Vikan - 08.11.1973, Qupperneq 32

DALE GARNIÐ
AFTUR Á ÍSLANDI
Já, hverju skiptir þaö?
Jæja, skiptir þaö allt i einu
engu, ertu allt í einu orðinn
umburðarlyndur i hans garð?
Já, ég er umburðarlyndur i
kynferðismálum.
Jæja.
Jæja hvað — segðu mér eitt,
fagra frú Beta — fer Aðalsteinn
Suðurnesjamaður ekkert i
taugarnar á þér?
Nei.
Finnst þér hann geðslegur?
Já.
Hvað gerir hann svo aðlaðandi i
þinum máluðu augum?
Menntunarleysið, ruddaskap-
urinn — allt sem við töldum upp
áðan.
Gætirðu hugsað þér að sofa hjá
honum?
Já! — Hún hló allt. i einu, hætti
að vera örugg með sjálfa sig, rétti
hendina út, strauk á mér lærið, og
enn einu sinni veltumst við i
bláum silkipúðuin.
VIÐTAL VIÐ MARGRÉTI
GUÐMUN DSDÓTTUR___________
Framhald af bls. 26
kvenlega. Kannski er iika erfið-
ara fyrir karlmenn að viðurkenna
ósigur sinn fyrir konurn, sem ekki
ganga berserksgang.
Þá látum við þessu spjalli lokið
og þökkum Margréti viðtökurnar.
Kannski fáum við að sjá hana
leika eitthvað „verulega krass-
andi”, áður en langt um liður, en
við eigum hana visa i „Lysi-
strötu” sjónvarpsins og i leikhús-
inu, og af þvi ætti enginn að vera
svikinn.
UNG KONA I
GRÆNUM BLÚNDUKJoL
Framhald af bls. 14
Hann kom að vörrnu spori með
tvö litil glös. Hann rétti henni
varlega annað.
— Merci mille l'ois, sagði hún.
— Ó hver fjandinn!
Ég meina takk.
Ungi maðurinn settist aftur við
hlið hennar. Hann drakk, en
horfði ekki á glasið i liendi sinni.
Hann horfði á ungu konuna.
— J ái soif, sagði hún. — Mon
dieu! Ég vona, að yður finnist ég
ekki fjarskalega heimsk. Ég er
svo vön að tala, að ég tek bara
ekki eítir þvi sem ég segi. Á
frönsku, skiljið þér, hljómar slikt
tal allt öðruvisi. Þar tala allir
þannig. Usch! Guð minn góður,
hvað ginið er sterkt.
— En það er ósvikið, sagði
hann. — Marge á ágætis karl.
— Marge? sagði hún. — Agætis
karl?
— Að minnsta kosti eru
vörurnar hjá þeim ekki eitraðar,
sagði hann.
— Vörurnar? hváði hún.
— Ekki eitraðar?
— Karlinn hennar hefur ágætis
sambönd. Það kæmi mér ekki á ó-
vart, þótt hann fengi þetta beint
úr skipinu.
— O, verið þér nú svo vænir að
tala ekki um skip, sagði hún.
— Ég fæ svo mikla heimþrá, að
BETA GENGUR LAUS
Framhald af bls. 23
hér i húsinu, þá fór ég aldrei inn
fyrir fremri forstofu með skó á
fótunum.
Hún stóð á fætur, hellti aftur i
glas handa sér, settist slðan á
rúmið, krosslagði fæturna undir
sér og horfði á mig — hallaði
undir flatt og renndi fingrum
gegnum hár sitt.
Þú ert héðan. Hann er þaðan.
Þú ert hinn menntaði sonur
menntaða enskukennarans, alinn
upp við klassik I listum og
visindalega hugsun. Hann er
sonur sjóara I Grindavik og er i
verzlunarskóla. Hann vill
peninga. Viðurkenndu það bara
herra lektor. Þú ert finn, hann
óffnn. Hann er lágstéttar maður
en þú eitthvað finna, ha?
Ég skrúfaði fyrir vatnið, lauk
úr glasinu og gekk rennvotur inn
til hennar.
Það lék vist alla tið vafi á, hvort
Aðalsteinn væri rétt feðraður. En
það skiptir vlst litlu.
Setuliðsbarn?
Það skiptir engu.
Setulíðsbarn?
Fæst hjá:
EGILL JACOBSEN.Austurstræti.
VERSL. HOF Þingholtsstræti.
HANNYRÐABÚÐIN, Linnetstíg, Hafnarfirði J|
HANNYRÐABÚÐIN Akranesi. (g)
KF. BORGFIRÐINGA, Borgarnesi.
MOSFELL, Hellu.
KYNDILL, Keflavík.
# íegar
adeins
t>aó besta
M1 nægir.
32 VIKAN 45. TBL.