndin um margt
fróðleg og skemmtileg, en
mér gramdist, hvað hún
var á margan hátt hlut-
dræg. Sérstaklega var það
í sambandi við Suður-
Afríku og aðskilnaðar-
stefnuna að myndargerð-
armennirnir virtust hafa
gert þann hluta myndar-
innar með fyrirfram and-
úð á aðskilnaðarstefnunni
með dauðadóm yfir henni
í huga. Víst má margt að
henni finna, og vafalaust
er hún illframkvæmanleg,
en þó er margt virðingar-
vert við hana. Myndin
lagði áherzlu á það í sam-
bandi við mörg önnur
Afríkuríki, hver nauðsyn
væri á því að Afríkunegr-
arnir tileinkuðu sér þróun
tímanna og tækju upp siði
menntaðra manna, en það
er einmitt þetta atriði, sem
aðskilnaðarstefnan hefur
að markmiði í Suður-
Afríku. Svo hví er það
fordæmt þar en hvergi
annars staðar? Annað
gleymdist líka alveg, að
hvíta fólkið verður fyrir
sitt leyti að gegna sömu
vegabréfa- og persónu-
ríkjaskyldu og svertingj-
arnir, og þeir eru eins
bundnir við sín svæði og
þeir. Það gleymdist sem
sagt að sýna allt það, sem
gert er fyrir svertingjana,
en lögð áherzla á það, sem
ef til vill er ekki eins gott
i okkar augum — en er
þetta réttlátt?
Með kærri kveðju.
Einn, sem hefur
verið suður frá.
Kynþáttavandamáliff í
Afríku er eflaust mjög
erfitt viðureignar, en eftir
aff hafa séff hina ágætu
sjónvarpsþætti um Afríku,
þá getum viff ekki affhyllzt
affskilnaðarstefnuna í Suff-
ur-Afríku. Þessir sjón-
varpsþættir eru gerffir af
mjög færum og snjöllum
mönnum og meginmark-
miff þeirra var, aff sýna
ástandið í Afríku á hlut-
lausan hátt. Þessir þættir
hafa lilotiff mikiff lof er-
lendis og ekki er okkur
kunnugt um, aff stjórn-
endur þeirra hafi verið
gagnrýndir fyrir hlut-
drægni. Viff trúum því
frekar sjónvarpsmönnun-
um en þér, jafnvel þótt þú
hafir veriff „suffur frá“.
HVERJIR FÁ
ATVINNULEYSISSTYRKI
Kæra Vika!
Undanfarið hafa blöð og
útvarp og líka sjónvarpið
alltaf verið með fréttir af
því, hve margir væru
skráðir atvinnulausir hér
og þar um landið. Þetta er
náttúrlega voðalega slæmt
og maður verður að gera
kröfu til þess, að stjórnin
geri eitthvað í þessu. Einu
sinni heyrði ég nefnda þá
aðferð til að efla efnahag
þjóðfélagsins að lækka
gjöldin á íbúunum, svo
þeir hefðu meira fé handa
á milli til að velta, því þá
væri hægt að skattleggja
peningana oftar, eftir því
sem þeir væru meira í
veltunni, og fá þannig jafn
mikil gjöld í raun og veru
þótt minna væri lagt á
hvern og einn. Og það er
alveg voðalegt að eiga
núna í ár að greiða opin-
ber gjöld af því, sem mað-
ur vann sér inn í fyrra,
með kannski helmingi
minni tekjur. Rétt til að
skrimta af. En það er
þetta með þá atvinnu-
lausu, fá þeir allir at-
vinnuleysisstyrk? Allir
þeir, sem hafa verið með
bílskúraverkstæði eða
húsaviðgerðir og svoleiðis
hjá sjálfum sér, en hafa
nú ekkert að gera, fá þeir
nokkuð? Og er það rétt, að
ef til dæmis pípulagninga-
maður fær ekki vinnu við
pípulagnir en getur til
dæmis fengið vinnu við að
keyra traktor, þurfi hann
ekki að taka hana en geti
samt fengið styrkinn, af
því að það er ekki í hans
fagi að keyra traktor? —
Með fyrirfram svari.
Einn atvinnulaus.
Viff erum ekki nógu lög-
fróffir til að geta svaraff
þessu. Gaman væri, ef
þeir, sem um atvinnuleys-
isstyrki fjalla vildu svara
bréfritara hér í Póstinum.
LÍTIÐ VERKEFNI YÐAR NYJU LJOSI,
LJOSI, OG ÞAU LEYSAST BETUR.
HAGSÝN
HÚSMÓÐIR
NOTAR
7. tbi. VIKAN 5