Vikan - 02.12.1971, Qupperneq 79

GJÖF ÁRSINS
1971
>,Kirsuberjablómið“
Þe>ta er fyrsta skeiðin í dýr-
maetri serfu frá Georg Jensen.
Skeiðin er úr Sterling silfri og
gullhúðuð og er með blóma-
mynd í Email. Hvert ár kemur
ný skeið með nýju blóma-
rnynstri. Upplag hverrar skeið-
ar verður mjög takmarkað.
Jóhannes
NorSfjörS hf.
Hverfisgötu 49, sfmi 13313.
Laugavegi 5, sfmi 12090.
dreymt að til hennar kæmi
maður, sem hún bar ekki nein
kennsl á, og bæði hana leyfis
um að mega vera þar í stofunni.
Leizt henni maður þessi vera
hinn geðþekkasti og þóttist
svara því til, að honum væri
það heimilt, nema ef þar væru
gestir, þá yrði hann að vera
annars staðar. Eftir það þóttist
fólk oft heyra að hann væri á
ferli á bænum, en engum gerði
hann mein eða ótta. Helzt
heyrðist til hans uppi á smíða-
lofti og þá einkum á næturþeli,
lág högg og þrusk, eins og þar
væri verið við smíðar.
— Svo er það um haust, að
ég er sem oftar úti á Dagverð-
ará. Um kvöldið sitjum við
frammi í eldhúsi, ég og Lilja,
dóttir þeirra hjóna, Helgu og
Hallgríms, en Þórður, bróðir
Helgu, er úti á Sandi og var
hans von heim þetta kvöld. Við
Lilja vorum að sjóða slátur og
sátum við að rista risla, þegar
við heyrum að útidyrnar eru
opnaðar og gengið í bæinn.
Höldum við að Þórður sé þar á
ferðinni. Ekki gerir hann þó
frekar vart við sig, og höfum
við orð á því að það sé undar-
legt, að hann skuli ekki koma
og heilsa upp á okkur. Líður
svo lítil stund, en þá verður
mér litið upp frá ristlunum og
sé hvar maður nokkur stendur
rétt fyrir aftan Lilju, sem gegnt
mér situr. Hann var klæddur
,,sport“-buxum, sem hér voru
í tízku upp úr heimsstyrjöld-
inni fyrri, þröngum um hné og
aðreimuðum utanfótar og á grá-
um jakka með spæl i baki og
tvær tölur á spælnum. Mórauð-
an hatt bar hann á höfði. Horfði
ég á hann þarna stundarkorn,
unz Lilja veitir því athygti og
spyr hvort ég sjái nokkuð
óvenjulegt. Ég kveð svo ekki
vera. Andartaki síðar hvarf
maður þessi fram í fjósganginn
og sá ég hann aldrei eftir það.
Morguninn eftir sagði ég Helgu
frá þessu, og kvað hún það
koma heim — þetta væri mað-
urinn, sem til hennar hafði
komið í draumnum. Engum af
heimilisfólkinu á Dagverðará
var í nöp við þennan dvalar-
gest, ég held þvert á móti að
því hafi verið vel við hann. Og
Halldór, faðir Helgu, hafði oft
við orð að gjarna vildi hann
hjálpa honum, þegar hann
kæmi því við, en það gæti hann
þó ekki fyrr en hann væri sjálf-
ur allur. Og hvernig sem á því
stóð, þá var sem hann hyrfi af
bænum þegar Halldór lézt og
varð þar ekki vart eftir það.
— Heyrðir þú talað um það
FAVRELEUBA
sea raider
NÝTT FORM
STERKLEGT
OG FALLEGT
Sjállviiula
Synir mánaDar- <»” vikudag
36000 svéitiur á klukkustund
N'atnsþétt aö 50 metra dvpi
GARÐAR ÖLAFSSON
lúrsmiður, Lækjartorgi
FAVRE LEUBA
Cn’iicve
Skólaritvél er góó
og nytsöm jólagjöf
Sendum í póstkröfu
48. TBL. VIKAN 79