Vikan - 21.12.1978, Blaðsíða 15

Það er freistandi að
leyfa sér óhóf um jólin
en alls engin nauðsyn
í „innkaupaleiðangri" með Vik-
unni á neytendamarkaði
Jólahaldið kostar allt mikla
peninga — kannski alla þá
peninga, sem þú hefur hand-
bæra — stundum jafnvel meira
en þá. — Það er talið mjög
óskynsamlegt að eyða meiru en
aflað er. Enn óskynsamlegra er
að fá peninga að láni til þess að
„haldajól”.
Það verður hreinlega að reyna
að halda jólin eftir buddunni
sinni og sníða sér stakk eftir
vexti. Auðvitað getur stundum
verið gaman að láta eftir sér
eitthvert óhóf í mat, en það
verður enginn saddari, þótt
maturinn kosti nokkrum þúsund
krónum meira. Vel er hægt að
matbúa ódýrari kjöttegundir,
eins og lambakjöt, og bera fram
hátíðlega i stað þess að nota
dýrari kjöttegundirnar, sem til
eru á markaðinum.
Flestir eru þó sennilega
sammála um, að jólahangikjöt-
inu megi ekki sleppa. Það verður
að vera með á matseðlinum,
hvað sem tautar og raular.
„Fokheldur matseðill"
Neytendasíða Vikunnar bjó
til tvo mjög einfalda matseðla
fyrir aðfangadagskvöld, jóladag
og annan í jólum. Fórum við
síðan inn í Hagkaup og
„versluðum” fyrir þessar
máltíðir. Önnur máltíðin var dýr
— hin eins ódýr og hægt var að
koma við — en matnum samt
haldið innan við hátíða-
rammann. — Þetta var svo sem
lítil verslun hjá okkur og
matseðlarnir varla nema rétt
„fokheldir”, eins og það er
kallað, aðeins það nauðsynleg-
asta keypt. Við reiknuðum með
fjölskyldustærð svona 4 til 6.
Svínakjöt eða lambakjöt
Á dýrari matseðlinum var
boðið upp á svínakótelettur á
aðfangadagskvöld, hangikjöt á
jóladag og svinasteik á annan í
jólum. Á ódýrari matseðlinum
var lambahryggur á aðfanga-
dagskvöld, hangikjöt á jóladag
og lambalæri á annan í jólum.
Ellefu tegundir af vörum
Alls urðu þetta ellefu vöru-
tegundir, sem við „keyptum”.
Fyrir utan kjötið var þetta
niðursoðið grænmeti, sulta,
niðursoðnir ávextir og
munnþurrkur. Dýrari karfan
okkar lagði sig á 17.786 kr. og sú
ódýrari á 1 1.958 kr.
Verðmismunurinn liggur
aðallega í kjötinu, það var
ótrúlega lítill munur innan
vörutegundanna í Hagkaupi.
Kjötið í ódýrari körfunni
kostaði allt samtals 8.738 kr.
í dýrari körfunni var
svínakjöt, eins og áður segir, og
það ásamt hangikjötinu kostaði
samtals 14.416 kr. Þarna munar
talsverðu á kjötverðinu, eða
5.678 kr.
Annað sem við keyptum var:
Grænar baunir, gulrætur,
rauðkál, jarðarberjasulta,
kokkteilávextir, jarðarber, perur
og jólaserviettur. Þessar vörur
kostuðu 5.370 kr. í dýrari
körfunni og 3.196 kr. i þeirri
ódýrari.
Einna mestur munurinn var á
niðursoðnu jarðarberjunum. Að
vísu voru ekki til samsvarandi
dósastærðir af dýrustu og
ódýrustu jarðarberjunum,
þannig að við reiknuðum ih
ídlóverð beggja tegundanna. Á
dýrari tegundinni kom kílóið út
á 1.329 kr. en sú ódýrari kostaði
675 kr. kg! Það er því greinilega
alls ekki sama hvaða tegund af
jarðarberjum keypt er. Inni-
haldið er sennilega mjög svipað.
Á perunum munaði 140 kr.
Ódýrari tegundin var kínversk.
Sagði verslunarstjórinn, Gestur
Hjaltason, sem aðstoðaði okkur
við þessi „innkaup”, að mjög
gott verð væri á niðursuðu-
fengust í Hagkaupi.
vörum frá Kína. Er þetta ágætis-
vara, þó getur komið fyrir, að
ávextirnir séu trénaðir.
Dýrari grænbaunadósin
kostaði 539 kr. Við vorum fyrst
búin að velja grænar baunir frá
Ora, sem kostuðu 305 kr„ í
ódýrari körfuna. Þá rákum við
augun í þurrkaðar baunir frá
Erin. Þær voru langtum ódýrari,
tókum við tvo pakka, sem hvor
um sigkostaði 115 kr.
Þetta eru prýðisgóðar baunir,
sem tekur ekki nema fáeinar
mínútur að matreiða, en þær eru
í þurrkuðu ástandi í pakkanum
— svokallaðar „skyndibauhir”
(instant). Þar að auki eru þær
fallegri á að líta en Ora-
baunirnar, skærgrænar á lit.
Rauðkálið í ódýrari körfunni
var íslenskt, frá Ora, og kostaði
549 kr. Það dýrara var útlent og
kostaði 759 kr. Þarna munaði
210 kr. Alltaf gleðst maður,
þegar innlendar iðnaðarvörur
standast samanburð við þær,
sem erlendar eru, en rauðkálið
frá Ora er prýðilega gott og
fyrsta flokks vara.
Litill verðmunur var á
kokkteilávöxtunum, eða
nákvæmlega 100 kr. Það er
samt sjálfsagt að skeyta um
hundrað krónur hér og hundrað
krónur þar, því smáupphæðir
eiga það til að safnast saman og
verða að stórri upphæð, áður en
við er litið.
Ýmislegt eftir
En þarna er ekki hægt að láta
staðar numið. Enn er eftir að
kaupa ýmislegt, eins og t.d.
kaffi, rjóma, ís, sem flestum
þykir ómissandi á hátiðaborðið,
gosdrykki handa yngstu
kynslóðinni og jólaöl handa
þeim, sem eldri eru. Þá er enn
sennilega margt eftir — en oft á
tiðum er það mjög einstaklings-
bundið, hvað fólk telur sig þurfa
á miklu að halda til þess að
halda hátíð með fjölskyldunni.
Sumir telja t.d., að ekki sé
fært að borða hátíðamat án þess
að með honum sé drukkið
rauðvín. Ef það er gert hleypir
það kostnaðinum mjög fljótt
duglega fram. Langódýrasta
rauðvínið, sem fæst i Áfengis-
versluninni, kostar 1450 kr.
(búlgarskt). Reiknað er með sex
rauðvínsglösum úr einni flösku,
og glasið kostar því um 200 kr.
Hins vegar er líka til miklu
dýrara rauðvín, eða 6.250 kr.
(franskt). Glasið af því kostar
um 1000 kr.!
Dýrt eða ódýrt? —
skiptir litlu máli
En hvort heldur sem við
kaupum skynsamlega inn til
jólahaldsins eða höfum látið
kylfu ráð kasti og hleypum
okkur í skuldir til þess að halda
jólin hátíðleg, má benda á, að
innri gleði jólahaldsins fer ekki
eftir því, hve miklu hefur verið
varið til sjálfrar hátíðarinnar í
peningum.
Það er eitthvað allt annað
sem skiptir máli sem ekki verður
fjallað um á þessum vettvangi.
Neytendasíða Vikunnar óskar
öllum lesendum sínum
gleðilegra jóla.
A.Bj.
Wœ&ÆtmJUAl'ÆLKyjl Jt \ ^
ii| i 11
JjÉf
■pfifTíwfe; m m M MÍ * iP | (

Grœnar baunir frá Ora eru langödýr-
ustu niðursoðnu baunirnar sem