Vikan

Tölublað

Vikan - 18.03.1976, Blaðsíða 14

Vikan - 18.03.1976, Blaðsíða 14
2 Myriam Bat- Yosef, öðru nafni Maria Jósepsdóttir er israeii, sem fengiö hefur íslenskan ríkisborg- ararétt og hefur haidið tryggð við Ísland eftir aö hún f/uttist héðan. Hún tekur oft hversdagslega hluti úr nánasta umhverfi, svo sem stóla, myndaramma og fi. og gæðir þá iífi meö djörfum litum og formum og sýnir með þvi, aö hægt er að sjá í nýju Ijósi hvers- dags/ega hiuti, sem við í rauninni erum löngu hætt að taka eftir og einnig hversu örvandi og jákvæð áhrif það hefur á fóik, þegar ein- hver viðleitni er fyrir hendi til að Hfga upp á umhverfið. Hér hefur Myriam orðið sér úti um gamia gínu af einhverri saumastofunni og myndskreytt hana ,,frá hvirfli til ilja" i orösins fyllstu merkingu. Viö meðhöndlun þessa hefur ginan nú allt í einu breyst í /eyndardómsful/a veru, og kallar Myriam hana ,, Spákon- 6 Sífellt fleiri myndlistarmenn vinna nú jöfnum höndum að grafik, sem nú fyrst á þessum áratug hefur hlotið viðurkenningu hérlendis sem sjálfstæð listgrein og ekki eftirprentunartækni, en /engi hefur eimt eftir af þeim mis- skilningi. Jón Reykdal er höfundur þessara þriggja grafíkmynda. Frá v. U.S.A. soldier, Ellimörk leik- konunnar og Hættulegar hug- renningar. 3 1 Stálhjarta Jóns Gunnars Árnason- ar, sem er gert á hugvitssamlegan hátt úrbrotajárni og gömlum véla- hlutum, hefur eflaust skotið mörg- um skelk í bringu, þvi það gengur fyrir rafmagni og ,,fer að slá" og gefur frá sér skröltandi vélarhljóð, ef stigið er á fótsveifina. Þótt kaldur málmurinn geri hjartað frá- hrindandi og vélrænt, virðist það samt öðlast líf, þegar hreyfingin kemur af stað litlum stálgormum, sem á það eru festir, líkt og litlir frjóangar, sem bærast fyrir vind- inum og mynda skemmtilega and- stæðu við sléttan og formfastan málminn. Eitt frumlegasta verk sýningar- innar er án efa gleraugun hans Magnúsar Tómassonar. ör fjar- /ægð lætur maður sér helst detta i hug, að þarna hafi einhver í g/eymsku sinni ski/ið eftir hjálpar* augun sín á stall- inum, en þegar betur er aö gætt, má sjá, að gleraugun hafa fengið nýtt hlutverk. Nú vaxa þarna upp úr brotn- um glerjum, skinnhnoðrar, sem kannski minna suma óþægilega á Iftil nagdýr, en vekja án efa flesta til einhverrar um- hugsunar, við að sjá hlut þennan svo einangraðan frá sínu upp- haflega notagildi.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.