Vikan - 30.07.1970, Blaðsíða 31

FóiU getur dnt?snd cftir
mústktnm oUUwc Jóhann G. Jóhannsson
— Myndir þú trúa því et ég segði
þér að ég hefði samið 200 lög?
spurði Jóhann Jóhannsson mig ný-
lega er við sátum að snæðingi á
matsölustað í austurbænum, með
það fyrir augum að ég festi á blað
eitt og annað sem hann segði mér.
Því átti ég bágt með að trúa, en
hann kvað það engu að síður satt.
— En, bætti hann við, — að vísu
eru þau ekki nema nokkur sem ég
gæti hugsað mér að nota, og þá
jafnvel á hljómplötu.
Þessar umræður spruttu út frá
spjalli um Bítlana og þá einna helzt
hina nýju plötu þeirra, sem þykir
það lélegasta sem Bítlarnir hafa
nokkru sinni látið frá sér. Ég hafði
látið svo um mælt að það væri
í rauninni ótrúlegt hve þessir dreng-
ir, og þá sérlega Paul McCartney,
gætu rutt úr sér af melódíum.
Jóhann Georg Jóhannssön er
bassaleikari og aðalsöngvari hljóm-
sveitarinnar Oðmenn, eins og allir
vita, og hann er ( rauninni eini ís-
lenzki hljóðfæraleikarinn sem hef-
ur sett fram sína sannfæringu af
miklum krafti og alvöruþrunga, eins
og hann gerði í laginu „Spilltur
heimur", en því hefur áður verið
gerð skil hér í blaðinu.
— Maður verður að hafa skoð-
un, segir hann, — og ég sé ekkert
því til fyrirstöðu að ég láti mína
skoðun í Ijós. Og úr því við erum
farnir að tala um þessa plötu, þá
vil ég segja það að ég er í raun-
inni hissa á að hún hafi ekki selzt
betur, þrátt fyrir að allir gagnrýn-
endur hafa lokið miklu lofsorði á
hana. Auðvitað má finna ástæður
fyrir því, hún var til dæmis illa
kynnt þegar hún heyrðist fyrst, og
notuð var mjög léleg „kópía" sem
gaf ekki rétta mynd af tóngæðum
plötunnar. Platan er í stereo og
verður að hlusta á hana þannfg.
— Ég hélt sjálfur að „Komdu
heim", lagið á baksíðunni yrði vin-
sælla, en það hefur bara gott sem
ekkert heyrst. Þó finnst mér það
léttara, meira „commercial", ef svo
má segja.
— Jú, seinni platan okkar á að
fara að koma, en ég vil engu spá
um gengi hennar.
Þegar hljómsveitin Oðmenn var
endurreist í fyrrasumar, létu þeir
félagar svo um mælt í viðtölum,
að þeir ætluðu að breyta og móta
tónlistarsmekk almennings, Hvern-
ig hefur það gengið, er manni of-
arlega ( huga.
— Það hefur gengið hálf illa,
segir Jóhann. — Við höfum haft
Ktið að gera, en nú er það heil-
mikið að lagast, enda erum við
búnir að verða okkur úti um um-
boðsmann, og strax fyrstu vikuna
var gerður heilmikill skurkur ( at-
vinnumálum okkar. Astæðuna fyrir
því hversu lítið við höfum haft að
gera tel ég aðallega þá að blaða-
skrif um okkur hafa verið villandi;
fólki hefur verið talin trú um að
það sé ekki hægt að dansa eftir
múslkinni okkar, sem er tóm tjara,
og svo höfum við eitthvað haft þá
umboðsmenn, sem hér éru eigin-
lega allsráðandi, á móti okkur —
hversvegna sem það er.
— Nú höfum við horfið frá því
að vera eingöngu með þá tónlist
sem við viljum spila, við blöndum
hinu inn í, en f upphafi vildum
við, eins og þú varst að benda á,
hafa áhrif á tónlistarsmekk almenn-
ings, og það var vegna þess að
við töldum okkur vera með eitt-
hvað sem var frábrugðið og nýrra
en það sem almennt var notast við
á dansleikjum hér.
— Ég tel að það hafi orðið okk-
ur mjög til framdráttar að fá Revni
Harðarson með í hljómsveitina, því
hann er ekki einasta góður trommn-
leikari, heldur og mikill músíkant á
alla vegu. Við vorum að taka non
sjónvarpsþátt nýlega, og þar flytj
um við lag eftir hann, það fyrsta
HEYRA MÁ
Cþó tægra tdtíj
OMAR valdimarsson
ætlum við að gera eitthvað gott í
A-moll, og svo verðum við að hafa
hugann við það sem hver og einn
er að gera; ef Reynir gerir eitthvað
á trommurnar svarar Finnur — eða
ég — því með einhverjum öðrum
frasa og svo koll af kolli. Oft er-
um við í svokölluðu tempóleysi,
þegar við byrjum, en látum hlut-
ina þróast rétt eins og þeir verða
til.
— í haust langar okkur til að
fara út og hljóðrita LP-plötu, og
þá hefðum við hug á því að taka
upp eitt svona frelsi, alls óundir-
búnir. Já, við myndum einfaldlega
fara inn í stúdíóið með það eitt
ákveðið að. þetta ætti að vera í
þessari og þessari tóntegund og
taka síðan upp ca. 10—15 mínútna
langan bút. Staðreyndin er nefni-
lega sú að það sem aðallega heldur
þessari hljómsveit saman er löng-
unin til að láta eitthvað liggja eftir.
Það hefur oft verið nokkuð mjótt
á mununum, hvort við ættum að
hætta eða halda áfram, en það er
sem sagt þessi löngun sem heldur
okkur saman. Atvinnuleysið hefur
náttúrlega lýst sér töluvert í pen-
ingaleysi óg það fer aldrei vel (
skapið á manni.
— Já, ég er mjög ánægður með
hljómsveitina eins og hún er. Ég
er að vinna með mönnum sem ég
tel hæfasta á sínu sviði; ef við
berum til dæmis Finn saman við
aðra gítarleikara, þá komumst við
að því að hann er ekki fyrir það
að vera að gera hluti á sitt hljóð-
færi sem eru fyrst og fremst til
að sýna hraða og tækni, heldur
tekst honum að töfra ótrúlega fall-
egar melódíur fram, þannig að mað-
ur er alveg dolfallinn, jafnframt
því sem hann beitir tækni og sýnir
hraða.
Og eins og ég hef áður sagt, þá
er Reynir mikill músíkant, sem ger-
ir sér grein fyrir því að trommu-
sett er ekki eingöngu rythmahljóð-
færi, heldur er virkilega hægt að
spila á það með alls kyns blæ-
brigðum.
— Ef síðari tveggja laga platan
selzt vel getum við gert stóru plöt-
una í haust, en það er okkur mjög
mikið í mun.
— Já, ég hef trú á að við eigum
eftir að ná okkur á strik. Mér finnst
undirtektir undanfarið hafa bent (
þá átt, og fólk er að gera sér grein
fyrir því að það getur dansað eftir
músíkinni okkar.
ó. vald.
sem hann hefur nokkru sinni sam-
ið, en það er gott. Hann syngur
það sjálfur — og svo syngjum við
' Finnur líka sitthvort lagið sem við
höfum samið sjálfir.
— Já, Finnur er farinn að semja
töluvert, og hann gerir mjög góð
lög. Fyrsta lagið sem hann samdi
er raunar á síðari plötunni sem við
tókum upp í London í vetur, og
það er satt að segja svolítið snið-
ugt hvernig það var til. Við lágum
tveir á gólfinu heima hjá okkur og
vorum að syngja, impróvíséra, inn
á segulband. Fyrst söng ég kannske
tvo kórusa og svo kom hann inn
í á eftir, með það sem hann var
með ( kollinum.
Daginn eftir var ég svo að hlusta
á þetta, og þá komst ég að því að
það sem hann hafði verið að syngja
inn var allt í beinu framhaldi hvað
af öðru, jafnvel þó ég hefði sung-
ið eitthvað annað inn í á milli, og
þetta var í raun og veru lag. Svo
þegar Finnur kom seinna um dag-
inn, sagði ég honum að þarna væri
sennilega komið ágætis lag — sem
var síðar sett á plötuna.
— Við höfum töluvert verið að
fást við þetta, að impróvíséra eins
og okkur dettur í hug,- nokkuð sem
við köllum „frelsi". Þá byrjum við
kannske á því að ákveða að nú
LÍTIÐ EITT - 0G ÞÖ.
Suður í Hafnarfirði er starfandi
söngtríó, sem kallar sig Lítið eitt.
Nafnið bendir til hæversku, enda
eru meðlimir tríósins það allir, en
aðalástæðan fyrir þessu nafni ku
vera sú að þeir flytja lítið eitt af
öllu. Enn sem komið er er Lítið eitt
ekki ýkja þekkt, en það er okkar
bjargfasta trú að meira eigi eftir
að þessum piltum að kveða í fram-
tíðinni, því þarna eru á ferðinni
töluverðir hæfileikamenn.
Þeir komu fram á þjóóðlagakvöldi
í Tónabæ ( vor og gerðu mikla
lukku — hreinlega stálu senunni frá
listamönnum eins og Ríó-tríóinu og
Þremur á palli. Sérlega athygli vakti
útsetning þeirra og túlkun á hinu
gaml- og góðkunna „Hafið bláa
hafið", svo og lífleg sviðsframkoma.
Ef ætti að bera þá saman við
eitthvað annað, væri einna helzt
hægt að segja að þeir væru nokk-
urskonar sambland af Savanna-tríó-
inu sáluga og Ríó-tríóinu, sem nú
er að vinna að 12-laga plötu sinni,
sem á að taka upp í Háskólabíói
síðar ( þessum mánuði.
Lítið eitt skipa þeir Steinþór Ein-
arsson, sem leikur á kontrabassa og
syngur hæstu raddirnar, Gunnar
Gunnarsson, sem er örfhentur (sjá
mynd) gítarleikari og syngur, og sá
sem syngur bassann um leið og
hann spilar af fingrafimi er Hreiðar
Sigurjónsson. Er ekki úr vegi að
benda hljómplötuútgefendum á að
þarna er á ferðinni tríó sem hefur
langt í frá sungið sitt síðasta.
☆
MÁNAR MEÐ NYJA PLÖTU.
Næstu daga verður tekin upp
önnur tveggja laga plata Selfoss-
hljómsveitarinnar Mána, en eins og
menn rekur minni til kom fyrsta
plata þeirra út í byrjun þessa árs,
og heppnaðist í alla staði prýðilega.
Síðan það var hafa Mánar fengið
sér nýjan trommuleikara, Ragnar
Sigurðsson, sem áður lék með Kútt-
er Max, en frá því hefur áður verið
sagt hér í blaðinu.
Lögin verða bæði eftir Olaf Þór-
arinsson, gítarleikara hljómsveitar-
innar, en hann ku vera nokkuð af-
kastamikill lagasmiður. Við hittum
hann að máli ekki alls fyrir löngu,
og spurðum hann um það sem efst
væri á baugi hjá hljómsveitinni.
Það er náttúrulega platan, sem
hefði í rauninni átt að taka upp fyrir
löngu, en það fékkst bara ekki stú-
díótími fyrir okkur fyrr en nú. Eftir
að upptöku lýkur bíðum við svo
eftir því að hún komi út, og éq
reikna með að við höldum okkur
hér fyrir austan að mestu leiti.
— Jú, okkur hefur svosem dottið
í hug að fara á flakk eins og eitt
sumar, en þá kemur upo. nokkuð
stórt vandamál: Við Björn, (orgel-
leikari og bróðir Olafs) rekum hér
fyrirtæki, bílasmiðjuyfirbyggingar,
og Smári bassaleikari vinnur hér hjá
okkur, þannig að ef við færum eitt-
hvað á flakk myndi fyrirtækið stöðv-
ast algjörlega.
— Við vorum þarna á SAM-komu
í Glaumbæ snemma í vor, og ég
verð að segja að viðtökurnar voru
margfalt betri en ég bjóst við. Við
höfum svo eitthvað, að minnsta
kosti einu sinni, verið í bænum í
sumar, en það er nú mest fyrir
framkvæmdaleysi að við höfum ekki
gert meira af því. En hér fyrir austan
höfum við það gott — og hingað
til höfum við aldrei þurft að láta i
minni pokann fyrir hljómsveitum
sem koma hér til að halda ball „á
móti'' okkur.
— Raggi (trommari) hefur orSiS
til þess aS viS höfum vaknaS af
einhverjum dvala, sem mér fannst
viS vera í, og nú æfum viS af mikl-
um áhuga. Ég tel aS hæfari mann
hér á landi hefSum viS ekki geta
fengiS til samstarfs viS okkur. Hann
syngur ágætlega, að vísu verður ör-
lítið að velja fyrir hann lögin —
en veiztu um einhvern sem getur
sungið hvað sem er?
— Fleiri lög eftir mig? Ja, ég er
með heilmikið af bútum og stefum
sem ég legg fyrir hina, og ef þeim
líkar við það þá held ég áfram og
fullvinn efnið — annars hendi ég
því eða reyni að gleyma.
Sjálfur hef ég ekki heyrt í Mánum
síðan um áramót, svo ég vil engan
dóm leggja á það sem þeir eru að
fást við, en kunningi minn á Selfossi
segir mér að þeir hafi vaxið mjög
að vinsældum þar eystra undanfar-
ið, og að sennilega hafi Mánar
aldrei verið vinsælli en einmitt nú.
Það getur ekki verið venjuleg hljóm-
sveit sem heldur heilli sýslu, og vel
það, ánægðri f meira en fjögur ár.
☆
30 VIIÍAN 31-tbl-
31. tbi. VIKAN 31