Vikan - 14.02.1980, Page 40

Framhaldssaga
„Hvernig ætti hann aðgeta það?”
„Til hvers heldurðu að hann sé að
koma sér upp þjóðvarðliði á hestum?
Það er bara einkaklíka, klædd upp í
einkennisbúninga til að blekkja alla."
Cahill hallaði sér fram á borðið. „Hann
flytur inn vopn, frú Kane. Og ekki svo
lítið af vopnum. Okkur grunar að hann
eigi vopnabúr einhvers staðar í Skag-
way.”
„Okkur?” spurði hún. „Hverjir eru
fleiri?”
Hann horfði fast á hana. „Ég vinn
fyrir bandarisku stjórnina. Við höfum
umboðsmann i Skagway en við þörfn-
umst allra upplýsinga sem við getum
fengið.”
Tara vissi að hann myndi biðja hana
að svikja Smith. „Hr. Cahill,” sagði hún
rólega, „þú verður að skilja eitt. Ég á
engan þátt í þessu. Ég er skelfd yfir þvi
sem þú segir að Smith sé að gera. En
hann hefur verið mér góður vinur og ég
á barn sem ég þarf að annast. Ég þekki
ntannorð hans, ég veit um sumt sem
hann hefur gert. En ég get ekki endur-
goldið honum með. . . Mér þykir það
leitt.”
Cahill stóð á fætur og horfði alvar-
legur á hana. „Allt i lagi,” sagði hann
mjög lágri röddu. „Ég trúi þér. En settu
ekki snöruna um háls þér!”
Það var spenna í loftinu þegar Tara
kom aftur til Skagway. Menn með
hörkusvip stóðu í hópum á götunum,
sem voru undarlega hljóðar. Borgin
virtist ekki líta öðruvísi út en það var
augljóst að andrúmsloftið var órólegt.
Tara nálgaðist Sntith þar sem hún sá
hann i dyrunum á Ostrustofunni. „Jeff,
hvaðer á seyði?”
„Mort varð skotglaður á miðjum degi.
Maðurinn sem hann drap var óvopn-
aður." Hann andvarpaði þunglega.
„Hver var hann?" spurði Tara.
„Náungi að nafni Ashbury." Hann
yppti öxlunt. „Fólkið er ntjög æst núna í
augnablikinu, en það gengur yfir."
En það gleymdist ekki í borginni að
Ashbury var skotinn. jafnvel þótt Mort
hefði verið sýknaður af kviðdómendum.
Það var nöldur á ntóti Smith. sem Tara
skildi fullkomlega þegar hún heyrði
athugasemd Morts við annan af
mönnum Smiths: „Það var leitt að þessi
umboðsmaður stjórnarinnar lét sjá sig."
Blóðiðfraus í æðum hennar.
Töfu heppnaðist að hitta Smith einan
á skrifstofunni. „Jeff. ég er Itrædd,"
sagði hún lágri röddu. „Þú ert ekki að
undirbúa uppþot, er það?”
„Hvað ef ég er að gera það?" spurði
Smith.
„Nei. Þú getur ekki verið svo
tilfinningalaus.” Hún hafði stjórn á
George Markstein
Þýðandi Guðrún Axelsdóttir
SÖGULOK
Byssumaðurinn náði í byssuna sína um leið og
Smith lyfti Winchester rifflinum aftur upp.
röddinni. en hendur hennar voru
klemmdar sarnan. „Jeff. stjórnin veit
það. Og Ashbury var að rannsaka gerðir
þinar. Ég get ekki unnið með þér lengur.
Ég verð í San Fransisco þegar þeir
hengja þig,” sagði hún.
„Þér er ekki alvara með þetta. er
það?” spurði hann tortrygginn. Hún
kinkaði kolli. „Hvenær ferðu?”
„Straxogégfæferð.”
„Jæja. þaðerenn tirhi fyrir þig til að
skipta um skoðun." muldraði hann. „Ég
skal sannfæra þig."
„Þú getur það ekki. Jeff, ekki einu
sinni þótt þú reyndir að beita valdi."
„Heldurðu að ég myndi láta þig gera
eitthvað gegn vilja þinuni?" kallaði
hann. „Tara. littu á mig. Guð sé ntér til
vitnis unt það að ég mun aldrei gera þér
mein."
Hún dróst að honum eins og af segul
magni, lokaði augunum og þáði hug-
hreystandi koss hans. „Þú ert ntér mjög
mikilvæg. Tara," muldraði hann.
„Ef það er satt, Jeff,” sagði hún og
horfði rannsakandi í augu hans, „hættu
þá við þessa brjálæðislegu áætlun þína."
Þögnin virtist óendanleg. „Allt i lagi,"
sagði hann að lokunt. „Við verðum að
semja. En vertu frant yfir þann fjórða.
Ég vil allt til vinna til að þú veröir hér
þá. Gerðu það. Ef þú gerir það. . . jæja.
kannskigetéggert þaðá þinn hátt."
„Er þér alvara?"
„Elskan. ég ntyndi byrja á öllu upp á
nýtt ef það yrði eina leiðin til að Italda
þér hér. Ég myndi gera hvað sem er.”
Hann kyssti hönd hennar. „Jæja. erunt
viðsamntála?"
Hún hikaði. „Já." sagði hún hægt.
„Ég held það."
John sýndi þess nú þegar nterki að
hann yrði myndarlegt barn. Dökkt
hrokkið hárið umkringdi lítið andlitið og
brúnu augun hans voru prýdd þykkum
augnhárum.
„Guði sé lof að ntér var gefið annað
tækifæri," sagði Tara kvöld eitt þegar
Smith kom i heimsókn til að sjá guðson
sinn. Hún hélt barninu fast að sér.Sntith
starði á hana og skildi ekki neitt i neinu.
svo hún fór hikandi að tala um hvernig
dauði hennar eigin barns, Gabriellu.
Itafði hvatt hana til að leita að Daníel.
„Þú hefðir átt að segja ntér þetta fyrr.
Tara." sagði Smith hljóðlega. „Það Itefði
útskýrt margt. Þú komst ekki til að
finna Daníel. Þú hefur ekki verið að
reyna að finna fortiðina. þú Itefur verið
á flótta undan henni." .
\
%
40 Vikan 7. tbl.