Vikan - 18.03.1976, Blaðsíða 4

Má/verk á
Borgarskrifstofunum Sal sér hon standa
64. vísa Vöfuspár
<C
só/u fegra,
gul/i þakðan,
á Gim/éi,
þarsku/u dyggvar
dróttir byggja
ok um a/drdaga
yndis njóta.
— Jú, eitthvað fór þetta að lagast eftir
þetta.
— Hefur þú getað lifað af myndlistinni
síðan?
— Nei, það er kannski of mikið sagt. Lifi-
brauði sá hún mér aldrei fyrir, fyrr en ég var
orðinn fimmtugur. En ég hefi alltaf starfað
sem teiknikennari við Gagnfræðaskóla reykvík-
inga, eins og hann var nefndur. Fyrst í Iðnað-
armannahúsinu við Lækjargötu, en fluttist
síðar vestur í bæ. Núna seinni árin hefi ég
samt haft nóg að gera við að mála. Nú á ég
ekki eina einustu mynd til að sýna þér, að
undanskildum tveim- þrem, sem hanga á
veggjunum hérna heima.
— Og ertu ekki að mála neina?
— Ég mála helst aldrei á þessum dimmasta
tíma árs. Annars mála ég aldrei úti við. Bý
bara til skissur og mála svo eftir þeim hérna
inni á vinnustofu minni. Birtan breytist svo
ört, að það er alveg ómögulegt að vinna við
þetta úti. Enda eru málverk ætluð til að hanga
á veggjum við ákveðna birtu, svo mér finnst
best að mála þau við samskonar, eða svipaða
birtu. Ég hef dagsbirtu-ljós hjá mér, svo að
Úr Eddukvæöi: Meyjarnar fýstust á myrkan við... Málverk á Árnasafni.
FORSÍÐAN
Þetta endaði eins og ég óttaðist...hann
brenndisig á puttunum.
4 VIKAN 12. TBL.