Vikan - 08.06.1978, Blaðsíða 12

Viðtal við Berglindi Bjarnadóttur, söngkonu og
Rúnar Matthíasson, sálfræðinema.
Blómailmur og falleg tónlist mættu Ijósmyndara og
blm. Vikunnar, þegar við fyrir stuttu heimsóttum
Berglindi Bjarnadóttur og unnusta hennar. Rúnar
Matthíasson. Tilefni heimsóknar þessarar var. að
tveimur döguni áður hafði Berglind lokið
einsöngvaraprófi frá Tónlistarskóla Kópavogs. og
langaði okkur að forvitnast meira um hana og unn-
ustann.
Berglind er þjóðinni að vísu kunn. Hún var aðeins
15 ára. þegar hún söng með þjóðlagasöngflokknum
..Litið eitt” úr Hafnarfirði. en sá söngflokkur sá einn-
ig um tima um sjónvarpsþáttinn. ..Kvöldstund I sjón-
Berglind stundaði pianónámið af mun meiri
alvöru en hún þurfti með.
varpssal.” Berglind er yngri kynslóðinni einnig að
góðu kunn, því hún var sú fyrsta, sem sá um óskalaga-
þátt fyrir börn I útvarpinu, „Lagið mitt.”
Berglind er 21 árs, fædd og uppalin i Hafnarfirði, en
hefur nú flutt sig aðeins um set og býr i Kópavogi
ásamt unnusta sinum. Hún lauk stúdentsprófi frá
menntadeild Flensborgarskóla vorið 1976, en hellti
sér að þvi búnu út i söngnámið.
Unnusti hennar er Rúnar Matthiasson, 25 ára
sálfræðinemi. Eflaust muna margir eftir honum úr
sjónvarpinu á hvitasunnudag. er hann söng tvisöng
með Sverri Guðjónssyni. ásamt kór Langholtskirkju. í
argentiskri messu. sem vakti mikla athvgli þeirra. er á
hlýddu. Rúnar varð stúdent frá Kennaraháskólanum
árið 1974. og hefur numið sálfræði siðan.
stundum við söng, og þama eru þau að syngja
„Hœttu að gráta hringaná,” - til heiðurs
gestum sinuml
Það þarf vist ekki að spyrja, hvert sé aðaláhugamál
unga parsins, enda eyða þau mörgum stundum tvö ein
við söng. Berglind leikur þá gjarnan undir á pianó. og
við urðum þeirrar ánægju aðnjótandi að hlusta á þau
syngja saman islenska þjóðvisu, „Hættu að gráta
hringná".
Heimili þeirra er prýtt hinum fegurstu munum, og
eitt herbergi i ibúðinni er helgað tónlistinni. Þar inni
er pianóið, og veggirnir eru skreyttir fallegum
myndum af helstu tónskáldum. s.s. Beethoven.
Haydn o. fl. Á borði standa fallegar styttur af frægum
tónskáldum og stórt plötusafn ber vott um góðan
smekk þessa unga fólks. íbúðin, sem þau búa i um
þessar mundir, er aðeins leiguibúð, þar sem þau eru á
förum til Sviþjóðar i haust. en þau voru bæði sam-
mála um. að i framtíðarhúsnæði. sem þau kynnu að
eignast hér heima, væri skilyrði að hafa svona
„tónlistarherbergi.”
Tajið beindist að sjálfsögðu mest að söngnum:
„KÓRAFERÐALÖG ERU GÓÐ
VÍTAMÍNSPRAUTA”
— Hvenær vaknaði þinn tónlistaráhugi. Berglind?
— Þegar ég var niu ára. Þá byrjaði ég í stúlknakór
Öldutúnsskóla. hjá Agli Friðleifssyni. Annars hugsaði
ég aldrei út í þetta af neinni alvöru. fyrr en eftir
stúdentspróf fyrir tveimur árum. Það var aldrei nein
alvara i þessu hjá mér að ráði. sem söngkonu, fyrr en
þá. En það var óskaplega gaman að syngja i þessum
stúlknakór, og við fórum m.a. i fjórar utanlandsferðir,
til Norðurlandanna og til Túnis. Þegar ég var ellefu
ára söng ég í fyrsta skipti einsöng. Það var i Helsinki,
og lagið var íslensk þjóðvísa „Táta, Tála.” Svosöng ég
lika einsöng i Túnis, þá fimmtán ára.
Rúnar: Þessi ferð til Túnis er líklegast lengsta ferð,
sem islenskur barnakór hefur farið. íslenskir barna-
kórar hafa yfirleitt ekki farið svona langt út fyrir
landsteinana. Norðurlöndin og Færeyjar hafa verið
vinsælustu staðirnir.
12VIKAN 23. TBL.