Vikan - 21.06.1973, Page 14

GIKT
— Ég hcld ég hafi fengiö gikt i
handlegginn, læknir f:g hefi reynt
að liðka mig til, en það gagnar
ekki. Getið þér gefið mér eitthvað
viö þvi?
— Sársaukann leggur út frá
öxlinni og niður i olnbogann,
sagði frú B. — Ég man ekki til að
ég hafi meitt mig, svo ég reikna
með að það sé gikt.
Rannsökn leiddi i ljós að stirð-
leikinn i öxlinni stafaði af vöðva-
samdrætti. Þegar þrýzt var á
auman blett ofarlega á bakinu,
hljóðaði hún.
— Við getum kallað þetta gikt,
þótt það sé nú reyndar ekki
nákvæmlega rétt orð.
— Er það þá taugaverkur?
— Gikt, taugaverkir og vöðva-
gikt er nokkurnvegin það sama,
sagði ég. — Þetta er bólga i band-
vefjunum og þrýstir á vöðva,
liðabönd og taugar.
MARGAR ORSAKIR
— Orðið gikt er yfirleitt notað
um verki i hreyfingarkerfinu,
bæði við liði og annarsstaðar. Við
köllum það lfka liðagikt.
— Hvað orsakar bað. læknir?
— Viö vitum litið um paö sagöi
ég. — Vöövagikt er mjög algeng
hjá konum á breytingaskeiðinu,
en getur samt komið á öllum
aldri. Gikt er algeng á þreklegum
og vöðvasterkum karlmönnum og
hjá veikbyggðum konum.
Giktarköst geta komið af of
mikilli áreynslu, kulda, trekk,
rangri stöðu við vinnu og tognun á
vöðvum. Skrifstofufólk, sem situr
allan daginn i óhentugum stólum
við skrifborð, sem ekki eru i réttri
hæð, getur fengið vöðvaverki,
vegna þess að það gætir þess ekki
að sitja rétt. Veðurbreytingar
geta orsakað langvarandi verki,
sérstaklega ef loftið er kalt og
rakt. Það er lika sagt að vöðva-
verkir séu algengari hjá fólki,
sem er spennt á taugum.
VIRUS
— Eftir sjúkdóma, eins og
misiinga, skarlatssótt og aðra
svipaða sjúkdóma, geta oft komið
giktarverkir. Stundum eru lika
verkir i öxlum og aftan á hálsi
reglulegur faraldur og þá
orsakast það af virus. Verkir i
brjóstvöðvum og magavöðvum
eru lika oftast af sömu orsökum.
— Er ekki hægt að komast að
þvi hver orsökin er með röntgen-
myndatöku?
— Þér verðið að sjálfsögðu að
fara i myndatöku. lika i blóðrann-
sókn, svaraði ég, — en venju-
legast er litið upp úr þvi að hafa.
Við þurfum heldur ekki að biða
eftir úrslitum úr þeim rann-
sóknum, til að hefja aðgerðir.
Hvild er nauðsynlegust. Þér
megið ekki nota arminn meira en
nauðsynlegt er. En umfram allt,
verðið þér að klæða yður og
foröast kulda.
HITI ER NAUÐSYNLEGUR
— Hiti er fyrir öllu, það er gott
að nota hitapoka, hitabylgjur og
infrarauða geisla. Giktarpiástur
og áburður getur lika gert sitt
gagn.
Verkjatöflur, sérstaklega
aspirin, er það bezta til að stilla
verkina. Það eru reyndar til fleiri
verkjastillandi lyf, sem hægt er
að nota með góðum árangri.
MAÐURINN SEM
HITTI SJÁLFAN SIG
var þegar hruninn i rúst — en
þegarhann heyrði, að konan hans
ætlaði að fara að vitna með
sækjandanum, ef málið kæmi til
fullkominnar dómsmeðferðar, þá
ákvað hann eindregið að játa sig
sekan.. Hann vac^algjörlega
ófróður um alla lagakróka, en
hélt sig mundu hlifa henni viö
mikilli eldraun, og viö leyfðum
honum að halda það. Við gátum
ekki mikið annað gert fyrir hann.
Lögreglan hafði neitað að láta
hann lausan gegn tryggingu, þar
eð hún var hrædd um, að hann
mundi fara sér að voða, væri hon-
um sleppt lausum. Ég fór að
heimsækja hann skömmu fyrir
réttarhöldin. Hann var enn mjög
sjúkur maöur og mundi verða enn
um hríð, en enda þótt hann væri
hálflamaður, gat hann hugsað I
samhengi og rökrétt. Hann talaði
um hana — það gerði hann
reyndar alltaf.
— Þú skilur..ég gat aldrei
trúað minni eigin heppni. Svona
kát og falleg og greind stúlka eins
og Eileen — hvað gat hún séö I
manni eins og mér? Hún heföi
getaðgifzt hverjum sem hún sjálf
vildi, þvi að karlmennirnir
sveimuðu kring um hana eins og
býflugur, og það voru menn með
sjálfstraust og góöar framtiðar-
horfur. Og svo tók hún mig með
tólf pundin mln á viku, og enga
von um batnandi kjör.
— Ég fór að hugsa um, hve illi-
lega ég hefði brugðizt henni. Hún
var sköpuð til að eignast fallega
hluti — þeir voru hennar rétta
umhverfi og henni þótti svo vænt
um þá!
— Nei, þú mátt ekki halda, að
hún hafi neitt verið að kvarta.
Hún dáðist bara að þeim eins og
krakki, og velti þvi fyrir sér,
hversvegna hún gæti ekki eignazt
þá, þegar hana langaði svona
mikið i þá. Hún hafði enga hug-
mynd um, hve dýrir svona
fallegir hlutlr eru. Hún hafði
engan skilning á peningamálum.
Hún varð bara ástfangin af hlut-
um sem hún sá. Og ég þoldi þaö
ekki. Það var rétt eins og aö horfa
á barn svelta.
Gegn um þreytulega röddina
gat ég heyrt hennar rödd — þessa
skæru, stööugu móögunarrödd,
sem barmaði sér yfir þvi, að
aðrar konur skyldu hafa þaö, sem
hún sjálf ætti ekki kost á —
röddina, sem var si og æ að minna
hann á, að hún hefði getaö gifzt
hinum eða þessum og verið rik,
að hún hefði látið undan þessar
vonlausu og ósjálfbjarga ást
hans, og þvi væri hann skyldugur
til aö halda hana almennilega. Ég
heyrði lika þessi endalausu, óum-
Framhald á bls. 35