Vikan - 15.11.1973, Blaðsíða 36

_ w
Tríumfih
I NTE R N ATI ON AL
lífstykkjavörur
eru í sérflokki
hvað útlit og
gæði snertir
Umboðsmenn:
ÁGÚST ÁRMANN h.f.
Sundaborg, sími 86677
jar&hiti, og þar gætum viö ræktaö
laxinn I stórum tjörnum, svo að
hann næöi 10-15 punda þyngd.
— Er nokkuð gaman að veiða
lax, sem er búið að leggja svona
mikið í að rækta upp?
— bað er gaman að veiða lax i
klak og fylgjast með merktum
löxum. En ég hef engan áhuga á
þvi að drepa lax mér til skemmt-
unar. Ég drep svona 2-3 laxa á
ári, rétt til þess að finna bragðið,
en yfirleitt veiöi ég ekki fiskinn,
fyrr en hann er kominn á það stig
að hægt er að nota hrognin. Og
þaö er sko jafn mikil kúnst og
jafnvel meiri fyrirhöfn að halda
fiskinum lifandi heldur en drepa
hann. Nei, aðalatriöið er rækt-
unin, við höfum ræktað upp ár, og
við höfum selt seiöi í margar ár,
og þetta virðist alls staðar hafa
boriö árangur. Þessi atvinnu-
grein á mikla framtið fyrir sér,
það er ekkert vafamál.
— Þú ert lfklega hinn dæmi-
geröi athafnamaður, Kristinn.
Sumir virðart þannig gerðir, að
þeir geta ekki einu sinni stundað
garðyrkju sér til heilsubótar og
hugarhægðar, án þess að stofna
um það fyrirtæki.
— Já, það er nú svona, þetta
leiðir hvað af ööru. Maður byrjar
i smáum stil, en svo finnur
maður, að það er ekkert variö I
neitt, nema það beri árangur. Það
er aöalatriðið-
Þrátt fyrir öll sin daglegu
umsvif og athafnir, kom Kristinn
mér fyrir sjónir sem rólegur og
afslappaður maður, streitan
virðist ekki hrjá hann. Hann gerði
raunar heldur litið úr sfnum
störfum, sagði Svein hafa hálf-
platað sig með þvi að stofna til
þessa viðtals, hann hefði ekki frá
neinu markverðu að segja. Ég
hafði það hins vegar á tilfinn-
ingunni, að hann byggi yfir ýmsu
fleiru áhugaverðu og skemmti-
legu, sem mér tókst þó ekki að
hafa upp úr honum. Hann brosti
bara út I annað að tilburðum
minum i þá átt.
Að lokum bað ég hann að nefna
einhvern þann, sem hann teldi
lesendum Vikunnar akkur f að
kynnast.
KULDAMPER AE.SALON
Framhald af bls. 24
andlátið.og hann andaði mjög
stutt... Við skulum koma, sagöi
hann græðgislega, og orð hans
höföu fengið þennan upphimna-
blæ, sem þau fengu annars
aðeins, þegar hann talaði um
Stauning og sjómannafélagið, og
þeir gengu yfir torgiö, þar sem
kirkjan gnæföi, tviturna og
skuggaleg, en um fram allt guð-
dómleg. Föt þeirra og kápur
flöksuðust til á göngunni og þeir
minntu á tvo svarta fugla, sem
flugu lágt yfir akra I myrkri.
Það var slit I steinunum við
dyrnar á kirkjunni og á hornun-
um. Slit eftir spor kynslóðanna.
Eftir konunga, biskupa og
bændur. Lika eftir sjómenn og
mellur, og þeir hurfu i myrkrið
einsog þeir sykkju hægt i græna
djúpa seftjörn.
HVER ER LAUREL?
Framhald af bls. 9
mynd varð ljóslifandi fyrir henni.
Hann strauk hárið á Jimmy, svo
óendanlega bliðlega. — Við erum
ekki öll svo heppin, eins og þú
Laurel, að geta lokaö úti óþægi-
iegar minningar.
— bú trúir mér þá! Trúir, að
þetta sé eins og ég segi, aö ég geti
ekkert munað? Svolitill vonar-
neisti vaknaði hjá henni.
Hann leit á hana, en svaraöi
ekki, en en I stað þess bar hann
Jimmy inn I herbergiö, sem hann
hafði áður haft.
— Þú getur sofið hér i nótt, ég
sef inni hjá Jimmy.
En Jimmy svaf ekki hjá pabba
sinum þessa nótt. Hann' kom inn
til Laurel og skreið upp i rúm til
hennar. Og allan næsta dag, var
hann á veröi og vék ekki frá
Laurel.
Siödegis fóru þau öll þrjú niöur
að sundlauginni. Michael settist i
garðstól, eftir að hann var búinn
að synda hratt fram og aftur um
laugina. Hann andaði «júpt og
lokaði augunum, en virti svo
Laurel fyrir sér, þegar hún stakk
sér til sunds. Hún fann það og
henni fannst það svolitið óþægi-
legt, hugsaði lika hvernig Colleen
myndi túlka þetta augnaráð.
Henni fannst hún óþægilega
nakin i bikini baðfötunum, þegar
hún sveiflaöi sér aftur upp á
laugarbarminn og teygði úr sér á
stóru baðhandklæði. Jimmy sat
hjá henni. Hann vildi ekki fara I
vatnið, en hafði rölt fram og aft-
ur, meðan hún var i lauginni.
— Hvað hefir þú gert við hann?
Hún hrökk við, þegar hún heyröi
rödd Michaels.
— Ég hef baðað hann, matað
hann, lesið fyrir hann sögur,
skammað hann, elskað hann og
verið hjá honum alla tuttugu og
fjóra tima sólarhringsins. Aðeins
eins og allar aðrar mæður. Eins
og þin eigin móðir gerði. Hún
settist upp og tók Jimmy i faðm
sinn. Það var orðið nokkuð fram-
orðið og hann barðist viö að halda
opnum augunum.
36 VIKAN 46. TBL.