Vikan - 08.06.1978, Blaðsíða 29

Leikkona drsins:
Diane Keaton
Hún varð heimsfræg, er hún hlaut Óskars-
verðlaunin fyrir leik sinn í mynd Woody Allen,
„Annie Hall.” Hún bjó með honum í mörg ár,
og Woody Allen segir, að engin kona hafi haft
jafn mikil áhrif á hann, andlega og líkamlega,
eins og hún.
Diane Keaton og Woody All-
en unnu fyrst saman fyrir tíu ár-
um í „Play it again Sam”, sem
sýnt var á Broadway, og þá
spáði Woody því, að Diane
myndi verða „frægasta kven-
stjarnan á landinu.” Hann segir:
„Diane er fædd gamanleikkona,
en hún fæst ekki til að trúa því.
Hún veit aldrei hvaða leiklistar-
tilboðum hún á að taka eða
hafna, og hana hryllir alltaf við
því, þegar hún þarf að fara inn á
sviðið. Hún er alltaf hrædd um
að missa vinnuna og að hún eigi
ekki skilið, hvað henni hefur
gengið vel. En hún hefur verið
minn besti ráðunautur, og ég
hlusta alltaf á það, sem hún seg-
ir. Og ég tek eftir því, að ég sé nú
marga hiuti með hennar augum,
hluti, sem ég annars hefði aldrei
tekið eftir. Hún kenndi mér að
meta fegurðina, sem er í andlit-
urn gamals fólks. Ég hafði aldrei
tekið eftir henni áður. Hún
sýndi mér vissa hlýju og sárs-
auka í svip ungra kvenna, sem
ég hefði aldrei skilið, ef hún
hefði ekki staðið við hlið mér.
Það var hún sem þróaði hjá mér
virðingu, tilfinningu og skilning
á kvenfólki yfirleitt.”
Richard Brooks, sem leik-
stýrði henni í myndinni „Look-
ing for Mr. Goodbar,” segir:
„Diane er feimin, en hún hefur
í stálvilja og gefst ekki upp svo
1 auðveldlega. Hún hefur ekki
mikið álit á sjálfri sér, en hún er
kjarkmikil, og hörð af sér.”
í rauninni er Diane eins flökt-
andi, feimin og auðsæranleg og
persónan , sem hún túlkar i
„Annie Hall” (hið raunverulega
eftirnafn hennar er einmitt
Hall). Hún forðast af öllum
mætti almenningsathygli og ver
einkalíf sitt af öllum mætti. Og
það, sem hún þráir eiginlega
fram yfir Óskarinn, er að það
skipti engu máli, hvað hún verði
fræg eða vinsæl , hún geti alltaf
haldið áfram að lifa í kyrrþey.
Hún segir: „Ég hef nú aldrei
Walicr go to Ncw Vork". cn sú mynd
hel'nr einniitt vcriðsvnd licrá landi.
orðið vör við, að aðdáendur
mínir gerðu tilraun til að tefja
göngu mína. Ég get alveg gengið
óhrædd um í bænum, fólk tekur
ekkert sérstaklega eftir mér. Ef
svo væri ekki, myndi mér líða
eins og í martröð. En ég er ekki
svo hrædd um, að það myndi
koma fyrir, því — eftir á að
hyg&ja — ég er engin Farrah
Fawcett-Majors. Og ég held, að
ég muni aldrei vekja upp sömu
tilfinningar og hún gerir, því ég
hún þurl'ti að brcyta nni hárgrciðslu. nl
að passa bclur inn i hlutvcrk Annic
Hall.
er ekki tískufyrirbrigði, ég er
leikkona.”
Leikur hennar í „Annie Hall"
og í „Looking for Mr. Goodbar”
er óumdeilanlega mikill sigur
fyrir hana. En Woody Allen
skrifaði handritið að „Annie
Hall” eins mikið um hana, eins
og fyrir hana, og með henni
lagði Diane hornstein í sögu
bandarísku k vikmyndanna.
Kvikmyndin hefur bókstaflega
sópað að sér verðlaunum. Hún
fékk flest atkvæði sem besta
mynd ársins 1977 hjá kvik-
myndagagnrýnendum, og Diane
hefur einnig fengið sinn skerf.
Hún fékk Golden Globe verð-
launin sem besta leikkona árs-
ins í gamanmynd og söngva-
mynd og var einnig tilnefnd hjá
Golden Globe sem ein af bestu
leikkonunum í dramatísku hlut-
verki fyrir „Looking for Mr.
Goodbar.”
Ennfremur útnefndu New
York Film critics og National
Society of Film Critics hana
bestu leikkonu ársins, og Nat-
ional Board of Review veittu
henni viðurkenningu sem besta
leikkona í aukahlutverki. Óhjá-
kvæmilega kom þá upp sú
spurning, hvort Óskarsverðlaun-
in gætu verið langt undan? og
nú er svarið ljóst við þeirri
spurningu.
Áður en Diane Keaton hlotn-
aðist þessi skyndilega frægð,
hafði hún leikið í myndum
Woody Allen, t.d. „Play it again
Sam”, „Sleeper” og „Love and
Death”. Einnig lék hún hina
kaldrifjuðu konu A1 Pacino í
The Godfather I og II og á móti
Elliott Gould i „Harry and
Walter go to New York” og í „I
will, I will”.
í sambúðinni með Woody
Allen fór Diane ekki varhluta af
þeirri sálgreiningu, sem hann
hefur beitt sig síðustu 22 árin.
En henni finnst hún eftir á
„vera miklu færari um að vera í
samskiptum við annað fólk, og
ég er ekki eins feimin og þvinguð
eins og ég var. Ég hef þroskast.
Ég var eins og barn, sem heldur,
að það geti hlaupið frá vanda-
málunum.”
Myndin „Annie Hall” er eig-
inlega lítilsháttar dulbúin sjálfs-
ævisaga, af sambúð þeirra
tveggja í eitt ár. En nú, eftir að
þau hafa slitið samvistum, segir
Diane: „Woody og ég komum
ekki til með að byrja aftur. En
það er ekki þar með sagt, að
samstarfi okkar sé lokið, því það
er gott að vinna með honum, og
okkur liður þægilega í návist
hvors annars. Við tölum mikið
saman og hittumst mjög oft —
lika fyrir utan vinnuna. Og við
hlæjum og gerum grín að sömu
hlutum. Hann er nánasti og dýr-
23. TBL. VIKAN29