Vikan - 18.03.1976, Blaðsíða 2

ISLENSKIR MVNDLISTMRMENN
Jóhann Briem listamaður
heimsóttur.
malar
Hann tók á móti mér með útréttri hendi,
er hann gekk til móts við mig frammi á gangi.
Mér hnykkti dálítið við, því ég hafði ekki séð
hann í um 40 ár, síðan ég var hjá honum í
skóla. Ég minntist þess að hann hafði ávallt
verið dálítið feitlaginn, en svona hafði ég ekki
búist við honum. En auðvitað hafði hann elst
á þessum árum eins og hver annar, og svipur-
inn og fasið var það sama.
Jóhann bauð mér til stofu og settist við
borð um leið og hann bauð mér vindil og við
tókum að rabba saman. Ég kunni strax vel við
mig, og einhvernveginn fannst mér eins og ég
hefði verið þarna aft áður, þó það væri
auðvitað hrein firra. Kannski voru það hús-
gögnin, sem gerðu þetta að verkum. Hér
Hestar
voru allir hlutir vel komnir til ára sinna. Samt
engir „antik" munir, sem venjulega eru settir
út í horn, þar sem enginn getur notað þá.
Hértiiheyrðu allir hlutir daglegu lífi, borgundar-
hólmsklukkan úti við vegg og sem ennþá
sýndi réttan tíma, bókaskáparnir tveir troðfull-
ir af gömlum bókum, um meters löng skjald-
Má/verk úr Árnasafni
38. vísa Völsungakviðu innar fornu
Svá bar Helgi
af hiidingum
sem ítrskapaðr
askr af þyrni
eða sá dýrkáifr,
döggu slunginn,
er efri ferr
öllum dýrum
ok horn glóa
við himin sjálfan.
2 VIKAN 12. TBL.