Vikan - 21.12.1978, Blaðsíða 13

Þessir borar eru betri fjórfesting en Kröfluborar.
dýrar og e.t.v. er þetta frá gömlum tíma
þegar nær eingöngu var notast við gull
þegar gera átti við tennur. En mér finnst
taxti tannlæknafélagsins ekki vera of lágur
— ég gæti eins sagt að hann væri hár. En
bæði rekstur og sérfræðingaþjónusta er dýr
og það á ekki eingöngu við um tannlækna.
Þar við bætist að öll efni og áhöld til
tannlækninga er mjög dýr og ofan í kaupið
allt of hátt tolluð hérlendis.
— Nú skilst mér að þú sért ekki hlynntur
því að hið opinbera taki að sér tannlækna-
þjónustuna í landinu. Hvaða rök hefur þú
fyrir því?
— Þetta er ekki alls kostar rétt. Spurn-
ingin er hvort greiða eigi tannlækningar
að fullu úr sameiginlegum sjóði eða ekki.
Þetta er pólitísk spurning. Ég tel mig geta
fullyrt að tannlæknaþjónustan yrði ekki
ódýrari við það að hið opinbera færi að
hafa puttana meira i þessu. Nú getur þó
fólk spurt okkur hvað var gert og hvað það
kosti. Ef hið opinbera borgaði þá hyrfi allt
aðhald, sjúklingum yrði sama og
tannlæknum líka. Má i þessu sambandi
minna á að nýlega upplýsti heilbrigðis-
ráðherra á Alþingi að rannsóknar-
kostnaður á Borgarspítalanum væri
rúmlega 50% hærri en á rannsóknarstofu
sem rekin er sem einkafyrirtæki læknis á
Landakoti. Einhvern veginn er það nú svo
að opinber rekstur hleður meira utan á sig
og verður dýrari en sambærilegur einka-
rekstur þar sem ábyrgð eiganda stuðlar að
aðhaldi og hófsemi....
Ellert Pétursson, bilstjóri:
— Ég hugsa vel um tennurnar
mínar og fer reglulega til tann-
læknis. En þetta er dýrt, síðast
þegar ég lét gera við tönn kostaði
það 7000 kr.
Sigurður Þorieifsson, kaupmaður
— Þegar ég var krakki tengdi ég
alltaf tannlækna við pínu og
skelfingu og þá sérstaklega Tíru
Tönn. En svo var ég svo heppinn að
kynnast ódýrasta tannlækninum í
Reykjavík. Hann klassaði upp á
tennurnar mínar fyrir nokkrum
mánuðum, nýr gómur og allt nýtt,
og það kostaði aðeins 90.000.00
krónur, langt fyrir neðan alla taxta.
Það eru ekki allir tannlæknar
okrarar.
Sigurður Þórðarson, skrifstofumaður
— Peningar — ekkert annað.
Auður Siguróardóttir, húsmóðir:
— Mér detta auðvitað peningar
fyrst í hug. Ekkert annað.
Andrea Brabin:
— Ég hef bara einu sinni farið til
tannlœknis ogþað varekkert vont.
Gfsllna Vilhjólmsdóttir, verskmarmær
— Hvað þeir eru dýrir.
Þórður Jónsson:
— Égfer aldrei til tannlœknis.
Hugir vegfarenda
kannaðir
Hvaö dettur þér fyrst í hug
þegar þú heyrir tannlæknis getiö?
Guðmundur Lund, norskur foringi f hjólpræðis-
hernum:
— De er nödvendige (þeir eru
nauðsynlegir).
51. tbl. Vikan 13