Vikan - 15.11.1973, Blaðsíða 20

Allt fram á okkarbaga hafa konur
notað einhvers konar hjálparklæði
sem hluta af undirfatnaðinum, ein-
ungis til að þóknast tízkunni. Hafa
þessi klæði oftast verið til að m jókka
eða breikka barm, mitti og mjaðm-
ir og í dag er brjóstahald-
arinn siðustu leifar tilrauna kvenna,
til að fá barminn stærri og
stæltari. Fyrir hundrað árum þ’ótti
sú kona glæsilegust, sem mjóst
hafði mittið, enda hafði hún
beztu möguleikana til að hreppa
vænsta eiginmanninn. Á þeim tím-
um þótti Iífstykkið ákaflega mikil-
vægur þáttur í lífi ungu stúlknanna
og algengt var, að þær svæf u í þeim
frá 12 ára aldri og þar til þær giftust,
þrátt fyrir alla þá innvortis sjúk-
dóma, sem hlutu að myndast af
þessum öfgafullu reyringum. Fyrir
1873 voru krinólínurnar allsráðandi
ásamt pilsum í mismunandi síddum,
stytzta pilsið efst. Eftir það taka
hinir svokölluðu „rasspúðar" við,
því nú safnast öll vídd kjólanna
ásamt heljarmiklum slaufum og
fellingum á afturendann, og er lík-
ast því, að konan standi í skjóli við
heysátu ef horft er á hana frá hlið.
Um aldamótin og nokkru fyrr, eiga
„bloomers" buxurnar sitt blóma-
skeið, og var það Amalia Bloomers,
sem fyrst vakti athygli í þessum
klæðnaði. Undirfatnaður kvenna er
mjög skrautlegur á þessum tíma, al-
settur blúndum, pífum, borðum og
bryddingum. Eftir aldamótin hefst
nýtt stíltímabil í sögunni, sem kall-
ast „jugend". . Útlínur tízkunnar
mýkjast, mittið færist upp undir
barm, og fellingar kjólanna liðast
um líkamann, fyrirferðarmestar um
mjaðmirnar, en að neðan verður
kjóllinn alveg þröngur. 1910 er mikil
hreyfing í kvenréttindamálum, og
lífstykkið er orðið hrein fjarstæða.
Fötin falla óreglulega í stórum
Hér mætist gamli og ný i timinn.
100 ára gamalt lifstykki meb tilheyrandi blúndum, spöngum og krókum
Lifstykki og ,,bloomers”-buxur frá aldamót-
um.
Lifstykki I „jugendstil

20 VIKAN 46. TBL.