Vikan - 29.04.1971, Blaðsíða 11

Matráðskonan og móðirin Þórdís
við pottana.
hann — og vekur almennan
hlátur.
„Það er ekki gott fyrir sálina
að hún sé mikið ein,“ heldur
Danni svo áfram. „Það hefur
orðið þannig hér að við sækj-
um lítið félagsskap út fyrir
hópinn, en hingað koma nátt-
úrlega oft gestir, mjög oft.
Núna á laugardagskvöldi er til
dæmis megnið af fólkinu heima,
ég held að það vanti á að gizka
þrjá eða fjóra.“
„Já, hafa ekki Þingeyingar
- að eigin sögn — alltaf verið
flestum skemmtilegri?“
Þau glottu öll. „Eg veit ekki
hvað skal segja um það,“ svar-
ar hann, ,,en hitt er annað mál
að ég held að okkur sjálfum
þyki við ekkert tiltakanlega
leiðinleg!
Viljið þið ekki annars ganga
um og skoða staðinn?"
Jú, við viljum það og svo er
lagt af stað. Hópnum er skipt
niður í tvö „matarfélög", þeim
megin sem við þiggjum kaffi
eru 5 í matarfélagi, þar sem
þau eru óreglulegar heima við
en hinn hópurinn, sem telur 9
(plús barnið) og neyta þau að-
almáltíðarinnar um klukkan
hálf tvö á daginn. Þeim megin
er matráðskonan Þórdís, 21
árs og móðir barnsins. Hún
hefur það hlutverk eitt og
merkast að sjá um mat handa
heimilisfólkinu og hita kaffi
handa gestum. Þá er Þórdís
líka helmingur ágæts hjóna-
bands sem er innan kommún-
unnar, gift Birgi, 25 ára göml-
um nema í stúdentadeild
Kennaraskólans. Vegna aldurs
síns og manndóms, það er að
segja föðurhlutverksins, hefur
Birgir verið kjörinn „safnað-
aroddviti", og sér um allt
reikningshald fyrir kommún-
una auk helztu innkaupa.
Það segir sig sjálft, að barn-
Framhald á hls. 39.
Orgeileikarinn Kristján leikur sjálfum sér og öðrum til sáluhjálpar.
Foreldrarnir Þórdís matselja og Birgir safnaðaroddviti með barnið Ásdísi við vegginn Rogastanz.