Vikan - 02.12.1971, Blaðsíða 85

FYRSTA FLOKKS FRÁ FÖNIX
Neðstu þrepin slitna örar-
en lausnin er á efsta þrepinu!
HAFIÐ ÞÉR TEKIÐ EFTIR ÞVl — að teppið á neðstu stigaþrepunum slitnar örar en á hinum. Sandur, stein-
korn, glersalli og önnur gróf óhreinindi, sem berast inn af götunni, þurrkast af skónum á neðstu þrepun-
um, setjast djupt í teppið, renna til, þegar gengið er á því, sarga sundur hárin við botninn og slíta þannig
teppinu ótrúlega fljótt. Og grófu óhreinindin berast líka inn á gólfteppin í sjálfri íbúðinni, inn um opna
glugga og á skónum, því ekki er alltaf gengið um teppalagðan. stiga.
En œðrist ekki - lítið bara upp hinn tækniiega þróunarstiga - þar blasir lausnin við
NILFISK • heimsins bezta ryksuga!
A EFSTA ÞREPINU:
NILFISK VERNDAR GÓLFTEPPIN — því ekki skortir sogaflið, og afbragðs teppasogstykkið rennur mjúk-
lega yfir teppin, kemst undir lágu húsgögnin (mölurl) og DJÚPHREINSAR fullkomlega. NILFISK slítur ekki
teppunum, hvorki bankar né burstar, en hreinsar mjúklega með nægu, stillanlegu sogafli.
FJÖLVIRKARI — FLJÓTVIRKARI — VANDVIRKARI - ÞÆGILEGRI — HREINLEGRI — TRAUSTARI
• fleiri og betri fylgistykki • fjöldi aukastykkja: bónkústur, fatabursti, málningarsprauta, hitablás-
ari, húsdýraburstar, blástursranar o.m.fl. • meira sogafl • stöðugt sogafl • stillanlegt sogafl •
hljóður gangur • hentug áhaldahilla • létt og lipur slanga • gúmmístuðari • gúmmíhjólavagn,
sem eltir vel, en taka má undan, t.d. í stigum • hreinlegri tæming úr málmfötunni eða stóru, ó-
dýru Nilfisk pappírs-rykpokunum • áratuga reynsla • dæmalaus ending • ábyrgð • traust vara-
hluta- og viðgerðaþjónusta • gott verð og greiðsluskilmálar.
SÍMI 2 44 20 — SUÐURGÖTU 10
vegna þess að sum þau lönd,
sem eru og hafa verið að yfir-
gnæfandi meirihluta kaþólsk,
eru auðkennd af stórvöxnum
Þjóðfélagsvandamálum. Á síð-
asta ári ætlaði Lútherska
Heimssambandið að hafa al-
Þjóðaþing sitt, sem haldið er
á fimm ára fresti, í Brasilíu.
En það var horfið frá því í
mótmælaskyni við stjórnarfar-
ið í landinu og til þess að votta
samstöðu með þeim, fyrst bg
fremst með þeim kaþólsku
mönnum, sem eiga í baráttu og
sæta ofsóknum vegna þess að
þeir standa með þeim snauðu
og kúguðu. Lútherska heims-
þingið (haldið í Frakklandi)
samþykkti síðan að mæla með
Því ,að Hilder Camara, erki-
biskup, fengi friðarverðlaun
Nóbels. Og Alkirkjuráðið, sem
er samstarfsvettvangur allra
kirkjudeilda annarra en ka-
þólskra, veitir minnahlutahóp-
um, sem eiga í höggi við rang-
sleitni og arðrán, virkan stuðn-
ing.
— Hvert er álit yðar á Jesú-
dýrkun þeirri, er einkum gæt-
ir meðal unglinga í Bandaríkj-
unum og virðist framhald
hippahreyfingarinnar?
— Ég þekki ekki hreyfing-
una af eigin kynnum, aðeins
af orðspori. En margt það, sem
niér hefur verið hermt eða ég
hef lesið um hana, hefur glatt
niig, þó að ég sé tortrygginn á
dægurbólur. Vel getur þetta
verið tízkúbóla. En þótt svo
reynist, munu margir einstakl-
ingar búa varanlega að þeim
áhrifum, sem þeir hafa orðið
fyrir. Meðal þeirra eru menn,
sem hafa losnað úr álögum eit-
urlyfja. En hreyfingin er ekki
einskorðuð við fyrrverandi eit-
urlyfjaneytendur eða hippa.
Hún lætur verulega til sín taka
meðal skólafólks almennt. Hún
tekur á sig ýmsar myndir.
Kannski blandast eitthvað
óheilbrigt í hana stundum. En
leitin að heilbrigðu lífi, afneit-
un yfirborðsmennskunnar, dul-
in og ber mótmæli gegn ein-
hliða áherzlu á þægindi, lífs-
kjör, peninga, þetta hefur um
skeið verið talsvert áberandi
einkenni á ungu fólki víða.
hað er hvorki nýtt né að mínu
áliti kynlegt, þótt Jesús dragi
að sér athyglina og valdi hvörf-
um í lífsafstöðu hjá ungu fólki,
sem leitar að hugsjón, tilgangi,
leiðtoga, lausn og lækningu.
Ég veit, að Jesús Kristur hef-
Ur þetta að bjóða. En um fram-
tíð þessarar hreyfingar, sem
hér um ræðir, er of snemmt að
spá. Ég bíð átekta hvað það
snertir.
— Undanfarið hefur gætt
mikið hneigðar til dultrúar ým-
iss konar, áhugi á austrænum
trúarbrögðum og heimspeki er
mikill, á hugrækt og jóga.
Áhugi á göldrum og djöfla-
dýrkun (satanisma) hefur einn-
ig verið í vexti, og er jafnvel
talað um heiðna endurreisn í
því sambandi. Svalar þetta
trúarþörf, sem kirkjan hefur
vanrækt?
— Þessu er að nokkru svar-
að með því, sem sagt var hér
næst á undan. Um það, hvort
alls kyns kynlegir kvistir, sem
spretta á andlega sviðinu til og
frá, eigi rót sína að rekja til
þess, að kirkjan hafi vanrækt
að svala þörf, hef ég það að
segja fyrst og fremst, að svo
hlýtur kirkjan sjálf jafnan að
spyrja, þegar einhverju slíku
skýtur upp í umhverfi, sem
hún hefur haft einhverja að-
stöðu til að hlynna að og rækta.
Hún verður alltaf að beita
sjálfa sig harðri og raunsærri
gagnrýni. Allt um það kann að
vera réttmætt að spyrja á hinn
veginn líka: Eru ekki einhverj-
ir til, sem vanrækja kirkjuna?
Það gerist stundum, að menn
verða í hugsunarleysi viðskila
við hana og allt hennar líf,
lenda í andlegu svelti, án þess
að gera sér alltaf grein fyrir
því, rekast síðan á eitthvað úr
annarri átt, stundum langt að
rekið, og finnst þeir fá þar
48. TBL. VIKAN 85