Vikan - 28.06.1973, Blaðsíða 41

m

MTJOLBREYTT
| ’TJHVAL
| GÆRDINUEFNA®
EJ
n
M
ESI
m
cuiGcnum
Grensasvegi 12 sími 36625
El
EJ
13
13
13
13
13
t3
13
13
13
13
13
13
13
?}
rikt mikil hjátrú. t gamla daga
vissi það ekki á gott að láta úr
höfn á föstudögum. 1 þvi sam-
bandi minnumst við óheppna
skipherrans frá Yarmouth. Hann
hét Föstudagur. Hann lét úr höfn
á föstudegi á skipi sem hét Föstu-
dagur, og hafði verið sjósett á
föstudegi..
Hann sást aldrei meir.
Vfð byrjuðum þessar hugleið-
ingar á þeirri fullyrðingu að flest-
ir séu hjátrúarfullir. Liklegast
förum við ekki fjarri sanni ef við
sláum botninn i þessar hugleið-
ingar með annarri fullyrðingu:
Hjátrúin kemur til með að
blómstra — lengi, lengi enn.
ÍRSKT BLÓD
Framhald af bls. 9
Tom reis hægt upp úr stólnum,
studdi sig við armana og bak
stólsins. — Þú. Það hefir verið þú
sjálfur!
Hvorugur mannanna sá Berna-
dette. Hún hafði komið hlaupandi
niður stigann, til að heilsa föður
sinum, en henni var fljótt ljóst, að
þetta var ekki skemmtilegur fjöl-
skyldufundur. Hún fann hatrið
streyma á móti sér.
Hún þekkti varla föður sinn,
hann var svo gersamlega niður-
brotinn maður. Henni fannst lika
eiginmaður hennar framand-
legur, þar sem hann stóð þarna,
stjarfur og hörkulegur, með glott
á vörum.
Tom saup hveljur. Enni hans
var orðið eldrautt og það sást
hvernig slagæðin á hálsinum
hamaðist.
— Hversvegna? spurði hann
— Katherine, sagði Joseph.
— Katherine, endurtók Tóm i
lágum rómi. — Katherine, hvað
kemur þetta henni við.
Tom rétti hægt úr sér og benti
með hægri hönd á Joseph. — Þú
komst þessu öllu i kring. Frá
upphafi. Þú tókst dóttur mfna.
Það var eitt atriðið i leiknum.
Ómerkilegi íraræfill! Katherine!
Já, nú minnist ég þess. Þú varst
alltaf....Það var Katherine. Þú
beiöst lengi.
— Já, ég beið lengi, sagði
Joseph. — En Katherine vissi það
aldrei. Kvöldið, sem hún dó, bað
hún mig að kvænast dóttur ykkar.
Þaö var hennar siöasta ósk, eina
óskin hennar. Svo ég gerði það.
Tom Hennessey staulaðizt i
áttina til Josephs og barði út i
loftið með hnefunum i reiði.
En þá greip Joseph eins og
ósjálfrátt utan um manninn, sem
hann vissi aö var að falli kominn.
Þá kom hann auga á Berna-
dette. — Þú hefir drepiö föður
minn!, öskraði hún.
— Hringdu, sagöi Joseph. —
Sendu eftir lækni og þjónunum, til
að koma honum i rúmið.
Rödd hans var kuldaleg.
Bernadette starði á eiginmann
sinn og stór tár runnu niður
mjúkar kinnarnar. — Ég heyrði
allt, sagði þún. — Þér hefir ætið
verið sama um mig, er það ekki?
— Jú, sagði Joseph, þótt hann
kenndi i brjósti um hana-. — Það
hefir mér alltaf verið. En við
getum ekkert gert i þvi máli
framar, eða finnst þér það?
Læknirinn sagði að rikis-
stjórinn hefði fengið heilablæð-
ingu. Þaö var sennilegt að hann
vissi ekki af neinu, sem fram fór i
kringum hann og að hann myndi
verða þannig til æviloka. Hann
myndi þurfa á mikilli hjúkrun að
halda.
Bernadette var föl og róleg,
þegar hún sagði: — Þetta er hús
föður mins. Hann verður hér
meðan hann lifir. Sendið eftir
konunni hans og barninu hennar.
Svo þannig varð það. Tom
Hennessey var alfluttur heim.
Joseph fannst þetta töluverö
kaldhæðni. Hann var mjög
háttvis gagnvart Elizabeth i sorg
hennar, en Bernadette hataði
hana. Courtney, litli drengurinn
hennar, var settur i barnaher-
bergin með Ann Marie og Rory.
Þegar Tom Hennessey lézt,
tveim árum siðar, var getið um
hann i blöðunum sem ,,mann-
legasta rikisstjóra i rikjasam-
steypunni” og menn fundu
honum margt til ágætis.
Tom Hennessey var jarðaður
við hlið konunnar, sem álltaf
hafði elskað hann.
Og timinn leið. Ast og tilbeiðsla
Rernadette á Joseph varð að
ástriðu, þótt henni væri ljóst, að
hann kærði sig ekkert um ást
hennar og endurgalt hana ekki.
Hún hafði töluvert af þráhyggju
föður sins og hún var ákveðin i að
vinna að lokum ást Josephs, þótt
það tæki langan tima. Hún lagði
sig alla fram, geröi honum allt til
hæfis, tók þátt i áhugamálum
hans og var honum svo undirgefin
að það jaöraði við þrældóm, enda
höfðu margir meðaumkun með
henni.
Hann virti hana lika, sem
framúrskarandi húsmóður og það
var lika allt, sem hann kraföist af
henni. Hann hafði ekki nálgast
hana kynferðislega frá þvi Kevin,
yngri sonur þeirra fæddist. Hann
hafði ekki óskað eftir fleiri
börnum, og þíaö var eins og hann
kenndi henni um að þetta barn
hefði fæðst og lagöi alltaf litið til
þessa drengs.
Tómlæti hans gagnvart
börnunum hafði engin áhrif á
Bernadette. Henni fannst þaö
æskilegra að ekki væri margir til
að skipta honum með henni. Hún
var afbrýðisöm út i Timothy
Dineen og fegin, þegar James
Spoulding lézt, svo Timothy fór til
Titusville, til að setjast i hans
sess. Þar var hann yfirmaður
átta lögfræðinga, sem sáu um öll
viðskipti Josephs i norð-vestur
rikjunum, Ohio og Chicago.
Joseph fékk sér nýjan einka-
ritara, ungan og myndarlegan
mann, sem hét Charles Deveraux
og var snjall lögfræðingur.
Charles haföi mikla ábyrgð og
réði miklu og Bernadette varð
mjög afbrýðisöm i hans garð,
vegna þess að hann fylgdi Joseph
á öllum hans ferðum.
Harry Zeff og Liza konan hans,
komu aldrei til Green Hills.
Bernadette haföi fyrir löngu látið
26. TBL. VIKAN 41