Vikan - 13.03.1980, Blaðsíða 18

2.
3.
4.
Þú færð peninganna virði
40 ára reynsla af Fram síum staðfestir gæðin
Fram fann upp og þróaði
málmhylki utan um oliusiur,
sem tryggja styrk og endingu.
Þau þola yfir 200 punda
þrýsting á ferþumlung, sem
er miklu meiri þrýstingur en
venja er í eðlilegri notkun
bíla.
Sérstaklega þykkur pappír i
Fram oliusium er styrktur
með plastefnum, til að auka
styrk og vatnsþol.
Allir málmhlutar. þar á meðal
miðjurör og festiklemma, eru
sérstaklega styrktir, til að
tryggja endingu og þol við
mikinn þrýsting.
Fram hefureinkaleyfi á
þrýstingsventli, sem tryggir
oliurennsli í legur, þó að
þrýstingurinn breytist
skyndilega.
5. Spennuventill kemuriveg
fyrir að olian renni úr siunni
þegar mótorinn er stöðvaður.
Þetta tryggir fulla nýtingu
siunnar, þegar mótorinn er
settur i gang.
6. Botnplataersérstaklega
styrkt til að tryggja að
skrúfugangur sé traustur.
7. Pakkningersérstaklega
sterk. til að koma i veg fyrir
leka. ef hert er um of á síunni
við isetningu.
Sverrir Þoroddsson
Fellsmúla 26, simi 82377
Framhaldssage
þig vita. Ungfrú Sharon — Wills, getur
það passað?”
„Já, Sharon Wells. Hún býr með mér
í London." Ég mundi að i bréfinu, sem
ég hafði skilið eftir. hafði ég gefið The
Waggoners sem heimilisfang mitt.
Hún sagðist vera nýkomin heim og að
hún hefði þá fundið umslag við dyrnar
stilað á þig. Hún sagði að þetta væri
stórt umslag og aftan á þvi væri nafnið á
banka föður þins. Hún var að hafa
áhyggjur af að þetta væri kannski
eitthvað mikilvægt. Á hún aðsenda það
til þin eða ekki?”
„Ég skal hringja til hennar,” svaraði
ég. „Þakka þér kærlega fyrir.”
Frændi minn var einn inni í stofu.
þegar ég kom til baka, og hann leit upp
úr bókinni, sem hann var að lesa, og
brosti til min. „Vivien er farin að sofa.
Hún bað mig að skila kveðju til þin. Við
förum venjulega snemma að sofa hér í
sveitinni.”
Ég tautaði eitthvað til samþykkis.
Þetta var i fyrsta skipti, síðan ég kont til
Merefield, sem ég var ein með frænda
mínum. Ég varð að reyna að hleypa i
mig kjarki og notfæra mér þetta tæki-
færi.
„Julian frændi.” sagði ég ósköp blátt
áfram, „finnst þér þetta hús ekki vera of
stórt fyrir ykkur tvö?”
Hann horfði i kringum sig um leið og
Fram er langstærsti síuframleiðandi i heiminum og býr til meira en 1.250 tegundir af sium. fyrir nær allar
tegundir véla og hverskonar notkun. Tilraunastofur Fram eru þær fullkomnustu á sinu sviði. Þar eru síur
stöðugt reyndar til að tryggja framhald á yfirburðum Fram sia. við vernd á vélum. Þú færð peninganna
virði hjá Fram.
hann lokaði bókinni og svaraði siðan:
„Við viljum gjarnan vera út af fyrir
okkur, við erum orðin vön því.” Hann
Mercedes-Benz
Traustur, þaegilcgur og þehhtur
Mercedes Benz farþegabíllinn, rúmgóður og þægilegur í akstri.
Fáanlegur fyrir 17-21 og 25 farþega. Ódýrari bíll í þessum stærðarflokki fæst ekki.
Kynnist Mercedes Benz farþegabílnum og leytið nánari upplýsinga.
S!
2 1
zt
0
0 Auönustjarnan á öllum vegum.
RÆSIR HF.
■Skúlagötu 59 sími 19550H
r
I
mánaskini
vó sig upp úr stólnum eins og hann væri
dauðþreyttur. En samt hafði hann lagt
sig fyrr um daginn.
„Finnst þér ekki erfitt að kynda það á-
vetuma?” hélt ég áfram.
„Jú, dálitið," svaraði hann eilitið
stuttur i spuna. Brosið, sem aldrei
virtist ná til augna hans, birtist aftur á
andliti hans og hann tók undir handlegg
minn. „Jæja, þaðer best ég fylgi þér upp
til þín, Jo. Þú hlýtur að vera orðin
þreytt.”
Ég var það nú ekki, en fannst ekki
ástæða til að andmæla. Ég hafði ekki
afrekað annað allan daginn en að klifra
heldur óvenjulega yfir steinahrúgur, auk
þess sem heili minn hafði starfað mikið.
því upp á síðkastið hafði ég haft um
margt að hugsa.
Uppi í herberginu minu voru bækur
og ég gat eins legið i rúminu og lesið eins
og að sitja alein niðri í stofunni, sem
líktist helst grafhýsi. Við gengum sam-
hliða upp stigann.
Fyrir utan herbergisdyrnar mínar
kyssti hann mig á ennið. starði í augu
min og sagði: „Þessi augu — já, auð-
vitað. Hvernig gat ég nokkum tima
gleymt þeim?” Síðan hélt hann áfram
inn eftir ganginum. Ég starði á eftir
honum og furðaði mig á hvernig hann
gat munað svona vel eftir augum. sem
hann hafði aðeins séð einu sinni og það
fyrir fjórtán árum. Ég horfði á hann
opna dyr hægra megin i ganginum og
fór svo inn til min.
Nóttin var unaðsleg. Mánaskinið var
svo mikið að ég hikaði við að kveikja
Ijósið þegar ég fór að hátta.
Ég hef sennilega sofnað strax, þvi
þegar ég vaknaði hafði tunglið færst til.
Silfurlitir geislarnir lýstu nú upp rúmið
til fóta og náðu niður á gólfábreiðuna og
næstum þvi til dyranna.
Það að ég hafði vaknað var í ein-
hverju sambandi við hurðina. Og það
var einmitt þess vegna sem ég leit alveg
ósjálfrátt til dyra um leið og ég opnaði
augun. Það var myrkur við dyrnar, en
samt sá ég að þær voru lokaðar. En allt i
einu var eins og myrkrið væri á hreyf-
ingu.
Eitthvað eða einhver, hvað sem þetta
nú var, hreyfðist hægt i átt að mánaskin-
inu, og ég vissi að eftir augnablik sæi ég
hvað þetta væri. Ég hallaði mér fram á
annan handlegginn, ég gat ekki einu
sinni kyngt, hvað þá talað. og velti þvi
fyrir mér hvort ég myndi deyja úr
hræðslu áður en þetta kæmi alla leið að
fótagaflinum.
Mánaskinið náði nú að faldinum á
gagnsærri flíkinni — ef til vill var þetta
18 Vikan II. tbl.